خب ژئوگلیف چیست؟ این طرح‌های بزرگ که معمولاً 13 فوت درازا دارند، می‌توانند هم مثبت و هم منفی باشند. ژئوگلیف های مثبت توسط سنگ‌های دسته‌ای، درختان زنده، زمین و شن و ماسه ساخته می‌شوند، درحالی‌که ژئوگلیف های منفی با استفاده از لایه سطحی خاک ساخته می‌شوند. خطوط نازکا در دسته ژئوگلیف های منفی قرار دارند، به‌گونه‌ای که شکل‌های ماموت‌ها بر روی زمین حفاری شده‌اند. این ژئوگلیف‌ها برای اولین بار توسط فاتح اسپانیایی، پدرو سیزا د لئون به‌عنوان نشانگرهای دنباله‌دار در کتاب 1553 او معرفی شدند اما در اواخر دهه 1920 باستان شناسان پرویی آن‌ها را مجدداً کشف کردند. از آن زمان به بعد باستان شناسان و تاریخ شناسان در تلاش برای کشف راز چرایی ساخت این ژئوگلیف‌ها هستند.
این ژئوگلیف‌ها که معمولاً در عمق 4-6 اینچی سطح زمین‌ساخته شده‌اند، دربردارنده شکل حیواناتی مانند پرندگان و میمون‌ها هستند. به خاطر محیط بیابانی، این شکل‌ها به‌خوبی حفظ شده‌اند. در سال 2018 محققان دانشگاه یاماگاتا و IBM ژاپن این ژئوگلیف‌های دیده نشده را کشف کردند. یکی از این شکل‌ها شامل اولین ژئوگلیفی است که با استفاده از AL کشف شده است.
یافته‌های آن‌ها شامل یک پرنده، یک مار دو سر، یک ماهی و یک شبه انسان دو سر است. با استفاده از ژئوگلیف AL مشخص‌شده که این شبه انسان روی دوپا ایستاده است. این ژئوگلیف با 16 فوت عرض در کنار یک جاده ایستاده است و نشان می‌دهد که او نگهبان بوده است.
این یافته‌های حیرت‌انگیز تنها شروع کار بیشتر در این زمینه است که حالا می‌توان با استفاده از فناوری‌های جدید انجام داد. انتظار می‌رود با استفاده از این فناوری و تلاش‌های صورت گرفته درک محققان از تمامی خطوط نازکا و آگاهی آن‌ها نسبت به نحوه حفاظت از این منطقه میراث جهانی افزایش یابد.
منبع: لست سکند
2121
نظر شما