سمیه علیپور: شکل‌گیری یک شورای صنفی نمایش خارج از اختیارات و نظارت خانه سینما در صنفی که به تازگی با همت مدیران دولتی سینما با حضور تهیه‌کنندگان تشکیل داده‌اند، آخرین امکان خانه سینما را برای نقش‌آفرینی در تصمیم‌گیری‌ها از آن می‌گیرد تا پروژه محروم کردن مسئولان صنفی سینما از حوزه‌های اجرایی به سرمنزل برسد.
روزی که عبدالحسن برزیده شورای صدور پروانه ساخت را به دلیل اعتراض نسبت به سیاست‌های جدید مدیران دولتی سینما ترک کرد، کمتر کسی تصور می‌کرد این آغازی برای یک برنامه طولانی مدت باشد. برزیده تمایلی به حضور در جلساتی نداشت که طی آن سیاست‌های به اعتقاد او نادرست به سینمای ایران تزریق می‌شد و از سوی دیگر مدیران دولتی سینما نیز که به تازگی از راه رسیده بودند صبر و تحمل انتظار برای معرفی نماینده جدید و یا وارد گفتوگو شدن با خانه سینما را نداشتند و در نتیجه خیلی زود به جای آنکه نماینده دیگری از خانه سینما به شورای صدور پروانه ساخت معرفی شود، مدیران دولتی خود جایگزینی برای برزیده انتخاب کردند.
پرداخت نشدن بودجه خانه سینما گام دومی برای کاهش قدرت خانه سینما بود و در پی آن نیز نه تنها مدیران دولتی سینما در جشن سینمای ایران شرکت نکردند بلکه بعد از آن خود آنان به همراه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از جشنی مربوط به حوزه خود انتقادهای جدی به عمل آوردند و سینما را که همواره از بیرون مورد اتهام است از درون متهم کردند.
این روند با دعوت نشدن نماینده خانه سینما به شورای عالی سینما ادامه پیدا کرد و در نهایت نیز شورای صنفی نمایش برخلاف تدوین کامل آئین نامه اکران سال 90 از سوی نمایندگان خانه سینما، در محل اتحادیه تهیه‌کنندگان برگزار شد تا دست خانه سینما از همه امکان‌های اجرایی کوتاه شود.
در همه این مدت محل اتکای خانه سینما اعضای خود بوده است. اعضای خانه سینما که اسامی سینماگران سرشناس ایرانی در میان آنان دیده می‌شود همواره با اعتبار و اسم و رسم خود از این نهاد صنفی حمایت کردند و نامه نوشتند و پول دادند و از این نهاد صنفی در محافل مختلف یاد کردند تا شاید نگاه‌های مدیران به خانه سینما محبت‌آمیزتر شود. در این میان مسئولان خانه سینما هم که از نامه‌نگاری‌های یک‌سویه با مدیران دولتی سینما به نتیجه نرسیدند راه را در گفتوگو با مسئولان عالی‌رتبه دولتی دیدند.
اما نتیجه همه این‌ها شرایط کنونی خانه سینماست؛ شرایطی که اعضای آن با وجود همه مشکلاتی که مدیران دولتی سینما با محمدمهدی عسگرپور مدیرعامل خانه سینما دارند، امضای خود را زیر نامه حمایتی او می‌گذارند و از سوی دیگر تصور می‌شود مدیران سینما نیز به خواسته خود برای تعیین جایگاه جدید برای خانه سینما نزدیک می‌شوند.
یک خانه سینما صرفا با امکان بیمه کردن اعضا و برگزاری مراسم عزاداری برای درگذشتگان البته اگر بودجه‌ای برای این کار به آن برسد.
عبدالحسن برزیده عضو سابق شورای صدور پروانه ساخت در گفتوگو با خبرآنلاین، دلیل ترک جلسه شورای صدور پروانه ساخت را که نخستین اختلاف رسمی بین خانه سینما و معاونت امور سینمایی بود، چنین تشریح کرد: «حضور در جلسات شورای صدور پروانه ساخت را به این دلیل ادامه ندادم که مطمئن شده بودم دیگر نمی‌توان به این حضورها ادامه داد.»
متن کامل سخنان برزیده را اینجا بخوانید.
از سوی دیگر، علیرضا سجادپور در گفتوگو با خبرآنلاین، درباره مشکلات بین خانه سینما و معاونت امور سینمایی گفت: «اگر قائل باشیم که مشکلی بین خانه سینما و معاونت سینمایی وجود دارد این‌ها هیچ ارتباطی به سخنان من در مورد موضع‌گیری خانه سینما بعد از انتخابات ندارد.»
متن کامل سخنان سجادپور را اینجا بخوانید.
سرفصل‌های اختلافات خانه سینما و معاونت سینمایی
- نامه علیرضا سجادپور در مقام دبیر هیئت اسلامی هنرمندان به مدیرعامل خانه سینما مبنی بر نامناسب دانستن سکوت خانه سینما در پی انتخابات سال 1389
- ترک جلسه شورای صدور پروانه ساخت از سوی نماینده خانه سینما در این شورا به دلیل رویکردهای جدید معاونت سینمایی و جایگزین شدن نمایندگان مدیران دولتی سینما به جای نماینده صنف
- پرداخت نشدن بودجه خانه سینما
- تاکید معاون امور سینمایی وزیر ارشاد به صورت مستقیم بر این نکته که اختلافی جدی بین آنان و خانه سینما وجود دارد
- واکنش معاون امور سینمایی به تجمع برگزار نشده اهالی سینمای ایران برای تاکید روی امنیت شغلی و در نهایت لغو این تجمع
- واکنش‌های معاون امور سینمایی وزیر ارشاد نسبت به برگزاری چهاردهمین جشن سینمای ایران و انتشار نامه «انا لله و اناالیه راجعون» او بعد از بیان سخنان یکی از کارگردانان در این مراسم
- برپایی شورای عالی سینمای ایران بدون حضور نماینده‌ای از خانه سینما در این شورا
- تشکیل شورای صنفی نمایش در مجموعه‌ای خارج از خانه سینما و بدون حضور نمایندگان این نهاد صنفی
54143
نظر شما