بلای آسمانی یا جنایت زمینی

اکثریت ملت با آنکه در همه مراحل سنگ تمام گذاشتند اما همانند زمان جنگ عده­ای با احتکار و قاچاق خوب چاپیدند، به­ریش همه خندیدند و سوء استفاده کردند، البته بعضاً به سزای اعمالشان هم رسیدند.

عده ای اصرار دارند که همه چیز  را آسمانی کنند و به خدا نسبت دهند ولی خدا هرگز برای بندگان خود بد نمی خواهد و این مردمانند که خود بر خود ستم می کنند. آنقدر اخبار ضد ونقیض از چگونگی شیوع کرونا می­رسد که آدمی واقعاً گیج می­شود که کدام درست است. آیا این توطئه امریکا بود تا اینکه چین را از نظر اقتصادی به زمین بزند یا این چین بود که برای اینکه سهام شرکتهای بزرگ خارجی را به نفع خود با قیمت ارزان بخرد؟ پس این کلیپهایی که می­رسد که در چندین سال قبل پیشگویی­هایی شده است تا چنین صحنه­هایی به وقوع پیوندد چه می­گویند؟ یا سرمایه داران و کارتل­ها امثال «بیل گیتز» برای سود بیشتر بیماری می­سازندف یا در ساختن ـن مشارکت می کنند تا بعد با ساختن واکسن سودهای کلان ببرند، یا بر اساس مغز سبک و پوک عده­ای است که به­قول خودشان جهان ظرفیت پذیرش اینهمه انسان را ندارد و باید با چنین اقدامات تبهکارانه عده ای را از بین برد. چیزی که هم اکنون گرسنگی آنها را دارد از پای درمی آورد.

شانتاژ یا گیج کردن خبری هم یکی از ترفندهای انسان­های شرور در دنیای امروز است و این روی بد سکه فناوری خبری است که از آن سوء استفاده می شود. بعضی از دولتها ممکن است در بعضی موارد به­ملت خودشان دروغ نگویند اما در سطح جهانی دروغ می­گویند، دروغ­های بزرگ، دروغ های شاخدار؛ یعنی با این دروغها آدم شاخ درمیاورد. یعنی همچون گوبلز، دروغ هر چه بزرگتر باشد بیشتر برای عده ای باور پذیرتر است.

با این مافیاهای دروغ و دروغ پرداز در سطح جهان به نام جامعه جهانی چه کسی برخورد خواهد کرد؟ آیا این چنین افراد مورد قبول وجدان های بیدار جوامع اند؟ آیا باز هم کسانی هستند که غبطه آنها را می خورند و دوست دارند در جمع آنان باشند و در صف آنان سینه بزنند؟

این چه دنیایی است که بعضی ها برای کسب ابزار برتری دست به­هر جنایتی می زنند، نسل کشی، و بعد با شانتاژ خبری صورت مسئله را پاک کردن!!

مترفین کشورهای ضعیف هم فکر می کنند راه آنان درست است و همانگونه فکر می کنند که آنان و البته اگر آنها هم به آن سطح برسند حتماً همان کارها را خواهند کرد. اگر چنین باشد چه رذالتی از این بدتر که گروهی به نام بشر می­خواهد هم نوع خودش را با میکروب های بیولوژیک از پای درآورد یا به رسم کم کردن آمار مردم جهان، یا سلطه بر رقبا از نظر اقتصادی و نظامی، یا به­نام پیشرفت و توسعه، داروها را در سطح جامعه کم­برخوردار ، یا عقب نگداشته شده، یا زندانیان، آزمایش کنند! که البته گاهی دود آن به چشم خودشان هم خواهد رفت و یقه آنها را هم خواهد گرفت.

در این بین آنهایی که به ملت خودشان دروغ بگویند از همه بدتر اند اما باید دید آیا آنها راست نمی­گویند یا پس از قطعیت خبر، آن را با تأخیر می­گویند. البته بین دروغ گفتن یا راست را با تأخیر گفتن برای مصلحتی باید فرق گذارد که قطعاً انسانهای عاقل فرق می­گذارند. در داخل هم کم و بیش خبرهایی شنیده می شود از یک طرف مجاهدت های جامعه پزشکی از طرف   دیگر کشف واکسن کرونا توسط بعضی متخصصان، و دعوی بعضی­که مافیاهای پزشکی و داروئی اجازه نمی دهد آنان محصولاتشان را به جامعه عرضه کنند. راستی آدم مبهوت می شود!

اطلاعات، ضرورت اطلاعات، انفجار اطلاعات، آلودگی اطلاعات، خفگی ناشی از اطلاعات، سقوط در وادی شک و تردید ناشی از فراوانی اطلاعات و از همه مهمتر کمبود اطلاعات صحیح را این روزهای کرونایی بیش از هر زمان دیگر می توان فهمید.

امروز روزی است که همه باید مجاهدت کنند و به­هم راست بگویند و اگر با تأخیر می­گویند علت آن را توضیح دهند و بدانند که مرگ بیخ گوش همه است و اگر غفلت کنند در همین دنیا کیفر آن را می بینند. دیدیم چه شخصیتهایی که از دست دادنشان موجب تأثر شد و هنوز به بهره وریشان امید بود، ولی رفتند.

واقعاً آنهایی که در این زمینه و در پیشگیری کوتاهی کردند، یا می­کنند جواب ملت و خدا را چه خواهند داد وقتی که پرسیده شود چرا کشورهای اطراف ایران، از عراق و روسیه بگیر تا ازبکستان و تاجیکستان و بقیه دیرتر، یا با شمار کمتری درگیر شدند ولی اسف­بار اینکه در ایران، سرعت و تعداد مبتلا بسیار بیشتر بود. آیا این ضعف مدیریت بود یا عدم تشخیص به­موقع، یا شانتاژ تبلیغاتی بیگانه و بزرگنمایی آنان یا هر مسئله دیگر ؟ چه کسی باید پاسخگو باشد و بالاخره روزی پاسخ خواهند گفت. عذاب الهی هم سر جای خودش هست.

اینکه ما قرنطینه نداریم یا حالا با نام دیگری به نام فاصله گیری اجتماعی به صورت نیم بند آن را اجرا می کنیم و درعین­حال شاهد گسترش روز افزون بیماران و فوت شدگان باشیم دردی را دوا نمی کند. اینکه خوشحال باشیم که اروپا و امریکا در این مورد از ما جلو افتادند و ما آمارهای خود را قابل قبول یشماریم خرسند کننده نیست. ما خودمان هستیم و باید سیاست خودمان را داشته باشیم و از همه تجربیات درست دیگران در جهت منافع ملی بهره ببریم. ما حتی برای از دست دادن یک فرد بیگناه هم باید ناراحت باشیم و عذاب وجدان بگیریم. پس ای مسئولان بپا خیزید بسیج عمومی اعلام کنید و با توجیه مردم برنامه سختگیرانه و جنگی را اعلام، و در کوتاه مدت این ویروس پلید را ازبین ببرید یا مهار کنید.

* استاد دانشگاه تهران