تفرقه را برای مردم مپسندید!

اما ظاهراً این هلال ما را سر کارگذاشته است و همچون ویروسی شده که هر سال دوبار گریبان شیعیان جهان را می گیرد و بسیاری را در برابر هم قرار می دهد. اختلاف بر سر رؤیت ماه در امسال مرا به یاد خاطره ای در دهه 40 در مشهد انداخت که در آن زمان هم آیه الله میلانی عید نکرد وآیه الله قمی حکم بر رؤیت هلال داد و ظاهراً مردم از وی تبعیت کردند. اما بین آن زمان و این زمان اختلاف فراوانی است. آن زمان فناوری این چنین پیشرفته نبود و دولت اسلامی هم بر سر کار نه. اما حالا چرا؟

من نمیدانم دلایل این بزرگان چیست؟ ولی اصل اختلاف بر سر رؤیت با چشم غیر مسلح و مسلح است. کمترین سؤال این است که آیا عینک جزو سلاح هست یاخیر؟

یکی از آیات عظام بر سر درس خارج خود توجیهاتی داشتند که به نظر من خیلی موجه نبود و به تعبیری قیاس مع الفارق بود به چند دلیل:

1. اینکه فی المثل اگر با چشم مسلح به شیر بنگریم و ببینم در آن خون است و کار برای مردم مشکل می شود چه ربطی به رؤیت هلال دارد؟

2. مگر این بزرگان اعتقاد ندارند که به ویژه در مسایل فقهی قیاس نیست و اصل «لیس فی مذهبنا قیاس» ناظر بر آن است

3. می شود گفت که بعضی از آن مسائل جنبه به ظاهر فردی دارد و این بحثی اجتماعی است.

4. نه تنها اجتماعی بلکه حیثیتی است و در سطح جهانی نشان از اختلاف و وحدت دارد.

5. وجود این اختلاف نظرها باعث زحمت مردم می شود و چه بسا در یک خانواده با توجه به داشتن مرجع متفاوت یا باید یکی روزه و یکی غیر روزه، یا به خاطر احتیاط مجبور به مسافرت باشد ولی امکانش را نداشته باشد.

6. مگر نه این است که دین ما دین سمحه سهله است و همواره باید از سخت تر به آسان تر عدول کرد؟ استفاده از سلاح فناوری کار را آسان تر می کند یا سخت تر؟ آیا در هیچ مورد دیگر یزرگان ما از فناوری استفاده  نمی کنند؟

7. اگر نگرانی از عدم اجرای حکم خدا را دارند مگر پرهیز از تفرقه حکم خدا نیست؟ مگر قرآن نفرموده «واعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرقوا؟ آیا اختلاف انداختن بین انجام واجبات مردم توسط فتاوی گوناگون اختلاف نیست؟ یا دست کم زمینه آن را به وجود نمی آورد؟ به خطبه 127نهج البلاغه باید اشاره کرد که امام علی (ع) با چه تعابیر تندی از اختلاف و پرهیز از آن سخن می گوید: ایاکم و الفرقه فان الشاذ من الناس للشیطان کما ان الشاذ من الغنم للذئب. الا من دعا الی هذا الشعار فاقتلوه ولو کان تحت عمامتی هذه

8. ممکن است بگویید که آن مربوط است به خوارج و آن بحث حکمیت بود. قبول! ولی مگر اختلاف مردم در اطاعت از علی از کجا شروع می شود. آیا همین اختلافات جزئی روزی به معارضه و صف کشی در برابر هم نمی انجامد؟

9. اگر نگران عدم اجرای حکم خدایید پس چرا در عید قربان این اختلافات بروز نمی کند و همه در مکه بخاطر حفظ اتحاد بین مسلمانان همه یک روز را عید می دانند. آیا اختلاف بین شیعه و سنی مذموم است ولی بین شیعیانی که مقلد عده ای از مراجع اند ممدوح؟

10. اگر از فناوری استفاده کردن بر اساس حکم خدا جائز نیست و آن مثال ها را می آورید در پاسخ باید گفت که چرا در سایر موارد استفاده از آن جائز است. مگر از تلفن، تلگراف، صدا و سیما و نوار های صوتی و تصویری و فضای مجازی استفاده نمی شود؟ آیا در آنجا هم استفاده ممنوع است و اطلاعاتی که از آن طریق می رسد غیر قابل استفاده؟

11. مگر نه این است که می گویند اگر یکی از آیات عظام برایش ثابت شود و حکم بر افطار بدهد بر دیگران متابعت لازم است چرا برای حفظ وحدت و آبروی شیعیان از حکم استفاده نمی شود؟

12. اگر قرار است این چنین وضعی پیش آید این همه هزینه برای چیست و تشکیل ستاد استهلال چه ضرورتی دارد؟

13. خوب آیا بهتر نیست مثل قبل هر کس هر جور دلش می خواهد عمل کند؛ نه دولتی اسلامی، نه رهبری، و نه حاکم شرعی، همه آزاد باشند کما اینکه الان آزاداند؟

14. اینکه رهبر انقلاب می گوید خوب طبیعی است هر کس حرف خودش را باید بزند شاید نوعی بیان درد دل باشد.

15. با آیه قرآن چه کنیم که می فرماید «یسئلونک عن الاهله قل هی مواقیت للناس و الحج». آیا با این اختلاف، مواقیت به هم نمی خورد و مشکل ایجاد نمی کند؟

16. و سرانجام از مردم چه انتظار دارید؟ هرکس می تواند برای خود توجیه داشته باشد. مگر بگویئم اختلاف امتی رحمه و این اختلاف را به معنای واقعی آن اصل بدانیم و ...

شما را به خدا بیایید فقه پویای دینی را اینچنین دستخوش اضطراب نکنید و بر مردم تفرقه را مپسندید!