جوانگرایی، به معنی نورچشم پروری نیست

این بحث از موقعی داغ شد که مجلس شورای اسلامی درباره منع بکارگیری بازنشستگان قانونی وضع کرد که حرکتی در همین راستا برای جوانگرایی در کشور بود، البته سمت دیگر ماجرا، بحث چرخش نخبگان و عدم رکود در کشور بود.

بحث پس از صدور دستورالعمل اجرایی رئیس جمهور در مرداد ۱۳۹۶ نحوه انتخاب و انتصاب مدیران حرفه ای از میان جوانان و زنان به میزان ۳۰ درصد تا پایان برنامه ششم در حالی ابلاغ شد که تفسیر به رای زیادی از این موضوع شد، اما اینکه آیا روند ها به سوی دستیابی به این هدف پیش رفته است یا خیر، محل بحث می باشد چرا که مکانیزم مشخصی برای نظارت یا ضمانت اجرای این طرح تعریف نشد و بر خلاف نظر شایسته سالاری مد نظر معظم له برداشت از جوانگرایی، به نور چشمی ها، دامادها، خواهر زاده و برادر زاده و ...تفسیر شد.

اگر چه جوانگرایی در مدیریت یک ضرورت است و حضور طولانی مدت افراد در عرصه‌های گوناگون مدیریتی و گردش مناصب و مسئولیتها در یک دایره محدود و میان یکسری افراد مشخص، موجب رکود و خمودگی در ساختارهای یک جامعه خواهد شد و انقلاب اسلامی سه دهه با تربیت نیروی جوانی که در انقلاب و جنگ تحمیلی آبدیده شده بود توانست افتخارات بزرگی را بیافریند اما در اواخر دهه هشتاد  اولین کسی که از این تاخیر در گردش نسلی سخن به میان آورد محسن رضایی بود که در میان شور انتخاباتی متاثر از فضای دو قطبی توجه لازم مثل خیلی مسائل دیگر به آن نکته نشد؛ طرح این موضوع از آنجایی اهمیت دارد که ظرفیت ها و توانایی ها و ابتکارات افراد محدود است و پس از مدتی به پایان می‌رسد و انرژی در طول زمان تخلیه می شود و انگیزه ها فروکش می کند و میل به دیده شدن و نمایان ساختن ظرفیت‌های مدیریتی به خاموشی می گراید.

راه درست آن است که افراد برای نسل های متوالی، جهت تصدی مسئولیت ها تحت یک نظام تربیتی و آموزشی خاص تربیت شوند. در کشورهای دموکراتیک این وظیفه بر عهده احزاب است، لذا شایسته است تا در نظام جمهوری اسلامی ترتیباتی اندیشیده شود تا با آموزش مستمر و هدفمند و انتقال تجارب نسلی، در هر لحظه جوانان مومن، توانمند، خلاق، مدیر، آموزش دیده، پر انرژی و متعهد به عنوان گزینه‌های جایگزین همواره در دسترس باشند. از آنجا که نسل های نخست و دوم انقلاب هنوز در صحنه حضور دارند مناسب است از تجارب آنان استفاده شود. در غیر اینصورت جوانگرایی و انقلابی بودن بدون لحاظ شاخص های مذکور بیش از آنکه مفید باشد نگران کننده خواهد بود.

* استاد دانشگاه 

27215