ابومنصور مَعْمَری، نویسنده شاهنامه منثور که بعدها مرجعی برای نگارش شاهنامه منظوم توسط حکیم توس شد، در مقدمه کتاب خود، محمد بن عبدالرزاق توسی را از احفاد سپهسالاران دوره ساسانی معرفی کرده‌است؛ محمد بن عبدالرزاق علاقه‌ای فراوان به سنن گذشتگان داشت و با خرج خود، اهل ذوق را حمایت می‌کرد تا آثار ادبی و تاریخی را در این زمینه فراهم کنند.
در پرتو حمایت‌های وی بود که مقدمات تهیه شاهنامه فراهم شد.
محمد پیوندهای عمیق قومی و فرهنگی با خراسانیان داشت و هم از این رو، توانست با اقتدار بر این خطه حکمرانی کند و هنگامی که ستاره اقبال سامانیان را رو به افول دید و غلبه اقوام ماوراءالنهر را بر آنان قوی یافت، رو به سوی دیلمیان کرد که تباری ایرانی داشتند و در غرب ایران، حکومتی مقتدر پدید آورده بودند.
محمد بن عبدالرزاق توسی، در سال 350 هـ.ق دار فانی را وداع گفت.
۲۴۱۲۴۱
نظر شما