«در حالی که مدیران ورزش ایران به دنبال صحبتهای شگفتآور رئیس سازمان تربیتبدنی به صرافت میافتند به میزبانی المپیک فکر کنند، نتیجهای جز این ندارد. ما به هیچ استانداردی برای میزبانی رقابتهای بزرگ نرسیدهایم آن وقت حرف از میزبانی المپیک میزنیم. نمونهاش همین بازیهای کشورهای اسلامی است. آنفلوآنزای خوکی در همه کشورهای دنیا وجود دارد و به راحتی هم قابل پیشگیری است اما ما آن را بهانه میکنیم تا از زیر بار میزبانی مسابقات شانه خالی کنیم. آنها دارند به زندگی عادیشان میپردازند ولی ما زندگی را هم میخواهیم برای این بیماری تعطیل کنیم».
دکتر کردی، استاد تربیت بدنی دانشگاه تهران و رئیس اسبق کمیسیون پزشکی کمیته ملی المپیک یکی از کسانی که در برابر تصمیم تازه مدیران ورزش کشور موضع گرفته است. او مانند بسیاری از کاشناسان اجرایی ورزش کشور، بر این باور است که آنفلوآنزای خوکی تنها بهانهای است برای آنکه مدیران ورزش کشور، دومین دوره بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی را برگزار نکنند. البته این فقط ادعای مدرس دانشگاهی است اما مدیران ورزش هم برای خود دلایلی دارند تا خود را در این مورد خاص بیگناه جلوه دهند.
حسن میرزاآقابیگ دبیر کمیته برگزاری مسابقات کشورهای اسلامی در ایران این تصمیم را نه از جانب سازمان تربیتبدنی که از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی میداند: «ما میخواستیم این بازیها را برگزار کنیم اما نامه وزارت بهداشت اجاره برگزاری بازیها را نداد».
ادعای دبیر بازیها را وزارت بهداشت نقض میکند. دبیر بازیها در حالی صحبت از تصمیم وزارت بهداشت حرف میزند که دبیرخانه وزارت بهداشت چنین نامهای را تکذیب میکند. این دبیرخانه اصلاً نامهای با عنوان بازیهای همبستگی را ثبت نکرده و به نظر میرسد همه چیز در حاشیه جلسه هیأتدولت در روز یکشنبه و همین طور جلسه سهشنبهشب اتفاق افتاده است. جلسهای که وزیر بهداشت میداند در دولت دهم هیچ مسئولیتی ندارد پذیرفت لغو بازیها را به گردن بگیرد تا بهداشت جامعه به خطر نیفتد.
این اما تمام ماجرا نیست. آنفلوآنزای نوع A تنها بخشی از مشکلاتی بود که سازمان تربیتبدنی و کمیته ملی المپیک با آن روبهرو بودند. مسئله اصلی این بود که سازمان ورزش نمیداند چند درصد 55 کشوری که در اولین دوره بازیها شرکت کردند به ایران میآیند و بزرگترین مانع بر سر راه برگزاری بازیهاست. سازمان تربیت بدنی در حالی برای برگزاری بازیها آماده میشد که نمیدانست میزبان چند کشور است. این برای اولین بار در جلسه محرمانه مدیران برگزاری بازیها که علیآبادی و افشارزاده هم مهمان آن بودند، مطرح شد. این زنگ خطر البته مدتها بود که به صدا درآمده بود.
این موضوع مدتی بعد (حدود 15 روز پیش) به صورت سربسته توسط یکی از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی به زبان آمد. سیدجلال یحییزاده با طرح این موضوع که باید بهانهای برای لغو بازیها پیدا کرد مدیران بازیها را در انجام کاری که در سر داشتند مصمم کرد. یحییزاده مدعی بود که برخی کشورها به ایران نخواهند آمد و این منطق درست را مطرح کرد که برای جلوگیری از برگزاری بازیها با حضور 20 کشور و بازی با آبروی نظام، بهتر است سازمان تربیت بدنی در این مورد درایت به خرج دهد.
چند روز بعد مشخص شد پیشبینی یحییزاده چندان هم نادرست نبوده است. در حالی که قرار قبلی فدراسیون همبستگی کشورهای اسلامی (ISSF) با مقامهای ورزش ایران این بود که 10 شهریور برای همه مهمانان مسابقات ID CARD صادر شود، در پایان مهلت قانونی برای ارسال فهرست کامل ورزشکاران وهمراهان کشورها به ایران، تنها 3 کشور، فهرست نهایی (اسامی ورزشکاران و همراهان شرکتکننده در رشتههای ورزشی) را برای ایران ارسال کردهاند و از میان 44 کشور که آمادگی اولیهشان را برای مسابقات اعلام کرده بودند، حتی 11 کشور فهرست ابتدایی رشتهها را هم نفرستادهاند تا حضورشان در مسابقات در هالهای از ابهام قرار بگیرد. به این ترتیب هیچ چیز برای صادر شدن کارتهای مسابقات آماده نیست.
این اتفاقات در حالی رخ میدهد که سرپرستهای کاروان 35 کشور در ایران حضور دارند و 16 مقام مسئول فدراسیون همبستگی و 14 نماینده کنفدراسیونهای ورزشی آسیا و فدراسیونهای جهانی هم به ایران آمدهاند و طبق قرار، همه خود را برای قرعهکشی رقابتهای ورزشی در روز 26 مرداد در هتل المپیک آماده میکنند و مسئولان فدراسیون همبستگی هم اجازه نمیدهند به جز کشورهایی که فهرست اولیه را فرستادهاند کشور دیگری در قرعهکشی شرکت داده شود. به این ترتیب از همان 44 کشوری که مد نظر ایران بود، 11 کشور در مرحله قرعهکشی حذف خواهند شد تا نسبت به دوره اول 22 کشور کمتر شرکت کنند. یحییزاده معتقد بود حتی این تعداد کشور هم به مسابقات نمیآیند. یکی از مسئولان اجرایی کمیته برگزاری بازیها این ادعای یحییزاده را تأیید میکند.
او که نمیخواهد نامش فاش شود میگوید: «همین تعداد کشور هم مشخص نیست تا روز آخر به ایران بیایند یا نه. شاید دو روز مانده به مسابقات برخی از آنها به دلیل فشار کشورهای غربی قید سفر به ایران را بزنند. چون در این مسابقات برخلاف مسابقات معتبر مثل بازیهای آسیایی و المپیک، هیچ الزامی برای شرکتکنندهها وجود ندارد». به این ترتیب بزرگترین مانع بر سر راه برگزاری بازیها آرام آرام خود را به مدیران ورزش ایران نشان داد تا بیهوده ادعای میزبانی از مسابقاتی معظم به نام المپیک را نداشته باشند. البته در کنار این مشکل سیاسی، مانع دیگری هم وجود داشت که البته سختافزاری و 100درصد ورزشی بود: مشکل آماده نبودن ورزشگاهها.
کردی در این باره میگوید: «کشور ما تا رعایت استانداردها برای میزبانی فاصله زیادی دارد و وقتی مسئولان ورزش ما میگویند ما توانایی برگزاری المپیک را هم داریم، نتیجهاش این میشود که میبینیم؛ لغو بازیهای همبستگی. ما استانداردهای لازم برای برگزاری بازیهای همبستگی را هم نداریم، چه برسد به المپیک». تقریباً تمام بازدیدهای انجام شده در روز سهشنبه باعث حیرت سرپرستهای کاروان کشورهای اسلامی، 16 مدیر فدراسیون همبستگی و 14 نماینده فدراسیونهای جهانی و کنفدراسیونهای آسیایی شد.
این هیأت ابتدا به سالن 8 خط تیراندازی و سپس به محل تیراندازی تراپ (اهداف پروازی) مجموعه ورزشی آزادی رفتند تا به جای سالنهای آماده و رنگ شده و زیبا، اماکنی ناآماده، نیمه خراب و خاموش را ببیند. بازدید از استخر شهید شیرودی هم به این تعجب اضافه کرد. تنها اتفاق مثبت این ماجرا حضور وحید مرادی بود تا به واسطه حضور چند سالهاش در کنفدراسیون شنای آسیا، 50 بازدیدکننده را قانع کند که با وجود انبوهی از خاک و ماسه در کنار استخر و نبود نشانهای از امید، همه چیز تا 25 روز دیگر آماده و نهایی میشود و این سالن به مسابقات خواهد رسید. در حالی که 63 روز تا برگزاری بازیها مانده تقریباً هیچ چیز آماده نیست و همین حقیقت واضح، مدیران ورزش را به این نتیجه واحد رساند که بازیها را به دلیل بیماری آنفلوآنزا به تعویق بیندازند.
این در حالی است که این تصمیم هنوز از سوی آنها علنی نشده و هیاتهای اعزامی به تهران همچنان با خیال برگزاری بازیها به بازدید از اماکن ورزشی تهران، اصفهان و مشهد میپردازند. مسئولان فدراسیون همبستگی دیروز به اصفهان رفتند و سرپرستهای کاروانها هم شنبه به اصفهان و یکشنبه به مشهد میروند و دوشنبه هم قرعهکشی بازیها را در برنامه دارند. قرعهکشی برای مسابقاتی که از نظر مدیران ورزش ایران برگزار نمیشود و از نظر مسئولان فدراسیون همبستگی و کشورهای اسلامی، 23 مهر آغاز خواهد شد. مدیران سازمان تربیت بدنی میخواهند بعد از بازگشت مسئولان فدراسیون همبستگی و سرپرستها، این تصمیم را علنی کنند که به دلیل درخواست وزارت بهداشت، آمادگی میزبانی از مسابقات را در اردیبهشت سال آینده دارد. حکمی که شاید به هیچ وجه مورد تأیید فدراسیون همبستگی قرار نگیرد.
نظر شما