هندی ها معتقدند وقتی کرونا دارد هموطنانشان را مثل برگ گُل روی زمین می ریزد چه دلیلی دارد واکسن های کرونای تولیدی شرکت های خود را به سایر کشورها از جمله ایران ارسال کنند. روس ها هم خیلی خوش قول نبوده اند و با این که پولشان را تمام و کمال گرفته اند اما نتوانسته اند به صورت کامل سر قول و قرارشان باشند و «اسپوتینگ» نجات بخش را به ایران بفرستند.
این ها به کنار، مشکل بزرگ تر برای تولید واکسن های داخلی کمبود مواد اولیه تولید واکسن است که نه به خاطر تحریم بلکه به خاطر نیاز همه کشورها به واکسن کرونا، این مواد اولیه کمیاب شده اند به حدی که وزارت بهداشت برای شرکت های خصوصی پیام داده که هر شرکتی می تواند، دست به کار شود و مواد اولیه تولید واکسن را وارد ایران کند تا ما با قیمتی مناسب آن را از این شرکت ها خریداری کنیم.
بحثمان طولانی نشود. اسفند 1399 مسوولان کشورمان پایان بهار1400 را آغاز واکسیناسیون عمومی کرونا می دانستند با این اوصاف طبیعی است که این قول در زمان گفته شده عملی نشود.
ما اما می توانیم امیدوار باشیم که با آغاز پاییز، واکسیناسیون عمومی کرونا در ایران و بسیاری از کشورهای جهان پایان یافته و جهان از شر پاندمی و اپیدمی کرونا نجات یافته باشد.
با این دلیل می توان پاییز 1400 را آغاز بهار گردشگری در ایران و جهان دانست و دلخوش بود به رونق صنعت مرده این روزهای توریسم جهان؛ تا آن روز و آغاز سفرهایی با دل خوش و تنی سالم منتظر می مانیم و همچنان برابر کرونا مقاوت می کنیم.
نظر شما