ستاره سمائی: به نظر شما هزینه نگهداری از میراث آنلاین یک ملت چقدر خواهد بود؟ به گزارش نیوساینتیست یک هکر که ژانویه 2011/ دی‌ماه 1389 حدود 172 وب‌سایتی را که بی‌بی‌سی قصد داشت به خاطر کاهش بودجه حذف کند، کپی و بایگانی کرده بود، ادعا می‌کند که «به اندازه یک فنجان قهوه استارباکس (بزرگترین کافی‌شاپ زنجیره‌ای دنیا)» هزینه دارد.
مردم از بحث‌های این هکر ناشناس که معتقد است ما برای حفظ مدارک دیجیتالی به اندازه کافی تلاش نمی‌کنیم، خوش‌شان می‌آید. این «محافظان» معتقدند که حتی وب‌سایت‌های منقضی‌شده یا تکراری، ارزش تاریخی دارند و نگهداری آن‌ها برای آیندگان چندان پر هزینه نیست.
بی‌بی‌سی که توسط مردم انگلستان تامین اعتبار می‌شود، به خاطر این تصمیمش مورد نفرت قرار گرفت. آن‌هایی که داستان‌های شخصی و عکس‌هایشان را به سایت‌هایی مثل The People's War اهدا کرده بودند، احساس کردند مورد خیانت واقع شده‌اند. مسلما شبکه غول‌پیکری مانند بی‌بی‌سی توان پرداخت هزینه لازم برای زنده‌نگهداشتن آن سایت‌ها را- که برابر با خرید یک فنجان قهوه است- داشته است، نداشته؟
احتمالا! اما مسلما زندگی حقیرانه پس از مرگ، عاریه‌ای و پر مخاطره خواهد بود! جیسون اسکات که در سال 2009/ 1388 تلاش کرد تا وب‌سایت Geocitiesرا بعد از بسته شدن توسط یاهو، نجات دهد، صرفا در مورد در دسترس بودن بایگانی‌های موجود بحث می‌کند؛ Geocities کمی با سایت‌های اجتماعی وسیع امروزی مقایسه شده که هزینه نه‌چندان کمی را برای هرچه با‌کفایت‌تر زنده نگه داشتن سرورهایشان می‌پردازند.
چک سفید
در هر صورت، هزینه‌های سخت‌افزاری به واسطه کمتر بودن هزینه‌های جانبی پیش‌بینی‌نشده، ارزان‌تر تمام می‌شود. بی‌راه نیست اگر بگوییم نگهداری از بایگانی مطالب آنلاین مثل امضا کردن یک چک سفید است: پس تعجبی ندارد که تعداد انگشت‌شماری از روسای صنفی تن به این کار می‌دهند.
غیر از دردسرهای مالی، باید دردسرهای قانونی را هم به نگهداری از آرشیوهای آنلاین اضافه کرد. اصلا مشخص نیست که چه کسی صاحب بیشترین اطلاعاتی است که به شبکه‌های اجتماعی ارسال شده؛ از عکس‌های شخصی گرفته تا مکالمه افراد مختلف. بنابراین بهتر است این موضوع را کلا فراموش کرد تا اینکه با خشم اعضای شبکه نسبت به حقوقی که برایشان تعریف می‌شود، روبرو شویم!
حتی کتابخانه‌های ملی هم همیشه نمی‌توانند رونوشت این اطلاعات را ذخیره کنند. برای مثال، کتابخانه انگلستان مجاز به تهیه یک نسخه رونوشت از هر اوراق چاپی است که در انگلستان و ایرلند منتشر می‌شود- اما نمی‌توان صاحبان سایت‌ها را مجبور به اهدای مطالب‌شان کرد.
ارتش داوطلب
به خاطر همین موضوع‌هاست که بخش اعظمی از کار ذخیره مطالب دنیای اینترنت به داوطلبانی مثل گروه بایگانی اسکات (Scotts Archive Team) سپرده شده است. اسکات در کنفرانسی که اوایل سال جاری برگزار شد، در مورد این گروه گفت: «گروه بایگانی، سوال نمی‌کند! فقط اطلاعات را می‌گیرد، کپی و ذخیره می‌کند. گاهی کار گروه مورد تشویق قرار می‌گیرد، گاهی ریشخند می‌شود، متهم می‌شود، تهدید می‌شود ... اما ما کارمان را انجام می‌دهیم.»
شاید راه‌حل تازه‌کارها بهترین راه باشد. بروستر کال، موسس بایگانی اینترنتی، معتقد است که سرمایه‌گذاری احساسی تازه‌کارها در «اموال همگانی» بیشتر از هر شرکت یا حتی دولتی، امنیت را به ارمغان می‌آورد.
برای ملاحظه فهرستی از سایت‌هایی که ممکن است تعطیل شده یا در حال حاضر تعطیل شده‌اند، می‌توانید به ساعت مرگ (Death Watch) گروه بایگانی نگاهی بیندازید.
53276
نظر شما