به گزارش خبرآنلاین، این نویسنده اسپانیایی که از فعالان نیروی مقاومت بود و بیشتر عمرش را در فرانسه در تبعید گذراند روز چهارشنبه در خانه‌اش در پاریس فوت کرد.
خورخه سمپرون بیشتر با فیلمنامه‌هایی که در دهه 1960 و 1970 نوشت شهرت دارد. «اعتراف» گاوراس، «استاویسکی» رنه و «زنی کنار پنجره» ساخته پیر گرانیه-دفر از دیگر فیلمنامه‌های مهم او هستند.
سمپرون در جریان جنگ داخلی اسپانیا تبعید شد و به نیروی مقاومت کمونیستی فرانسه پیوست. پس از سقوط ژنرال فرانکو وی به اسپانیا بازگشت و وزیر فرهنگ این کشور شد.
با اینکه او چپ‌گرا بود اما هیچ وقت استالینیسم را نپذیرفت و در اواخر عمر فلسفه زندگی‌اش را چنین خلاصه کرد: «زندگی در جنگل بازار و تجارت بهتر از زندگی در باغ‌وحش توتالیترین‌ها است.»
منتقدان بر این باور هستند که آثار نوشتاری سمپرون ملهم از تجربه او در اردوگاه‌های کار نازی است. اولین اثر مهم او به نام «سفر طولانی» داستان دستگیرشدن او توسط گشتاپو است.
نوه این نویسنده اعلام کرد او «در آرامش» درگذشت. سمپرون متولد 10 دسامبر سال 1923 در مادرید بود، پدرش سیاستمداری سرشناس و پدربزرگش هم برای مدتی نخست وزیر اسپانیا بود.
این نویسنده تاریخ معاصر اسپانیا را به خوبی به یاد داشت؛ زمانی تعریف کرده بود که مادرش پرچم جمهوری‌خواهان را از پنجره خانه آویزان و از دموکراسی دفاع می‌کرد، دموکراسی که خیلی زود در داد ملی‌گراها افتاد و نتیجه آن حکومت ژنرال فرانچسکو فرانکو شد.
پس از جنگ او مدت 20 سال با نام مستعار فدریکو سانچز با نیروهای زیرزمینی کمونیست در اسپانیا همکاری می‌کرد، اما عاقبت با برچسب «تجدیدنظرطلب» در سال 1964 از حزب اخراج شد.
او سال 1988 به اسپانیا رفت و به عنوان فردی مستقل وزیر فرهنگ شد، اما استقلال نظر او چنان بود که از پس از دو سال از ادامه صدارت پشیمان شد و به پاریس بازگشت و نوشتن را از سر گرفت.
سمپرون جدا از سیاست در دنیای هنر نیز چهره سرشناسی بود. فیلمنامه‌های او انگار برای ایو مونتان، بازیگر معروف فرانسوی نوشته شده‌اند. سمپرون کتاب جذاب و خواندنی زندگینامه مونتان را نیز نوشته است.
مونتان در «زد» و یکی دو دیگر که بر اساس فیلمنامه‌های سمپرون ساخته شد نقش اصلی را بازی کرد. این نویسنده سال 1984 عضو هیئت داوران جشنواره فیلم کن بود.
«ترور» ساخته ایو بوسه با بازی ژان-لویی ترینتینیان، میشل پیکولی و جین سیبرگ، «بخش ویژه» ساخته گاوراس که رفیق صمیمی او بود و «جاده‌هایی به جنوب» ساخته جوزف لوزی از دیگر آثار مهم او در سینما بودند که همگی مضامینی سیاسی داشتند.
او سال 1996 عضو آکادمی گنکور مسئول اهدای جایزه ادبی گنکور شد، جایزه‌ای که سالانه در فرانسه به بهترین رمان اهدا می‌شود و شرط بردن جایزه فرانسوی بودن نویسنده است. او اولین غیرفرانسوی بود که عضو این آکادمی شد و بسیاری با این انتخاب مخالفت کردند.
سمپرون به شوخی دراین مورد گفت: «به نظرم جالب است که در آکادمی فرانسه یک «اسپانیایی» و در چشم دولت اسپانیا یک «فرانسوی» هستم.»
«ادبیات یا زندگی» و «چه یکشنبه زیبایی» از دیگر آثار مهم این نویسنده و فیلمنامه‌نویس هستند.
بی‌بی‌سی / 8 ژوئن / ترجمه: حسین عیدی‌زاده
58241
نظر شما