به عبارتی دیگر این معضل تنها سه یا چهار ماه از سال فکر حافظانِ اخلاق و حجاب را به خود مشغول می‌کند. در این سه، چهار ماه هم دو ماهش به سخنرانی، وعظ، خطابه، شعار و تهدید می‌گذرد، یک ماه آن به طرح و برنامه ارائه دادن و چند روزی هم به اجرای راهکارهای تکراری و باز هم روز از نو و روزی از نو و جالب اینکه آنها که متصدی اموری از این دستند، آن‌قدر موضوع را ساده و پیش‌پاافتاده جلوه می‌دهند که تو هم شک برت می‌دارد که نکند ماجرا به همین سادگی بوده و من و تو غافل بوده‌ایم. یکی از مقامات انتظامی می‌گوید کل مشکل به صد نفر زن خیابانی محدود می‌شود و دیگری که ظاهراً کمی واقع‌بین‌تر است، می‌گوید مشکل ما فقط چهارصد، پانصد نفر است.
طبق معمول نه مسئله درست طرح می‌شود و نه راه حل آن. زنان خیابانی که یک‌شبه و از زیر بته عمل نیامده‌اند. اصلاً تا تقاضای چیزی وجود نداشته باشد، آن چیز به وجود نخواهد آمد. اینکه چه عواملی باعث به وجود آمدن چنین پدیده‌ای شده است و اینکه علت استقبال از چنین پدیده‌ای چیست، موضوع بسیار مهمی است که از اصل و اساس نادیده گرفته می‌شود.
مقام امنیتی می‌گوید اگر برای این تعداد اشتغال ایجاد کنیم، معضل حل می‌شود. بدون‌‌شک ایجاد اشتغال برای چهارصد، پانصد نفر آن هم برای دولتی که قرار است در طول یک سال دو و نیم میلیون شغل ایجاد کند، کار شاقی نیست اما آیا فراهم آوردن شغلی با درآمد ماهانه چهارصد، پانصد هزار تومان (البته در بهترین حالت) برای زنان خیابانی به معضل فساد و فحشا در خیابان‌های پایتخت پایان خواهد داد؟ آن‌وقت فکری هم برای مردانی که به این زنان متوجه بودند، شده است؟
نکند می‌خواهند آنها را هم سر کار بفرستند؟ البته بدون حقوق! تا عبرت بگیرند و دیگر به چنین اعمال شنیعی دست نزنند! مزاح نمی‌کنم. کسانی که برای جمع‌آوری زنان خیابانی چنین طرح‌های بدیعی می‌دهند، بعید نیست برای مردان خیابانی هم چنین خواب و خیال‌هایی دیده باشند و اصلاً اگر راه‌حل ماجرا این‌قدر ساده بوده، چرا بزرگان تا به امروز دست روی دست گذاشته بودند تا کار به این‌جاها بکشد؟
می‌بینید که از هر طرف به ماجرا نگاه کنیم، به معضلی جدی‌تر برمی‌خوریم. البته حقیقتش را بخواهید، من حدس می‌زنم دوستان نیروی انتظامی بهتر از من و شما می‌دانند ماجرا به همین سادگی‌ها هم نیست اما اینکه چرا چنین راه‌حل‌های غریبی ارائه می‌دهند، الله اعلم.
1724
نظر شما