*دور اول آقای رئیسجمهور در حال بررسی اعضای کابینه بودند و هیئتی را مشخص کرده بودند که ایشان را کمک کنند، آن موقع به آقای احمدینژاد یکسری توصیههایی داشتم که اگر یک کابینه قوی و قدرتمند میخواهد خوب است از همین اصولگراهایی که کاندیدا بودند و رأی نیاوردند استفاده کند و اسم آقای قالیباف، آقای محسن رضایی و آقای لاریجانی را بردم. گفتم اینها نیروهای خوبی هستند، به هر حال مدعی بودند که میخواهند مملکت را اداره کنند، پس الان قاعدتاً باید خوب بتوانند یک وزارتخانه را اداره کنند و شما یک تیم قدرتمند خواهید داشت.
*همان موقع برای اولین بار از آقای احمدینژاد شنیدم که گفت: «من به دنبال ژنرالها نیستم. من نمیخواهم ژنرال در کابینه بیاورم». بعدها مشخص شد که گفت من میخواهم سرباز بیاورم.
*با این روحیاتی که در آقای احمدینژاد کشف کردم که دنبال ژنرال و آدمهای لااقل شناختهشده نیست، احساس کردم که چندان نمیتوانیم در تعیین کابینه کمک کنیم، نه ایشان به مشورتهای ما نیاز دارد و نه من احساس کردم که مشورتهای ما خیلی نتیجه میدهد. شاید بعضیها تعجب کنند، چند بار هم گفتهام که من حتی یک نفر را برای وزارت به آقای احمدینژاد معرفی نکردم. علیرغم اینکه شایعه این بود که چند تا از وزرا قبل از اینکه دوستان احمدینژاد باشند دوستان باهنرند.
متن کامل را اینجا بخوانید.
29302
نظر شما