آیا جز بازداشت، راه دیگری نمانده؟

عدم موفقیت دولت رئیسی در اقتصاد، مذاکرات برجام و سیاست خارجی، حالا دارد در عرصه‌های سیاسی و اجتماعی هم ظاهر می‌شود. بازداشت آقای تاجزاده و سینماگران، آقایان «مصطفی آل‌احمد و محمد رسول‌اف»، روی دیگر براه انداختن بگیر و ببندهای حجاب است. از اصولگرایان رادیکال بجز اعمال قدرت، انتظار دیگری نمی‌رود. آنان در مهار تورم، ایجاد اشتغال، جلوگیری از گرانی، گسترش فقر، بی‌عدالتی و فساد، مسئلۀ کم‌آبی کشور، حل بحران مذاکرات هسته‌ای، بهبود رابطه با همسایگان و دنیا، همانقدر می‌توانند موفق بشوند که در رفع ناامیدی در میان جوانان، کاهش سرخوردگی تحصیلکرده‌های کشور و سایر مصیبت‌هایی که کشور را گرفتار کرده. هنر آنان خلاصه شده در نشان دادن قدرت.

اما از چهره‌های دلسوز نظام انتظار اعتراض به سیاست‌های انقلابی تندروها می‌رود. از جناب سید محمد خاتمی، حجت‌الاسلام علی‌اکبر ناطق نوری، غلامحسین کرباسچی، حسین مرعشی و سایر دلسوزان نظام و کشور انتظار می‌رود که سکوت‌شان را ادامه ندهند.

دوش در حلقهٔ ما قصهٔ گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسلهٔ موی تو بود

دل که از ناوک مژگان تو در خون می‌گشت
باز مشتاق کمانخانهٔ ابروی تو بود