او ادامه داد: حالا که حرف از حذف به میان آمد، این توضیح را هم باید بدهم که در برخورد با نویسندگان مستقل و به کار گیری اهرم حذف، روشن‌فکران مدعی هم عین دولتی‌ها عمل می‌کنند و شباهت شگفت‌انگیزی به هم دارند. نمونه‌اش همین برخوردهای اخیر با امثال من. آیا شنیده‌اید که کتاب‌هایی مثل «مردگان باغ سبز» به مراحل اولیه یک داوری راه یافته باشد حتی؟ آیا کسی می‌تواند ادعا کند که چنین ارزش ادبی‌ای نداشته است؟ مراکز دولتی و نزدیک به دولت که با محتوای آن مشکل داشتند و کنارش گذاشتند. بعضی جاها هم شنیدم که شناسنامه کتاب این بهانه را داده دست بعضی دیگر.»
بایرامی متذکر شد: «در جایی از فرع شناسنامه ذکر شده 88 در حالی که کار من اول 89 در آمده و نه 88. عین همین برخورد با نویسندگان دیگری هم شده است و می‌شود در قضیه حذف. یعنی هیچ‌کس با ادبیات، صرف ادبیات برخورد نمی‌کند. ملاحظات دیگر مهم‌تر است انگار برایشان. می‌خواهم بگویم این طوری نیست که حذف از سوی یک جریانی بد و از سوی دیگری، بلامانع و یا مجاز باشد. بد بد است در هر صورت و سیاست بازی و باند بازی به یک اندازه کثیف. مبنا اگر ازرش ادبی نباشد، همین وضعی پیش می‌آید که می‌بینیم.»
مشروح کامل این گفتگو را می‌توانید در اینجا مطالعه کنید.
57244
نظر شما