مطمئنا ما نیز در خانه سینما در مسیر انجام فعالیتهایمان دچار اشتباهاتی شده ایم اما نگاه پدرانه دولتیها را خواستاریم تا مشکلات پیش آمده رفته رفته حل شوند.
محمدمهدی عسگرپور که از سال 87 به این سو ریاست خانه سینما را برعهده داشته در تازه ترین گفتگویش که با رادیو نمایش انجام شده ضمن تایید تلویحی این مساله که در درگیری صورت گرفته میان خانه سینما و معاونت سینمایی، خانه سینما هم اشتباهات خود را داشته است از معاونت سینمایی خواست که پدری کرده و از مواضعش کوتاه بیاید و به خانه سینما کمک کند تا معضلات سینما بیشتر از این نشود. بخشهایی از گفته های عسگرپور را در ادامه می خوانید:
سینما حال و روز خوبی ندارد
واقعیت این است که سینمای ایران این روزها حال و روز خوبی ندارد و این مساله برآمده از اقتصاد و فرهنگ کشور است. سینما در اوایل انقلاب اوضاع خوبی داشت اما رفته رفته مشکلاتی پیش آمد که با ادامه یافتن، شرایط را به امروز رساند.
مدیریت تلویزیونی به سینما تسری یافته
یکی از مشکلات سینما آن است که برای مدیریت آن روش درستی درنظر گرفته نشده! به نظر میرسد مدیریتی که در سینما در پیش گرفته شده بیشتر مناسب حال تلویزیون است. تلویزیون چون به طور مستقیم در تولید پروژه هایش سرمایه گذاری میکند برای همین دائما تاکید دارد که سیاستهایش را وارد پروسه تولید کند؛ دقیقا همین شیوه مدیریتی است که در سینما هم در پیش گرفته شده و نتیجه آن این است که مدیران سینمایی به طور مرتب در جهت محدود کردن پیش میروند.
فیلمهایی پرفروش میشوند که قابل دفاع نیستند
اوضاع اکران در سینمای ایران خوب نیست و فیلمهایی پرفروش میشوند که اصلا قابل دفاع نیستند. کافی است آثار پرفروش پنج سال اخیر را مرور کنیم تا ببینیم بخش عمده فیلمهای پرفروش حتی مورد دفاع مدیران دولتی هم نیستند. جالب اینجاست که در همین اوضاع با پدیده ای روبرو میشویم مثل فیلم فرهادی که تا آستانه توقیف هم پیش میرود ولی وقتی اکران میشود فروشی میلیاردی را تجربه کرده و حتی در جهان هم افتخارآفرین میشود!
مشکل زیربنایی هنر
اگر بخواهیم منصفانه به قضیه نگاه کنیم مشکل سینمای ایران به مدیران امروز ارشاد برنمی گردد بلکه به زیربنای هنر در کشور ما برمیگردد. اقتصاد هنر به دولت وابسته است و دقیقا برای همین است که از مدتها پیش دولتها فکر میکرده اند چون به لحاظ اقتصادی سینما را تامین میکنند بنابراین می بایستی وظایف خود در حوزه سینما را نیز جدی تر بگیرند و به همین دلیل مراقبت از سینما مساوی شده با نظارت پشت نظارت! در این میان حتی نهادهای صنفی مثل خانه سینما هم با همراهی دولت بوده که کار خودشان را شروع کرده و امتداد داده اند برای همین به این نهادها هم به مانند نهادهای مستقل نگاه نمیشود.
اصلاح خانه سینما
امروز بحث تخریب نهاد صنفی خانه سینما و جایگزین کردن آن با چیزی دیگر مطرح است شاید برای اینکه خانه سینما اصلاح شود. برای اصلاح خانه سینما، مشارکت در حوزه تولید و اکران را از خانه سینما سلب کرده اند و زمزمه هایی میشنویم برای انحلال شورای داوری خانه سینما. یکی از نهادهای خانه سینما شورای داوری است که در این شورا به اختلافاتی که میان سینماگران درباره امور سینمایی پیش می آید رسیدگی میشود. کافی است این شورا منحل شود تا بسیاری از دست اندرکاران امور سینمایی برای حل اختلافات سینمایی خود ساعتها وقت خود را در دادسراهای قصایی بگذرانند.
مهر و محبت از بین رفت
متاسفانه با قطع بودجه خانه سینما مهر و محبتی که مابین معاونت سینمایی و خانه سینما وجود داشت، از بین رفت و خانه سینما با یک بدهی اساسی مواجه شد اما همکاران سینمایی خانه سینما را تنها نگذاشتند و با کمک مالی به این نهاد کاری کردند که رفته رفته مشکلات مالی این نهاد برطرف شود.
خانه سینما هم دچار اشتباهاتی شده
به صراحت میگویم وقتی مابین دو نهاد سوء تفاهم به وجود میآید هر یک از این دو طرف بحث را از زاویه دید خودشان میبینند و طرف مقابل را خاطی فرض میکنند. مطمئنا ما نیز در خانه سینما در مسیر انجام فعالیتهایمان دچار اشتباهاتی شده ایم اما نگاه پدرانه دولتیها را خواستاریم تا مشکلات پیش آمده رفته رفته حل شود.
دولت مانند پدر خانه سینما است
اقتصاد هنر در کشور ما وابسته به دولت است، پدری حکم میکند دولت به ما به چشم فرزند خود نگاه کرده و ما را از کمکهای خودش محروم نکند. خانه سینما یک نهاد کاملا کوچک است و این کوچک بودن از ابعاد سالن همایشهای آن که بیش از 90 نفر گنجایش ندارد، مشخص است! پس اینکه فکر کنیم با تعویض مدیرعامل خانه سینما، مشکلات آن حل خواهد شد، درست نیست. یک بار به یکی از مقامات دولتی گفتم شما برای اینکه دریابید مشکلات خانه سینما تا چه حد است فقط ده روز یکی از نیروهای خود را به عنوان مدیر خانه سینما بگمارید تا بفهمید مشکلات خانه سینما تا چه حد است.
هر روز پنج نفر برای دریافت 50 هزارتومان وام به خانه سینما می آیند
باورتان نمیشود اما ما در خانه سینما به طور متوسط هر روز پنج مراجعه کننده داریم که گاهی برخی از اینها تقاضای دریافت یک وام پنجاه هزارتومانی را دارند! اوضاع اقتصادی برخی از اعضای خانه سینما واقعا بد است، به عنوان مثال یک آپاراتچی که عضو خانه سینما است مرحوم شده و فرزندان و همسر وی فقط برای گذران زندگی نیازمند دریافت یک تسهیلات صد هزارتومانی هستند. وقتی بودجه خانه سینما قطع میشود، خانه سینما توان رسیدگی به اوضاع چنین آدمهایی را ندارد و آنها هم هیچ جای دیگری را برای دریافت کمک ندارند.
بازیگر معروفی هزینه تشییع جنازه خود را هم نداشت
بازیگری داشتیم که همه او را میشناختند و بسیاری از مردم هم عاشق کارهای او بودند اما همین بازیگر وقتی از دنیا رفت بازماندگانش حتی هزینه تشییع جنازه او را هم نداشتند! آنها که به واسطه سینما اوضاع مالی خوبی پیدا کرده اند درصد اندکی هستند و مابقی مشکلات فراوانی دارند.
مشکل بزرگ سینمای ایران، تهیه کنندگی است
بسیاری از مخاطبان گمان میکنند مشکل اصلی سینمای ایران، ضعف فیلمنامه است اما من فراتر از اینها به قضیه نگاه میکنم و تصورم این است که مشکل بزرگ سینمای ایران، تهیه کنندگی است یعنی پروسه تهیه کنندگی در ایران جریان طبیعی خود را ندارد و برای همین مشکلات مختلفی در سینما به وجود آمده است. کافی است تهیه کنندگی جریان درست خود را داشته باشد تا در همه حیطه های سینمایی نیروی متخصص به وجود آید. یادتان باشد مشکل تهیه کنندگان آن است که انگیزه ای برای استفاده از فیلمنامه های خوب ندارند. فیلمنامه های بسیار خوبی داریم که شرایط تولید برایشان فراهم نمیشود. پدیده های سینمای ایران هم برآمده از جریان طبیعی سینمای ایران نیستند و برآمده از استعداد شخصی افرادند.
بزرگترین آرزو
بزرگترین آرزویم برای سینما این است که خودمان در درون از خودمان راضی باشیم و اگر کسی هم از بیرون به سینمای ایران نگاه کند فکر کند فرهنگ امروز ما امتداد منطقی فرهنگ ایرانی-اسلامی غنی ماست.
5757
نظر شما