معناشناختی و جامعه شناختی اظهارات سردار رادان بسیار قابل تامل است. در حقیقت او به نیکویی و به درستی دریافته که نوع روشی که نیروهای زیردست ایشان برای برچیدن ماهواره ها در دستور کار قرار داده اند ؛ چنان هیبتی داشته که برخی از خانواده ها زودتر دست به کار شده اند تا قبل از اینکه عملیات راپل گریبان پشت بامشان را بگیرد ، خودشان هرچه زودتر دیش های لاکردار را حتی اگر موقتی هم باشد از منظر نظر دور نگه دارند.
ماجرا بسیار ساده است. پسر دوازده ساله ی بنده روزی نیست که حساب و کتاب عملیات راپل را از قلم بیندازد. اگر محاسبات او درست باشد ؛ پنج شنبه این هفته این طناب به کوچه ما می رسد. البته الان دیگر ما نگرانی در این مورد نداریم و قدمشان سرچشم . آن بالا جز کولر های بی درو پیکر چیزی یافت نمی شود.
داستان از اینجا شروع شد که اوایل مهر ماه ، یکی از هم کلاسی هایش تعریف کرده که نیروی انتظامی برای برداشتن دیش ها سری به خیابان آنها زده و در یک عملیات تحسین برانگیز کوتاه مدت ( چیزی جدود 45 دقیقه) بیش از 100 آپارتمان 3 تا 4 طبقه را از لوث وجود دیش ها پاک کرده است.از آن روز به بعد بود که گزارشات هم کلاسی های او که همه در یک محل هم زندگی می کنند ؛به روز ارائه می شد. هر هفته چند خیابان پاکسازی شده و عنقریب است که به کوچه ما برسند.
حالا این پسر دوازده ساله که فقط مشتری شبکه های ورزشی الجزیره اسپورت و دوبی اسپورت است ؛ ملتمسانه آمد وگفت :خب بیا ما خودمان دست به کار بشویم و دیش ها را جمع کنیم. استرس بی حد و اندازه او باعث گردیده ، خودش به مانند یک شهروند نمونه قانون را بشناسد و خود با اینکه شش سال تاسن قانونی فاصله دارد به ما موارد را گوشزد کند. و طبیعی بود که در یک ضرب الاجل حرفش به کرسی حق نشست.
این حق مسلم او بود که استرس و نگرانی روحی و روانی را از او دور کنیم. حتی وقتی در ایام اخیر برف و باران ، کمی تصویر بالا و پائین میشد ؛ به گفته برادرش حتی یک بار در ساعات پایانی شب ؛غرق در سراسیمگی و آشفتگی چنان به برادرش نگاه می کرده که یعنی: ای داد آقا پلیسه که بیداره الان روی پشت بوم ماهست و اگر مارا به زندان ببرند چه کنیم...
سردار رادان حق دارد. بله حقیقت همین است . خود خانواده ها و شهروندان شریف دست به کار شده اند و به معایب و مضار دیش و ماهواره پی برده اند! در واقع بدون دیناری خرج ، یک حرکت فرهنگی و خودجوش در راستای پشت کردن به ناهنجاری های روزمره اجتماعی صورت گرفته حتی باعث شده قشر کودک جامعه را نیز به تفکر و همراهی و حتی پیشقدم شدن وا دارد .فرهنگ ترس و لرز و نهادینه شدن آن را نیز مدنظر داریم؟
کلاهمان را باید به اندازه پشت بام های ملوث شده مان بالا بیندازیم.
نظر شما