زهرا تالانی: در کشور ما هم برای حمایت از این قشر در سال 83 قانونی به تصویب مجلس رسید و با اینکه قرار بود برای مسکن،اشتغال آنها حمایتهایی شود هنوز بسیاری از سازمانها زیر بار این مسئولیت نمی روند . در همین زمینه گفت وگویی را با فاطمه آلیا نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر و رئیس فراکسیون معلولان انجام داده ایم. وی درباره عدم استخدام معلولان در آموزش و پرورش می گوید: به نظر من باید برای کسب رضایت معلولان باید برای ایجاد اشتغال آنها نیز سازوکاری اندیشیده شود. البته بجز طیفی که معلول ذهنی هستند سایرین در کنار محرومیتی که دارند از استعدادها، خلاقیت و توانمندی‌های زیادی برخودار هستند.
گفت وگوی خبرآنلاین با فاطمه آلیا را می خوانید:
سال 83 قانون حمایت از معلولان تصویب شد اما از آن زمان تا کنون هیچ اقدام مناسبی برای آنها انجام نشده است چرا مجلس و فراکسیون پیگیر این موضوع نیست؟
البته قانون جامع حمایت از معلولان با اشکالاتی نیز مواجه است از جمله اینکه جایگاهی که برای بهزیستی در آن تعریف شده ضعیف است به طوری که نمی تواند دستگاه ها را ملزم به اجرای قانون کند و برعملکرد آنها نظارت داشته باشد. همچنین تبصره ماده 16 قانون جامع راه فرار را برای دستگاه ها باز گذاشته و اجرای قانون را منوط به تخصیص بودجه دانسته است. به همین منظور اواسط سال گذشته مسوولان از بازنگری این ماده و اصلاح مفادی از قانون با تشکیل کارگروهی متشکل از وزارتخانه های رفاه، بهداشت، فراکسیون حمایت از معلولان مجلس و تشکل های غیردولتی خبر دادند که البته از آن زمان تا کنون خبری از نتیجه فعالیت این کارگروه اعلام نشده است و حتی مسوولان بهزیستی معترفند که درصد بالایی از این قانون اجرا نشده است.
با اینحال من معتقدم که خوشبختانه دستگاه‌های اجرایی اقدامات بسیار خوبی برای حمایت از معلولان انجام داده‌اند اما تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله داریم. فعالیت‌های فراکسیون حمایت از حقوق معلولان هم در مجلس هفتم شروع شد و در مجلس هشتم نیز ادامه پیدا کرد و اکنون اکثریت نمایندگان مجلس عضو این فراکسیون هستند.
شما اخیرا در کمیسیون به بررسی مشکلات معلولان پرداختید.بیشترین مشکل آنها چیست؟
بیکاری مشکل عمده معلولان است. در7 سال گذشته فقط هزار معلول براساس قانون سه درصد در دستگاه ها استخدام شده اند. بخش عمده ای از مشکلات معلولان مربوط به ارتباط آنها با افراد حقیقی و حقوقی و سازمان ها و ادارات خصوصی و دولتی است. یک معلول به عنوان یک شهروند دارای حقوقی است که این حقوق در بسیاری موارد نادیده گرفته می شود. یکی از نمادهای نادیده گرفته شدن حقوق معلولان مبلمان شهری و وضعیت نامناسب معابر و اماکن عمومی برای استفاده معلولان است.
شما اشاره کردید که سازمانها فعالیتهایی برای حمایت از معلولان انجام داده اند اما خود جامعه معلولان نسبت به این موضوع ناراضی هستند؟
در قانون جامع حمایت از معلولان تصریح شده است که سه درصد از سهمیه اشتغال به معلولان تخصیص پیدا کند.برخی از سازمانها کم و بیش این موضوع را انجام داده اند.
متاسفانه مشاهده کردیم که در آزمون استخدامی آموزش و پرورش، با وجود شرکت کردن معلولان در این آزمون و گرفتن حد نصاب نمره در مرحله بررسی نهایی، به دلیل داشتن معلولیت جذب آنها در این وزارتخانه منتفی شد؟
بله. ما هم پیگیر این موضوع هستیم چون نامه‌ها و مکاتباتی که در سراسر کشور با ما می‌شود، نشان می‌دهد که نوع معلولیت این افراد مغایر با اشتغال‌شان نبوده و با هوشمندی اقدام به فعالیت در حوزه‌های مختلف مورد علاقه خود می‌کنند و به همین دلیل نباید معلولیت آنها مانع از اشتغال‌شان شود.به نظر من باید برای کسب رضایت معلولان باید برای ایجاد اشتغال آنها نیز سازوکاری اندیشیده شود. البته بجز طیفی که معلول ذهنی هستند سایرین در کنار محرومیتی که دارند از استعدادها، خلاقیت و توانمندی‌های زیادی برخودار هستند.
تکلیف طرح دو فوریتی مجلس که امکان نامزدی برای نابینایان را در مجلس شورای اسلامی فراهم می‌کرد چه شد؟
همانطور که اطلاع دارید دوفوریت آن تصویب نشد اما امیدوارم با تصویب آن شاهد حضور نمایندگان نابینا در مجلس نهم باشیم.
45232
.
نظر شما