کنفرانس بن دو درباره آینده افغانستان روز دوشنبه در حالی برگزار شد که پاکستان، یکی از اصلی ترین بازیگران حاضر در این کشور آن را تحریم کرد و از حضور ایران استقبال شایان توجهی بعمل آمد.[
آیا آمریکایی ها ناز پاکستان را خواهند خرید؟ واکنش افغانی ها به اقدامات پاکستانی ها چه خواهد بود؟ [هشدار کرزی به پاکستان ]اگر بخواهند بهای کرشمه های اسلام اباد را بدهند تا کجا باید پیش بروند؟ [یک روز خونین دیگر در افغانستان ]اگر نخواهند وارد بازی اسلام آباد بشوند چه راه حلی برایشان باقی می ماند؟[تحریم بن2 و احتمال اعلام جنگ آمریکا به پاکستان ] حمله زمینی به پاکستان و آغاز جنگی غیر قابل پیشبینی با ارتش این کشور به منظور ایجاد تغییرات به نفع جریان مدرن و پایان دادن از حمایت های ده ها ساله آی اس آی به جریان افراط در منطقه؟ [بوی جنگ از شبه قاره می آید ]
پاسخ این سوال ها ساده نیست. به نظر می رسد که حتی طرح این سوالات به اندازه کافی به دانش و تجربه سیاسی نیاز دارد. اما یک پاسخ قطعی است و آن اینکه پاکستانی ها به بازی خود در افغانستان بسیار مسلط هستند و از هیچ اقدامی برای بردن در این بازی فروگذار نمی کنند. حتی اگر لازم باشد یک بار دیگر سیاستمدارانی مثل آصف علی زرداری را کنار زده و خود رسما اریکه قدرت را به دست خواهندگرفت. [آیا زرداری از پاکستان فرار کرده است؟ ]
بن 2 آغاز به کار کرد/ ابراز تاسف از نبود پاکستان و خرسندی از حضور ایران]پاسخ این سوال ها ساده نیست. به نظر می رسد که حتی طرح این سوالات به اندازه کافی به دانش و تجربه سیاسی نیاز دارد. اما یک پاسخ قطعی است و آن اینکه پاکستانی ها به بازی خود در افغانستان بسیار مسلط هستند و از هیچ اقدامی برای بردن در این بازی فروگذار نمی کنند. حتی اگر لازم باشد یک بار دیگر سیاستمدارانی مثل آصف علی زرداری را کنار زده و خود رسما اریکه قدرت را به دست خواهندگرفت. [آیا زرداری از پاکستان فرار کرده است؟ ]
بن دو امتداد کنفرانس بن یک بود که ده سال پیش درست پس از اشغال افغانستان توسط نیروهای ائتلافی به فرماندهی آمریکا در المان برگزار شد. بن دو در واقع یک تجدید میثاق میان کشورهای حمله کننده به افغانستان، همسایگان این کشور و فعالان حاضر در صحنه با رئیس جمهور این کشور بود که سرنوشت آنها را به حال خود وانخواهند گذاشت.
بن دو به خودی خود از اهمیت خارق العاده ای برخوردار نبود. بن دو را غیبت پاکستانی ها حاشیه دار کرد. [اقدام تنبیهی تازه پاکستان علیه ناتو ]در واقع تحریم این کنفرانس از سوی اسلام آباد که به بهانه کشته شدن 24 نظامی این کشور توسط ناتو صورت گرفت سوالاتی را درباره اهداف این کنفرانس که یکی از مهمترین آنها امنیت این کشور بود پدید آورد.
برخی از تحلیلگران حضور نیافتن پاکستان در بن دو را از این حیث که تغییری در نحوه برگزاری و خروجی آن ایجاد نمی کرد بی تاثیر می دانند اما از این جهت که اما و اگرهایی را در ارتباط با آینده افغانستان پدید آورده است مهم می دانند.
برخی از سوالات مهمی که درباره غیبت پاکستانی ها در این کنفرانس مطرح است و در چند روز گذشته درباره آنها بحث شد عبارتند از اینکه آیا پاکستان با این عمل خود به طور غیررسمی به ناتو اعلام جنگ کرده است؟ [تحریم بن 2، اعلام جنگ به ناتو؟ ] آیا پاکستان از این به بعد طالبان را به عنوان ابزار اصلی و استراتژیک خود در افغانستان به سمت ایجاد خشونت های بیشتر و دوری گزیدن از مذاکرات صلح تشویق خواهد کرد؟ [30 کشته در حمله انتحاری به عزاداران حسینی در کابل ]و یا اینکه اسلام آباد صرفا قصد دارد با این قهر استراتژیک از کنفرانس بن دو و اعمال فشار های سیاسی به ناتو امتیاز های بیشتری از آمریکا و متحدانش در افغانستان بگیرد؟ [آخرین تلاش آمریکا برای کشاندن اسلام‌آباد به آلمان ]
انفجارهای دردناک روز عاشورا در افغانستان که منجر به کشته شدن 60 عزادار شیعه و زخمی شدن بیش از 100 نفر دیگر شد،[تازه ترین اطلاعات درباره عاشورای خونین افغانستان ] سوالات تازه ای را نیز به سوالات قبلی اضافه کرد. چرا شیعیان تاوان اولین غضب پاکستان را باید بدهند؟[آیا ارتش پاکستان به جای ناتو از شیعیان انتقام گرفت؟ ] آیا این سیگنالی برای تهران است که می گوید نظامیان و آی اس آی از حضور ایران در بن دو ناراضی هستند؟ آیا این خشونت ها را که به قول حامد کرزی در هیچ سالی در روز عاشورا نمونه نداشته باید به پای منازعات فرقه ای و مذهبی گذاشت و به سادگی از آن گذشت؟[لشکر جنگوی مسوولیت حمله به مراسم عاشورا در کابل را پذیرفت ] و اما آن روی سکه نیز باید مد نظر قرار گیرد.
نظر شما