این نویسنده و پژوهشگر فلسفه که به بهانه انتشار کتاب «فلسفه هنر اسلامی» مهمان کافه خبر شده بود، درباره این موضوع که چرا متفکران ما سراغ هنر نرفته‌اند گفت: «نیچه مطرح می‌کند که هنر یا دینوسیوسی است یا آپولونی و روی تراژدی و موسیقی بحث‌های زیادی دارد. هایدگر تقریبا فلسفی‌ترین مغز قرن بیستم است و کتابی به نام «آغاز کار هنری» دارد. حقیقتا در غرب هنر پابه پای فلسفه جلو آمده است، به این دلیل در اواخر قرن نوزده اول ما بیانیه‌های نظری بعد سبک هنری داریم.»
او یادآور شد: «اما چرا در کشور ما این طور نشده است؟ این موضوع چند دلیل جدی دارد، یکی این که قبل از ظهور اسلام یک هنر متعالی و پیشرفته داریم؛ در معماری «تخت جمشید»، در پیکره‌تراشی «طاق بستان» و «فیروزآباد»،در موسیقی باربد و در نقاشی مانی را داریم. مانی ایده‌های دقیقی درباره هنر دارد و تنها کسی است که می‌گوید کسی چون من کلمه را به تصویر تبدیل نکرد. در عین حال پشت این تصویر هنری یکسری ایده‌های هنری هم داریم. ولی عوامل مختلفی وجود داشته که بنیان‌های نظری به ما نرسند. بخشی از این موضوع شاید به دلیل کار پست اسکندر و کتاب‌سوزی باشد که او انجام داده‌است.»
متن کامل این گفت‌وگو را می‌توانید اینجا بخوانید.
58244
نظر شما