به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا)، دکتر علی لاريجانی، رئيس مجلس شورای اسلامی، امروز، 26 بهمن‌ماه، در همايش هنر و تبليغ كه در سالن دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم برگزار شد، تصريح كرد: در بحث هنر و تبليغ موضوعاتی كه به آن پرداخته می‌شود بايد كاملا منقح شود تا در اين موضوعاتی خلطی صورت نگيرد.
وی ادامه داد: وقتی موضوعات اين عرصه به خوبی منقح نمی‌شود ممكن است اشتباهاتی در مورد آن صورت بگيرد چنان چه گاهی مشاهده می‌شود كه در سطح جامعه موضوعاتی به عنوان هنر دينی طرح می‌شود كه ربطی به هنر دينی ندارد و اين امر ناشی از عدم شناخت موضوعات مربوط به اين عرصه است.
لاريجانی با اشاره به اينكه در فلسفه هنر دو رويكرد كلی به هنر وجود دارد عنوان كرد: در رويكرد اول هنر وسيله و ابزاری برای ابتهاج خاطر و لذت جويی است و انسان از هنر استفاده می‌كند تا به انبساط خاطر دست يابد.
رئيس مجلس شورای اسلامی عنوان كرد: در فلسفه غرب از زمان دكارت به بعد انسان محور هستی است و بقيه مسائل حول انسان تعريف و چيده می‌شود؛ در حوزه سياست، سياست تنها ابزاری برای كسب قدرت است، در حوزه علم، علم به ما هو علم اصالت ندارد و علم ابزاری برای تسلط انسان بر جهان است؛ در حوزه اخلاق انسان بايد مرتب و منظم باشد تا كشور به توليد بيشتر دست يابد و اخلاق وسيله‌ای برای رسيدن انسان به سير سلوك معنوی نيست!
وی با اشاره به اينكه در اين رويكرد انسان محور است و بقيه چيزها در وجوه انسان قرار می‌گيرد اظهار كرد: در اين رويكرد هنر ابزاری برای تحريك احساسات است و انسان به دنبال لذت جويی از زيبايی است و هنر رسالتی ندارد به همين خاطر تكنيك‌هايی كه در خدمت اين رويكرد قرار می‌گيرند مانند راديو و تلويزيون به دنبال اثر گذاری بر روی فرد نيستند.
نماينده مردم قم در مجلس شورای اسلامی تصرح كرد: قالب توليدات هنری در دنيا مبتنی بر همين رويكرد هستند و صرفا به دنبال اين هستند كه محصولات هنری توليد شود و انسان از اين محصولات التذاذ خاطری پيدا كند.
وی با اشاره به رويكرد دوم فلسفه هنر بيان كرد: در اين رويكرد انسان محور هستی نيست و حقيقت محور هستی است؛ نوع تقرب انسان به حقيقت روش‌های متفاوتی دارد كه يكی از اين روش‌ها هنر است.
لاريجانی عنوان كرد: تقرب عقلانی به هستی يكی از راه‌های انكشاف حقيقت است اما اين راه تمام حقيقت را به انسان نمی‌نماياند و انسان نمی‌تواند از اين راه تمام حقيقت را بيابد؛ در اين رويكرد هنر روشی برای مواجهه‌ای متفاوت با دنيای هستی است.
رئيس مجلس شورای اسلامی ادامه داد: در اين رويكرد هنر می‌تواند برخی از لايه‌های هستی را كنار بزند و حقيقت را عريان كند هر چند هنر هم به تنهايی اين توانايی را ندارد كه همه حقيقت را برای انسان بنماياند.
وی با اشاره به اينكه در اين رويكرد هنر رسالتی دارد و متكفل حقيقت نمايی و انكشاف از حقيقت است اظهار كرد: از نظر افلاطون هنر متكفل رساندن انسان به خير مطلق است هنر مواجهه‌ای متفاوت با هستی است و بر خلاف مواجهه عقلانی با هستی از برهان استفاده نمی‌كند از احساسات بهره می‌برد.
لاريجانی ادامه داد: رويكرد ابزاری از هنر تنها به دنبال سرگردم كردن انسان است و در رويكرد دوم سعادت انسان هم مهم است و ما هم بايد مبانی فلسفی توليدات هنری خود را منطبق با رويكرد دوم كه فاخرتر است و متناسب با زندگی سعادت مندانه است اتخاذ كنيم لذا توليدات هنری ما نبايد صرفا به دنبال سرگرم كردن انسان باشند.
رئيس مجلس شورای اسلامی در بخش ديگری از سخنان خود عنوان كرد: تبليغ يك وظيفه مهم است اما منحصر به خطابه نيست؛ تبليغ وظيفه پيامبران است و مبلغان بايد از همه وجوهی كه قابليت عرضه پيام غيب را دارند برای اين امر بهره ببرند.
وی بيان كرد: پيامبران به دنبال اين بودند كه حقيقت هستی را به مردم اطلاع رسانی كنند و بگويند كه هستی واقعی اين دنيا نيست و اين دنيا دريچه‌ای برای ورود به هستی واقعی است، پيام پيامبران مستند به وحی است و وحی حقيقت كامل است و مبتنی بر انسان با ذهن محدود نيست و به مبدا كمال وصل می‌شود.
لاريجانی با اشاره به نقطه تلاقی و تفاهم تبليغ و هنر عنوان كرد: پيامبران به دنبال نماياندن حقيقت كامل به انسان هستند و هنر هم به دنبال پرده برداری از حقيقت است لذا در اين نقطه هدف هنر و تبليغ يكی می‌شود.
وی ابراز كرد: تبليغ دين منحصر به يك روش نيست و با روش‌های مختلف می‌توان با هستی مواجهه ايجاد كرد تبليغ دينی به دنبال اين است كه با استناد به كتاب و سنت انسان را راهنمايی كند و هنر هم به دنبال انكشاف حقيقت است لذا هنر واقعی و تبليغ دينی با هم قرابت زيادی دارند و تبليغ دينی هم نمی‌تواند از هنر واقعی انصراف دهد.
لاريجانی عنوان كرد: اگر ما رويكرد دوم را در فلسفه هنر بپذيريم و قبول كنيم كه از همه روش‌ها برای تبليغ دين بايد بهره برد می‌توانيم از ظرفيت تلويزيون، فيلم، سينما و .... برای تبليغ دين بهره ببريم.
وی ادامه داد: اگر برای مثال در فيلم حضرت مريم(س) يا در فيلم‌های ديگر بتوانيم تلنگری برای انسان ايجاد كنيم و نشان دهيم كه زندگی واقعی صرفا اين دنيا نيست وظيفه مهمی از كشف حقيقت را انجام داده‌ايم.
لاريجانی عنوان كرد: در نصوص اسلامی تصريح شده كه وقتی انسان با مرگ مواجهه پيدا می‌كند درك خوبی از هستی پيدا می‌كند و خيلی از كارهای متعارف را انجام نمی‌دهد اگر ما بتوانيم در فيلم‌ها و آثار هنری خود چنين شرايطی را برای مخاطب فراهم كنيم و تصويری از اين شرايط بنمايانيم توانسته‌ايم در جهت بيداری فرد حركت كنيم و او را در مسير سعادت راهنمايی كنيم.
وی ادامه داد: تبليغ به دنبال آموزش آداب رسيدن سعادت به مخاطب است يعنی تربيت در طراز اسلامی محور است اگر ما از طريق توليدات هنری بتوانيم به فرد آموزش دهيم كه برای رسيدن به سلوك و سعادت چه كارهايی بايد انجام دهد گامی اساسی در تبليغ دين برداشته‌ايم.
لاريجانی اظهار كرد: حوزه علميه می‌تواند در زمينه ادبيات، رمان، شعر و .... كمك زيادی كند و بسياری از مراجع ما امروزه شاعر هستند، سنت منبر بايد حفظ شود چرا كه ساحت منبر ويژگی‌هايی دارد كه ابزارهای ديگر ندارند اما نبايد از ديگر ابزارها غفلت كرد.
وی تصريح كرد: مواجهه حضوری و چهره به چهره فوايد و آثار و بركات زيادی دارد و مخصوصا وقتی در مسجد انجام می‌شود محيط قدسی و سخن مبلغ در دل مخاطب می‌نشيند و می‌توان گفت انسان‌هايی كه در پای منبرها و در مساجد تربيت شده‌اند كمتر دچار اعوجاج می‌شوند.
رئيس مجلس شورای اسلامی در بخش ديگری از سخنان خود با خطاب قرار دادن مبلغان عنوان كرد: مبلغان به دو نكته پايبندی داشته باشند و اين دو نكته را در منابر عمومی خود مد نظر قرار دهند.
وی تصرح كرد: وقتی قرائت دوم از هنر را بپذيريم و به دنبال انكشاف حقيقت باشيم بايد توجه كنيم كه از اقوالی استفاده كنيم كه قطعی هستند و شكی در مورد آنها نيست و كتاب خدا مهم‌ترين و قطعی‌ترين منبع برای ما است و بيشترين تاثير را در مخاطب می‌گذارد.
لاريجانی با اشاره به اينكه استفاده از منابع قرآنی و حديثی در منبر انكشاف قطعی حقيقت است تصريح كرد: هر چه در منابر بيشتر از آيات قرآن استفاده شود مخاطب آشنايی بيشتری با حقيقت پيدا می‌كند؛ تحليل سياسی خوب است ولی تحيل سياسی هميشه حاشيه دارد مگر اينكه مستند به منبع قران و حديث باشد.
وی عنوان كرد: نكته دوم اينكه مبلغان شلوغ حرف نزنند وقتی مبلغی شلوغ حرف می‌زند منجر به عمل مخاطب نمی‌شود و فرد را به عمل نمی‌رساند حتی اگر در سخن از 50 حديث استفاده شود بعد از اتمام منبر اين احاديث از ذهن مخاطب پاك می‌شود.
لاريجانی بيان كرد: بهتر است موضوعی خاص برای منبر در نظر گرفته شود و آيات قران و احاديث مربوط به اين موضوع جمع‌آوری و برای مخاطب ذكر شود، اين منبر حامل بيداری برای فرد است و منجر به عمل او می‌شود.
/6262
نظر شما