سال گذشته وقتی عده ای از جوانان نیویورکی در اعتراض به وضعیت و مشکلات مالی و اقتصادی در خیابان وال استریت جمع شده بودند اصلاً فکر نمی کردند اعتراض آنها به جنبشی سراسری در کشور آمریکا تبدیل شود که نه تنها نیویورک و شهرهای آمریکا بلکه اکثر شهرهای اروپایی و ... را درگیر کند.
حالا این تظاهرات آنقدر در فرهنگ جدید مردم آمریکا برای مبارزه با عدم عدالت اجتماعی و اقتصادی بین 1 درصد و 99 درصد ریشه دوانده است که برای آن شعارها و واژه های جدیدی ساخته اند که از جمله معروف ترین آنها می توان به واژه «اشغال» اشاره کرد که وقتی در سایت ها و صفحات فیس بوک کلمه ایکس جلوی آن می آید یعنی اینکه هر جایی می تواند به خاطر عدم مساوات و عدالت اجتماعی اشغال شود. اشغال X هم اکنون در صفحات مجازی به عنوان یک کلمه مترادف همه جنبش ها و تظاهرات است که ایکس آن می تواند هرچیزی از سیستم های قضایی تا روز ولنتاین را شامل شود.
جنبش وال استریت متاثر از اوضاع نامساعد اقتصادی کنونی آمریکا بود ولی حالا به سرعت در میان برخی گروه های سیاسی و اجتماعی جا باز کرده و سایت ها و شبکه های اجتماعی اختصاصی خود را پیدا کرده است. هرچند بسیاری از رسانه های مستقل آمریکا با وجود سکوت بعضی از آنها هر روز آخرین اخبار مربوط به این اعتراض ها را پوشش می دهند ولی اتفاقی که در اینجا افتاده این است که وال استریت تقریباً خود به رسانه ای سمبلیک برای اعتراض به عدم نابرابری در هر زمینه تبدیل شده است.
در کنار سایت های بسیاری که به طور اختصاصی با نام وال استریت در نیویورک و دیگر شهرهای آمریکایی ایجاد شده است نویسنده های آمریکایی ژانر جدیدی برای اعتراض به سیاست دولت های آمریکا پیدا کرده اند که همان وال استریت و اشغال است.
از میان این کتاب‌ها در یک سال اخیر «99 شب با 99درصد» کریس فاراوان است که مجموعه ای از تصاویر و نوشته های نویسنده های مختلف درباره اشغال وال استریت است. فاراوان خبرنگار اهل بوستون است که هرچند مضمون کتابش درباره حمایت از اشغال وال استریت است ولی انتقاداتی به روند و ضعف و قوت آن در در برهه های مختلف زمان دارد.
وی در کتابش تصاویر اعتراض های مردمی در شهر بوستون را به وال استریت پیوند زده است که همه گیر بودن این جنبش را نشان دهد. اتفاق جالب در کتابهای چاپ شده درباره وال استریت کتاب «اشغال وال استریت» است که مجموعه ای از نویسندگان تحت نام «نویسندگانی از 99درصد» آن را نوشته و امضاء کرده اند. این کتاب گلچینی از آثار ادبی و شعرهای مختلف درباره جنبش وال استریت است که محتوای بیشتر شعرهای آن دفاع از حقوق آزادی بیان در آمریکا است و پرسیده می شود که چرا باید در کشور به اصطلاح مهد دموکراسی مردم به خاطر اظهارنظر مورد تهاجم قرار گیرند.
«دیوید ساویج» فیلمساز آمریکایی و صاحب یکی از معروفترین سایت های اشغال وال استریت (occupy.com) یکی از اشکالاتی که به اکثر کتاب‌ها و سایت های اشغال وارد می کند عدم انسجام و تعیین یک هدف معین برای خود است. وی می گوید اکثر مردم و معترضان نمی توانند معنی اصلی 99درصد را به مخاطبان خارجی خود منتقل کنند.
در خیلی از کشورها فکر می کنند اشغال وال استریت به خاطر بهبود وضعیت اقتصادی و ایجاد اشتغال است ولی عمق این اشغال فراتر از این چیزها است. اصول تئوریک جنبش از نظر وسعت و عمق بیش از یک یا چند تظاهرات است و باید این مسئله روشن شود که چرا اصلاً یک درصد به وجود آمده است. باید به جای داستان سرایی درباره وال استریت یک داستان واحد برای اشغال تعریف شود.
اکونومیست/ 8 آوریل/ ترجمه محمد حسنلو
6060
نظر شما