به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، ناصبی به کسی گفته می‌شود که با اهل بیت (ع) دشمنی کرده و به آنها ناسزا می‌گوید. در این راستا، با توجه به باورهای شیعه، شیعیان هیچ‌گاه اهل سنت را ناصبی نمی‌دانند و محبتشان به اهل بیت را تأیید می‌کنند.
سؤال:
مراد از ناصبی چیست؟ آیا شیعیان اهل سنت را ناصبی می دانند یا خیر؟
پاسخ:
ناصبی به کسی گویند که با اهلبیت (ع) دشمنی داشته باشد و یا به آنها دشنام و ناسزا بگوید و شیعیان به هیچوجه اهل سنت را ناصبی نمی دانند، چون آنها نه تنها اهلبیت (ع) را دوست دارند بلکه دشمنان آل محمد (ص) را کافر می دانند.
بنابر روایت حوزه، برای روشن شدن جواب به نکاتی اشاره می شود:
۱ـ قرآن می فرماید، به چیزی که آگاهی و اطلاع ندارید، اظهار نظر نکنید «لا تفف ما لیس لک به علم...[۱] » از آنچه به آن آگاهی نداری پیروی مکن، چرا که گوش و چشم و دل همه مسئوولند «و از آنها در مورد کارهای که انجام می دهند و... سؤال می شود».
۲ـ مساله دوستی اهلبیت (ذوی القربی) و پرهیز از دشمنی آنها، مورد اتفاق فریقین می باشد، چون هم قرآن بر این مساله تأکید دارد، و هم روایات خود عامه، اما قرآن می فرماید: «قل لا اسئلکم علیه اجراً الاّ المودة فی القربی[۲]» بگو: من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی کنم، جز دوست داشتن نزدیکانم (= اهل بیتم) و هر کس کار نیکی انجام دهد بر نیکی اش می افزایم. و بعضی آیات دیگر[۳].
روایات محبت به اهل بیت(ع):
۱ـ زمخشری از پیامبر (ص) نقل نموده که فرمود: «الا و من مات علی حب آل محمد مات شهیداً[۴]» بیدار باشید هر کس بر محبت آل محمد (ص) بمیرد، شهید از دنیا رفته... بخشیده شده، توبه کنند، و مؤمن، از دنیا رفته، و ملک الموت بشارت بهشت می دهد، و همچون عروسان وارد بهشت می شود، و در قبر دو در برای او به سمت بهشت باز می شود و قبرش مزار ملائکه رحمت می گردد. [۵]
۲ـ پیامبر (ص) فرمود: «معرفة آل محمد (ص) برائة من النار، و حب آل محمد (ص) جواز علی الصراط و الولایة لآل محمد (ص) امانٌ عن العذاب[۶]» شناخت آل محمد رهایی از آتش جهنم، دوستی آنها گذرنامه ی رد شدن از پل صراط، و ولایت آل محمد (ص) امان نامه ای است از عذاب.
روایات بغض و دشمنی با اهل بیت(علیهم):
۱ـ پیامبر (ص) فرمود: «الا و من مات علی بغض آل محمد مات کافراً» هر کسی بر بغض آل محمد (ص) بمیرد، کافر از دنیا رفته است، و بوی بهشت به مشامش نمی رسد[۷].
۲ـ پیامبر (ص) فرمود: «علی خیر البشر من ابی فقد کفر» علی بهترین بشر است، هر کس ابا نماید و قبول نکند کافر است[۸].
بعد از بیان مقدمه جواب قسمت اول سؤال این است که ناصبی دو تا معنی دارد.
۱ـ معنای لغوی که عبارت است از تعب و رنج، بزحمت انداختن، کوشش نمودن (اذا فرغت فانصب همٌّ ناصِبٌ) یعنی غم بارنج، عیش ناصب، زندگی با مشقت[۹].
۲ـ معنای اصطلاحی، به کسانی ناصبی گفته می شود که: دشمنی با اهل بیت (ع) دارند، و یا به آنان دشنام دهد، و یا به یکی از ائمه (ع) دوازدهگانه شیعه دشمنی، و یا دشنام دهد[۱۰]، این اصطلاح دوم برگرفته از روایات خود اهلبیت(ع)[۱۱] می باشد که به چند روایت به عنوان نمونه اشاره می کنیم:
۱ـ ابی بصیر از امام صادق (ع) نقل می کند که حضرت فرمود: «مُدمِنُ الخمر کعابد و ثن، و الناصب لآل محمد شرٌّ منه» شراب خوار مانند بت پرست است و دشمنی با آل محمد (ص) بدتر از شراب خوار است[۱۲].
۲ـ از امام باقر (ع) سؤال شد که آیا زن مؤمنه شیعه می تواند با ناصبی ازدواج کند فرمود: «لا لانّ الناصب کافرٌ[۱۳]» فرمود: نه، چون ناصبی کافر است.
۳ـ در روایت دیگر می خوانیم «ان الله تعالی لم یخلق خلقاً انجس من الکلب و ان الناصب لنا اهل البیت لا نجس منه[۱۴]» براستی که خداوند نجس تر از سگ نیافرید، دشمن اهلبیت از سگ بدتر است. از این سه روایت بخوبی استفاده می شود که مراد از ناصبی دشمن اهلبیت (ع) می باشد، ضمناً استفاده می شود که آنها نجسند و کافر، و زن مسلمان نمی تواند با آنها ازدواج کند.
اما قسمت دوم سؤال که آیا اهل سنت ناصبی اند؟
باید گفت: خیر، شیعیان اهل سنت را ناصبی نمی دانند، چرا که اولا اکثریت اهل سنت (غیر از ناصبی ها) محبت اهلبیت را لازم می دانند (طبق نص قرآن و روایات خود آنها که قبلا اشاره شد، و شافعی یکی از سران چهار مذهب عامه افتخارش این است «ان کان رفضاً حب آل محمد فلیشهد الثقلان انی رافض[۱۵]» اگر دوستی اهلبیت نشانه رافضی بودن است، جن و انس شهادت دهند که من رافضی «و محب اهلبیت) هستم و ثانیاً خود اهل سنت دشمن و مبغض اهلبیت را کافر می دانند که قبلا نقل شد، آنگاه چگونه می توان گفت آنها ناصبی می باشند؟ و ثالثاً ناصبی ها چنانکه گفته شد، نجس، ذبیحه آنها حرام، و ازدواج با آنها جائز نیست، اما اهل سنت را هیچ عالم شیعی چنین فتوای در باره آنها نداده است، بلکه در رساله ها تصریح به حلیت ذبیحه آنها، جواز ازدواج به آنها، و... شده است و حتی همه علمای شیعه نماز بر جنازه مسلمان را واجب، و دفن و کفن میت مسلمان را لازم می دانند[۱۶].
بنابراین، ناصبی یک معنای لغوی دارد. که به معنای رنج و خستگی و کوشش و... می باشد و یک معنای اصطلاحی دارد که برگرفته از روایات اهلبیت (ع) می باشد و آن اینکه کسی با اهلبیت دشمنی داشته باشد یا به آنها دشنام و ناسزا بگوید.
در نتیجه اهل سنت از نظر شیعیان ناصبی نمی باشند، چون آنها اولا اهلبیت را دوست دارند و ثانیاً دشمنان آل محمد (ع) را کافر می دانند، و ثالثاً تمام علمای ما فتوا بر جواز ازدواج با آنها، و وجوب دفن و نماز بر میت آنها داده اند.
پی نوشت ها:
[۱] اسراء/۳۶
[۲] شوری/۲۳
[۳] سباء/۴۷ و فرقان/۵۷
[۴] زمخشری، محمد بن عمر، الکشاف، دار الکتاب العربی، ۱۴۰۷ هـ ۱۹۸۷م، ج۴، ص۲۲۰
[۵] همان مدرک، دنبال حدیث، نقل به صورت تلخیص.
[۶] قندوزی، حافظ سلیمانی، ینابیع المودة، قم، مکتبة بصیرتی، ص۲۲.
[۷] کشاف (پیشین) ج۴، ص۲۲۱
[۸] المتقی الهندی، علاء الدین علی، کنزل العمال فی سنن الاقوال و الافعال، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۰۵ هـ ۱۹۱۵م، ج۱۱، ص۶۱۰.
[۹] راغب اصفهانی، محمد، المفردات فی غریب القرآن، دفتر نشر الکتاب، چاپ دوم، ۱۴۰۴، ص۴۹۴. کلمه نصب و خلیل بن احمد، ترتیب کتاب العین، مؤسسة نشر اسلامی جامعه مدرسین، چاپ اول، ۱۴۱۴، ص۸۰۷ کلمه نصب.
[۱۰] رساله توضیح المسائل مراجع عظام، بحث کفر و اقسام آن، و عروة الوثقی، سید یزدی، ج۱، بحث کفر (از بحث نجاسات) در بعضی رساله ها مساله ۱۱۷ ـ بعضی ۱۱۳ ـ بعضی ۱۱۱.
[۱۱] بعضی از لغویین نواصب را معنی نموده، "گروهی که با امیر المؤمنین دشمنی دارد"، ظاهراً بر گرفته از روایات باشد، احمد سیاح ـ فرهنگ جامع عربی فارسی کتابفروشی اسلام، چاپ هشتم، ج۴، ص۲۷۰، ماده نصب.
[۱۲] الحر العاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعه، لبنان، دار احیاء التراث، ج۱۸، ص۵۵۹، ح۱۲.
[۱۳] همان، باب ۱۰، من ابواب ما یحرم من النکاح، حدیث ۱۵.
[۱۴] همان، ج۱، ص۱۵۹، ح۵.
[۱۵] سلطان الواعظین، شبهای پیشاور، دار الکتب الاسلامیة، سی و هفتم، ۱۳۷۶، ص۶۴.
[۱۶] رساله علمیه تمام مراجع، بحث نماز بر میت.
منبع: مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات (حوزه‌های علمیه)
نظر شما