ایرانی بودن، فراتر از تکرار روایت‌های کهن، فرایندی زنده و پویاست که با پرسشگری مستمر نسبت به گذشته و پیوندی فعال با جهان امروز معنا می‌یابد. ما وارث فرهنگی کهن هستیم، اما نه به اسارت اسطوره‌ها؛ بلکه به مسؤولیت بازخوانی انتقادی آن میراث و انتخاب ارزش‌هایی که انسان را آزاد و جامعه را برابر می‌سازند.
در این جهان متصل و چندصدایی، ایرانی بودن یعنی گشودن پنجره‌ای به جهان با حفظ ریشه‌ها، پذیرفتن تفاوت و مشارکت در گفت‌وگوی جهانی، بدون ترس از تغییر و تحول. ارزش‌های اخلاقی چون آزادی بیان، عدالت اجتماعی، و برابری جنسیتی نه تنها حق فردی، بلکه پایه‌های شهروندی نوین ایرانی‌اند که باید در برابر ساختارهای واپس‌گرایانه ایستادگی کنند.
ایرانی امروز، خلاق و نوآور است؛ با بهره‌گیری از فناوری و هنر معاصر، روایت‌های تازه‌ای از هویت خود می‌آفریند که پلی است میان سنت و مدرنیته، گذشته و آینده. این هویت پویا، همواره در حال خودسازی درون‌زاست؛ فرایندی که هر روز با یادگیری و بازاندیشی عمیق، خود را بازآفرینی می‌کند و با جهان به گفتگو می‌نشیند.
بدین‌سان، ایرانی بودن در قرن بیست و یکم، نه صرفاً یک تعلق فرهنگی، بلکه تعهدی اخلاقی و تاریخی است به نوآوری، آزادی، و همزیستی در جهانی که مرزها را پشت سر گذاشته است. این مانیفست، دعوتی است به همه ایرانیان برای بازاندیشی در هویت خود و ساختن آینده‌ای که ریشه در گذشته دارد اما به افق‌های نو می‌نگرد.
۲۱۶۲۱۶
نظر شما