پیش از آن مقالات ایشان را در جاهای مختلف از جمله مجله مکتب اسلام دیده بودم و به دلیل علاقه ای که به تاریخ اسلام داشتم به آن مرحوم ارادت پیدا کرده بودم.
مرحوم دوانی علاوه بر آشنایی دقیق با تاریخ و تتبع مثال زدنی در این حوزه، فردی بسیار متین،خوش سخن،معتدل و منطقی بود. در روزهایی که در صحرای منا وقوف داشتم در حلقه ای که با دوستان مختلف در حضور ایشان تشکیل شد حضور یافتم. در آن جمع بحثهای مختلفی پیرامون تاریخ اسلام مطرح شد که تیزبینی و دقت ایشان را هنوز به خاطر دارم.
یکی از افراد حاضر در جمع، یکی از مسئولان آن روز کشور را به یک شخصیت صدر اسلام تشبیه کرد. مرحوم آقای دوانی در توضیحاتی که ارائه کرد به آن دوست(که از جانبازان دفاع مقدس بود) تذکر داد که صرف تشابه یک یا چند موضع و سخن اشخاص با فلان چهره صدر اسلام، نباید و نمی تواند دستمایه مشابه سازی باشد. سپس به شوخی به ان دوست جانباز گفت طبق نقلهای تاریخی شمر از مجروحان یکی از جنگهای دوره پیامبر با کفار بوده.آیا می شود صرفا با این شباهت، شما (جانباز) راشمر خواند؟!
سالهاست آقای محمدحسین رجبی دوانی در سخنرانی هایش بخصوص در تلویزیون، چنین مشابهت سازیهایی انجام می دهد و سخاوتمندانه افرادی را به اشعث بن قیس و ابوموسی اشعری و... تشبیه می کند. اگر ایشان یک بار چنین تشبیهاتی را در حضور حضرت پدر مطرح کرده بود قطعا درسی می گرفت که به درد دنیا و آخرتش بخورد و آخرت خویش را حراج نکند.
اما ورود آقای رجبی دوانی به بحث برجام که با اظهارنظرش واضح است هیچ چیزی از آن نمی داند مصداق نهی آیه شریفه" ولاتقف مالیس لک به علم" است و حیف که برای خوشامد صداوسیما چنین مطالبی را بر زبان می آورد.
اگر ایشان تمایل داشته باشد حاضرم نه فقط در باره برجام، بلکه درباره تاریخ اسلام و شباهت سازیهای تاریخی که مرتکب می شود، یک گفت وگوی صریح در هر رسانه ای که تمایل دارند داشته باشیم.
نظر شما