چه ایراد دارد که فرض کنیم این وعده محقق می شود و مردم یک استان از مشکل بی برقی نجات پیدا می کنند؟ اصلا اگر این گونه شد آقای معتمدیان را بگذارند وزیر نیرو و اجازه بدهند با همین دست فرمان مملکت را از معضل بی برقی نجات دهد. هر چند ممکن است به قول آن آقایی که می گفت:« مردم آگاه نیستند وگرنه می رفتند برای خودشان موتور برق می خریدند و مشکلشان به راحتی حل می شد»، شاید مردم آگاه شدند و رفتند همگی تولید کننده برق مورد نیاز خودشان شدند و أصلا مملکت دیگر به وزارت نیرو نیاز نداشت، چه برسد به وزیر نیرو!
دوبیتی:
مدیری، اهل فکری، چاره سازی
به خوبی از تملق بی نیازی
چه خوش باشد که روزی مملکت را
خودت راحت کنی از ناترازی!
با این همه، راستش را بخواهید یک چیزهایی هست که کمی ما را راجع به حرف آقا محمدصادق به شک می اندازد...
تافته ای جدا بافته!
حالا دیگر همه می دانند که برق در مملکت ما در شبکه ای سراسری منتقل می شود و هیچ استانی در آن مانند جزیره ای مستقل نیست که برق مورد نیاز خودش را خودش تولید کند و از ناترازی دربیاید، شبکه سراسری برق همان شبکه ای است که آقای وزیر نیرو روز گذشته ادعا کرده بود یکی از قدرتمندترین شبکه های جهان است. بگذریم از این که ما نفهمیدیم قدرت شبکه برق ما در چیست در حالی که در میان کشورهای نامدار منطقه تنها شبکه ای است که بخاطر مشکل کسری تولید به زیور خاموشی های خواسته و ناخواسته آراسته است!
دوبیتی:
شرایط در وزارت خوب و عالی است
گمانم مشکلاتش هم خیالی است
ولی این سیم قدرتمند دنیا
نمی دانم چرا از برق خالی است!
به هر حال شهرها و شهرستانها و استانها هر چه برق تولید می کنند بر روی این شبکه می گذارند تا خودشان و بقیه از آن برق بردارند.
شاید منظور چیز دیگری بوده است!
از حق نگذریم، ممکن است منظور آقای معتمدیان اصلا این نبوده است که تا سال آینده مشکل برق استان تهران حل می شود، منظورش این بوده که تولید این استان از مصرف آن بیشتر می شود. این هم خیلی قابل افتخار نیست ! این که سهل است، همین الان خیلی از شهرها که نیروگاههای بزرگ دارند می توانند ادعا کنند که تراز برقشان مثبت است! هیچ کس نداند آقای استاندار می داند که در احداث مولدین خورشیدی چه نقش مهمی دارد تسهیلات، نه تنها ایشان که همه مردم کشور ما هم می دانند که تسهیلات بانکی با نرخ سود ثابت در شرایطی که تورم بیداد می کند آب حیات است که اگر به مرده بنوشانند چون دم مسیحایی او را به نشاط و طرب می آورد.
بنابر این اگر تولید برق خورشیدی سرمایه گذاری ارزشمندی است (که هست) بهتر است بانکها اعتبارات را میان استانها به گونه ای توزیع کنند که مردم همه استانها بتوانند با استفاده از عدالت در توزیع اعتبارات بانکی در این امر اقتصادی و خداپسندانه مشارکت کنند! تازه، منطق حکم می کند که استانهای محروم که از قضا از سفره ی خورشید بیشتر بهره مندند در اولویت قرار گیرند! اصلا داستان آمایش سرزمین و توزیع عادلانه امکانات در کشور و تمرکززدایی به کنار !
دوبیتی (زبانحال استان های محروم):
عدالت تا به دست دولت افتاد
همیشه اسم ما را برد از یاد!
ولی در برق خورشیدی، خداوند
میان اطلسش تابش به ما داد!
فال بد نزنیم!
چه ایراد دارد که فرض کنیم سال دیگر به قول آقای استاندار سه هزار مگاوات مولد خورشیدی جدید در استان تهران به بهره برداری می رسد. از آن طرف هم آقای استاندار می داند که نمی تواند جر بزند و بعدها بگوید به فلان دلیل وعده ما اجرایی نشد زیرا در بدترین شرایط این وعده را داده است؛ مملکت در شرایط تقریبا جنگی است، وضعیت اقتصاد و کسری بودجه دولت «چنان کافتد و دانی» است و تحریم ها هم رو به فزونی است.
این بار رباعی:
هم قول تو همزمان اسنپ بک بود
هم این که تورم بدی داشت وجود
پس سعی نکن که بعدها جر بزنی!
کاری تو بکن کور شود چشم حسود!
پس به قول شاعر قرارمان سال بعد، فصل انگور! تو جام بیاور، من جان!
نظر شما