به گزارش خبرآنلاین، خیلی‌ها تصور می‌کنند که نشیمنگاه توالت‌های عمومی مملو از میکروب‌های خطرناک است و می‌تواند باعث بیماری شود. اما متخصصان پوست و میکروب‌شناس‌ها معتقدند با وجود این‌که توالت‌ها پر از میکروب هستند، نشیمنگاه آن‌ها مشکل خاصی ندارد.
دکتر چن وی‌دی، متخصص پوست ساکن تایوان و عضو آکادمی آمریکایی درماتولوژی، به اپک تایمز گفت: «نشیمنگاه توالت پر از باکتری است، اما بیشتر آن‌ها برای انسان بی‌ضرر هستند یا صرفاً در شرایط خاص باعث بیماری می‌شوند.»
سایر متخصصان نیز چنین عقیده‌ای دارند: خطرات کلی توالت‌ها معمولاً ربطی به نشستن روی نشیمنگاه آن‌ها ندارد، بلکه از سطوح دیگر یا ذرات معلق در هوا بعد از استفاده از سیفون نشأت می‌گیرد.
میکروب‌های مهم
به‌ندرت می‌بینیم که بعضی از انگل‌ها، کپک‌ها، باکتری‌ها و ویروس‌ها در شرایط مناسب در توالت‌ها زنده بمانند.
انگل‌ها و کپک‌ها
دکتر هوانگ هوئی‌لون، پزشک بیمارستان عمومی تون-ین در تایوان، به اپک تایمز گفت که انگل‌های سرسخت از جمله شپش ناحیه تناسلی و جرب و همچنین کپک‌های مرسوم مانند عفونت‌های قارچی پوست و ناحیه کشاله ران می‌توانند روی نشیمنگاه توالت زنده بمانند و به فرد بعدی منتقل شوند.
کلستریدیوم دیفیسیل
مطالعه ای که در سال ۲۰۲۴ در نشریه گزارشات علمی انتشار یافت، نشان داد که میکروب شایع کلستریدیوم دیفیسیل بعد از استفاده از سیفون در هوا پخش شده و می‌تواند باعث التهاب روده بزرگ شود.
ویروس‌های گوارشی
به گفته دکتر چن، ویروس‌های گوارشی مانند نورویروس‌ها عمدتاً در سطوحی مانند دسته یا دکمه سیفون، دستگیره‌ها و شیرآلات یافت می‌شوند و از طریق دست به بدن راه پیدا می‌کنند.
اشریشیا کلی و سالمونلا
ادرار و مدفوع انسان می‌تواند حاوی اشریشیا کلی و سالمونلا باشد. قطرات میکروسکوپی هنگام استفاده از سیفون می‌توانند این باکتری‌ها را در هوا پخش کنند. این‌دو عامل بیماری‌زا عمدتاً از طریق مسیر مدفوعی-دهانی منتقل شده و باعث ابتلا به بیماری‌های گوارشی و اسهال می‌شوند.
آیا نشیمنگاه توالت باعث انتقال بیماری‌های مقاربتی می‌شود؟
یکی از نگرانی‌های شایع مردم، احتمال ابتلا به بیماری‌های مقاربتی از طریق نشیمنگاه توالت است که متخصصان می‌گویند بی‌مورد است.
دکتر هوانگ توضیح داد که باکتری‌های سوزاک و سیفلیس در خارج از بدن زنده نمی‌مانند و حتی کشت آن‌ها در آزمایشگاه نیز دشوار است. ویروس اچ‌آی‌وی هم بسیار ضعیف است و خارج از بدن فعالیت چندان زیادی ندارد. این امراض به‌طور کلی از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شوند.
زگیل تناسلی یک عفونت مقاربتی است که به واسطه ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد می‌شود. به گفته دکتر هوانگ، اگر ادرار نفر قبلی حاوی ویروس باشد، انتقال آن به نفر بعدی محتمل خواهد بود، اما به شرطی که پوستِ آسیب‌دیده، غشاهای مخاطی یا مایعات بدن آن فرد با ادرار نفر قبلی در تماس بوده باشد.
با این‌حال، دکتر هوانگ تاکنون شاهد چنین موردی نبوده است. او افزود: «تا زمانی که پوست سالم باشد و بتواند از خودش محافظت کند، به واسطه تماس با نشیمنگاه توالت در معرض ویروس‌ها و باکتری‌ها قرار نمی‌گیرید.»
استفاده از دستمال روی نشیمنگاه توالت
براساس نظرسنجی یوگاو، حدود ۶۳ درصد از آمریکایی‌ها هنگام استفاده از توالت‌های عمومی مستقیماً روی نشیمنگاه می‌نشینند و نیمی از آن‌ها قبل از نشستن روی نشیمنگاه دستمال می‌گذارند. این نظرسنجی همچنین نشان داد که حدود ۲۰ درصد از افراد ترجیح می‌دهند که هنگام استفاده از توالت به حالت چمباتمه بنشینند.
این‌که مردم فکر می‌کنند با دستمال می‌توانند نشیمنگاه توالت عمومی را بهداشتی کنند، ممکن است اشتباه باشد. دکتر چن می‌گوید دستمال توالت به‌دلیل متخلخل بودن می‌تواند محل تجمع میکروب‌ها شود. باکتری‌های مدفوع هنگام استفاده از سیفون در هوا پخش می‌شوند و ممکن است دستمال را آلوده کنند.
دستمال در بعضی از توالت‌های عمومی و حتی در خانه‌ها در محفظه‌های دربسته نگهداری می‌شود که از انتشار میکروب‌های معلق در هوا جلوگیری می‌کند.
کاورهای یک‌بارمصرف گزینه بهتری هستند. این کاورها برخلاف دستمال متخلخل نیستند و در برابر میکروب‌ها مثل یک سد عمل می‌کنند.
مشکل کاورهای مخملی نشیمنگاه توالت
وقتی هوا رو به سردی می‌رود، نشستن روی نشیمنگاه توالت می‌تواند ناراحت‌کننده باشد. از این‌رو، بعضی‌ها برای ایجاد حس گرما از کاورهای مخملی استفاده می‌کنند.
این کاورها در زمستان مایه آسایش هستند، اما بیشتر به تشدید مشکل دامن می‌زنند. مخمل متخلخل است و رطوبت را جذب می‌کند. از این‌رو، می‌تواند به محل تجمع باکتری‌ها، ویروس‌ها و کپک‌ها تبدیل شود. ضدعفونی کردن آن نیز دشوار است و ممکن است باعث افزایش انتشار میکروب‌ها در توالت‌های عمومی شود.
دکتر چن می‌گوید اگر از این کاورها استفاده می‌کنید، آن‌ها را دست‌کم هفته‌ای یک‌بار بشویید و مطمئن شوید که قبل از استفاده کاملاً خشک باشند. بهتر است چند کاور اضافه داشته باشید تا از آن‌ها به‌صورت چرخشی استفاده کنید.
چگونه در توالت‌های عمومی از خودمان محافظت کنیم
دکتر چن برای استفاده بهداشتی از توالت‌های عمومی نکات زیر را توصیه می‌کند:
- همراه داشتن ضدعفونی‌کننده:به‌جای استفاده از دستمال بهتر است از اسپری الکلی یا محلول ضدعفونی‌کننده استفاده کنید و قبل از هرچیز نشیمنگاه توالت، دکمه سیفون و دستگیره در را تمیز کنید.
- بستن درپوش توالت قبل از استفاده از سیفون: بستن درپوش توالت از پخش میکروب‌های معلق در هوا جلوگیری می‌کند. مطالعات نشان داده‌اند که استفاده از سیفون با درپوش بسته باعث می‌شود که احتمال انتشار کلستریدیوم دیفیسیل موجود در مدفوع به حداقل برسد.
- شستن دست‌ها: نورویروس، اشریشیا کلی و سالمونلا از طریق مسیر مدفوعی-دهانی منتقل می‌شوند. این یعنی میکروب‌ها از طریق مدفوع از بدن خارج شده و از طریق دست، غذا یا آب به بدن راه پیدا می‌کنند. از این‌رو، دست‌ها را بعد از استفاده از توالت دست‌کم به مدت ۲۰ ثانیه با آب و صابون بشویید. شستن دست‌ها یکی از مهم‌ترین و مؤثرترین راهکارهای جلوگیری از انتشار بیماری است.
از مسائل بهداشتی مرتبط با توالت‌های عمومی که بگذریم، حفظ تمیزی توالت در خانه نیز از اهمیت بسیاری برخوردار است.
مطالعات نشان داده‌اند که اگر توالت را هرسه روز یک‌بار با مواد ضدعفونی‌کننده و توالت‌شور بشویید، احتمال آلودگی باکتریایی و ویروسی کاسه توالت به حداقل خواهد رسید.
از این گذشته، استفاده از پاک‌کننده‌های حاوی هیدروکلریک اسید می‌تواند بیش از ۹۹.۹۹ درصد از ویروس‌های کاسه توالت و ۹۷.۶۴ درصد از ویروس‌های فرچه توالت را از بین ببرد. تهویه مناسب در توالت نیز به کاهش میکروب‌ها کمک می‌کند.
سخن پایانی: نشیمنگاه توالت به اندازه‌ای که فکر می‌کنید خطرناک نیست. عدم شست‌وشوی دست‌ها، دستگیره‌های آلوده و قطرات معلق که بعد از استفاده از سیفون در هوا پخش می‌شوند، خطرات اصلی هستند. با رعایت نکات بهداشتی و عادت‌های هوشمندانه می‌توانید با خیال راحت از توالت‌های عمومی استفاده کنید و دیگر نگران چیزی نباشید.
٤٧٢٣٦
نظر شما