ریحانه اسکندری: دو سال از رابطهی داو کامرون و دامیانو دیوید، زوجی که عشقشان مرز بین موسیقی و سینما را شکست، میگذرد. اما پشت لبخندهای اینستاگرامی و جملههای عاشقانهی دامیانو در پاسخ به پستهای اینستاگرامی داو، مثل «بهترین بخش زندهبودن هستی»، داستانی عمیقتر از یک رابطهی معمولی نهفته است؛ داستان دگرگونی یک مرد که از راکاندرول بیپروای دیروز به آرامش درونی امروز رسید.
دامیانو دیوید، خوانندهی کاریزماتیک و پرانرژی گروه ایتالیایی منسکین، بعد از پیروزی گروهش در یوروویژن ۲۰۲۱ با ترانهی زیتی ا بونی، به نماد شورش، بیقیدی و آزادی در موسیقی راک اروپا تبدیل شد. استایل خیرهکنندهاش، آرایش چشم و بدن پوشیده از تتوها، تصویر یک ستارهی جوان اما سرکش و پرانرژی را میساخت.
در آن سالها رابطهی پرحاشیهاش با جورجیا سولری، مدل و فعال ایتالیایی، بارها تیتر رسانهها شد؛ رابطهای که پس از سالها جدایی در سکوت پایان یافت و دامیانو را در مسیری پر از حواشی، خستگی روحی و مصرف بیش از حد رها کرد.
تا اینکه در ۲۰۲۳، شایعاتی از آشنایی او با داو کامرون، ستارهی آمریکایی سریالهای دیزنی و خوانندهی پاپ با گذشتهای کاملاً متفاوت، در فضای مجازی پخش شد.
رابطه پربحث از کجا شروع شد؟
ابتدا طرفداران باور نمیکردند دو دنیای به این اندازه متفاوت بتوانند به هم نزدیک شوند. داو، که خودش پس از تجربهی افسردگی و از دست دادن پدرش مسیر خودشناسی را طی کرده بود، به تدریج در زندگی دامیانو نقشی فراتر از یک معشوقه پیدا کرد.
در طول دو سال گذشته، تغییر در چهره و استایل دامیانو غیرقابلانکار بوده است. لباسهای تند و گاتیک گذشته جای خود را به سادگی دادهاند، از تتوهای تازه دیگر خبری نیست و به نظر میرسد در مصرف مواد مخدر رفتار کنترل شدهتری دارد؛ او در مصاحبهای گفته بود: «حس میکنم لازم نیست خودم را پشت چیزها پنهان کنم... انگار دوباره یاد گرفتم نفس بکشم.»
در پادکست «آرم چیر اکسپرت» داو کامرون در حالی که از تأثیر دامیانو بر زندگیاش حرف میزد، گریه کرد و گفت که «هر هفته دستکم یک بار از شدت زیبایی زندگی با او اشک میریزد.»
از سوی دیگر، دامیانو در گفتوگو با «لیپس سرویس» اعتراف کرده بود که این عشق یکی از محورهای اصلی الهام برای موسیقی جدیدش بوده است. او گفت: «عشق، مثل نوعی موسیقی تازه است؛ چیزی که از درونت بیرون میآید، نه از شهرت و نه از جنون.»

شاید صادقانهترین بازتاب این تغییر، در ترانهی جدید او یعنی «فرست تایم» دیده میشود. در این قطعه، دامیانو مستقیماً به داو اشاره میکند و میخواند: «قبل از تو من هیچ چیز نبودم…هیچ چیز نداشتم، به جز یک بوسه، یک لمس، یک آهنگ که من رو به گریه میانداخت و همه آن موادهایی که مصرف کردم، هیچکدام مرا آنقدر بالا نبردند که دیدار اولمان برد.»

این آهنگ در واقع اعترافی شاعرانه است به اینکه عشق او را از پوچی نجات داده و جایگزین همان اوجهایی شده که روزی از راههای تندتر دنبالش بود. خودش در مصاحبهای با «سیریوس ایکس ام»گفته بود: «او باعث شد احساس کنم دوباره خودم شدم، بدون نقاب، بدون نمایش. فکر میکنم این صادقترین من ممکن است.»


طرفداران قدیمی مانسکین البته واکنشهای متفاوتی نشان دادهاند. برخی میگویند دامیانو دیگر آن روح سرکش سابق را ندارد و عشق باعث شده از «راکاندرول» فاصله بگیرد. برخی با گذاشتن نظرات منفی اعتقاد دارند او از گروه برای شهرت استفاده کرد و بعد همه چیز را رها کرد و حتی اعتقاد دارند که آهنگ «فرست تایم» توهین بزرگی به جورجیا بوده است. اما گروهی دیگر برعکس، باور دارند که او حالا همان انرژی را در شکل دیگری زندگی میکند؛ با آرامش، تمرکز و عشقی که به گفتهی خودش «او را به بهترین نسخهی خودش رسانده است».

داو کامرون ساعاتی پیش، در تاریخ ۱۰ اکتبر در پست احساسیاش برای سالگردشان نوشت: «دو سال از بهترین سالهای زندگیام. هر هفته از شدت زیبایی زندگی با تو اشک میریزم. هیچ واژهای نمیتواند عشقم را توصیف کند، اما هرگز از تلاش دست نمیکشم.»
پاسخ کوتاه اما پرمعنای دامیانو «بهترین بخش زنده بودن هستی» گویی خلاصهای از این تحول است.

رابطهی آنها نه تنها دو چهرهی مطرح از دو دنیای متفاوت را به هم پیوند داده، بلکه در نگاه خیلیها، تبدیل به نمادی از این ایده شده که عشق واقعی میتواند حتی ستارهی راک را از هرجومرج نجات دهد و معنایی تازه به زندگی ببخشد.
هرچند آن هرج و مرج و شلوغی به طور کلی بد به نظر نمیرسد، اما نکته این جاست که داو موفق شده است دیوید را از درگیری در بخش سیاه آن بیرون بکشد و رابطه و تغییری نمادین ایجاد کند.
۲۴۲۲۴۴
نظر شما