اللهمّ اغسِلْني فيهِ من الذُّنوبِ وطَهِّرْني فيهِ من العُيوبِ وامْتَحِنْ قَلْبي فيهِ بِتَقْوَى القُلوبِ يا مُقيلَ عَثَراتِ المُذْنِبين
……………
معبود من
در این روز گناهانم بشوی
از عیبها پاکم نما.
وبه پرهیز دلهای پاک قلبم بیازما
ای کسی که از لغزشهای خطاکاران چشم پوشی
............
هر گناه برصفحه پاک و سفید دلها لکه و نقطه سیاه است
دلی که حرم خداست
ومحل نزول ملائک
و این سیاهی اگر زدوده نگردد
و خدای ناکرده زیاد گردد
آن صفحه سفید به تیرگی می گراید
و آیا دراین صفحه سیاه دیگر جایی برای تابش رحمت خدا پیدا خواهد شد؟
و آراستگی در لقاء معبود زینت ملاقات کننده نخواهد بود؟
آیا با جان آلوده به عیب و گناه میتوان در محضرش حاضر شد و سرافکنده نبود؟
بیاییم دست دعا برداریم که ای بی نیاز مطلق
ما را پاک کن
از گناه
زشتی
کبر
خطا
سرکشی
دورویی
غیبت
سوءظن
وما را بیارای به توبه
خضوع
پاکی دل
فهم و درک مقامت
وما را پاک بپذیر
تا در برابرت آلوده دل نیاییم
آمین
نظر شما