گروه شهر انجمن جامعهشناسی ایران نشست «نظریههای سنتی برنامهریزی و نقد آنها» را برگزار میکند. این نشست با مدیریت محسن صفابخش و سخنرانی پرویز اجلالی و مجتبی رفیعیان همراه است. اجلالی در این نشست درباره «نظریه خردگرا در برنامهریزی» سخنرانی میکند و مجتبی رفیعیان درباره «نظریه سیستمها و برنامـهریزی».
نظریه سیستمها به ما چنین میگوید، هر سیستمی از جمله سیستمهای اجتماعی که در آن انسان حضور دارد، مانند سازمان، با سیستمهای بزرگتری که آنها را احاطه کردهاند، نظیر جامعه ملی و جامعه جهانی، در تعامل قرار دارند: هم بر سیستم بزرگتر اثر میگذارند و هم سرنوشت آنها متأثر از عملکرد و رفتار سیستمهای کلان است. سیستمهای اجتماعی از نوع سیستم باز بوده و در عالیترین و پیچیدهترین سطح سیستمها قرار دارند. سیستم باز با محیط خود اطلاعات و انرژی مبادله میکند و به کمک مکانیسم بازخورد درباره اشتباه و رفتار غلط خود مطلع میشود و خودآگاهانه آن را اصلاح میکند. به این علت است که سیستمهای باز، همچون انسان و سازمان، از توانایی بالایی برای یادگیری و توسعه مستمر و تعالی برخوردارند. طبق نظریه سیستمها، در دنیای پیچیده ما: طبق قانون اول نیوتن، هر عملی واکنشهای بسیار و آثار گوناگونی پدید میآورد، ولی تعداد کمی از این آثار آشکار و زیباست.
تاریخچه نظریه سیستمها را از دو دیدگاه میتوان بررسی کرد. دیدگاه اول برای بررسی روند توسعه نظریه سیستمها ترجیح میدهد به بررسی روند تحولات و رویدادهایی بپردازد که در دانشگاههای آمریکا (و بخصوص دانشگاه MIT) در سالهای 1940 تا 1970 رخ داد. دیدگاه دوم به بررسی روند تحول در شیوههای نگرش به جهان و متدولوژی علم در سطح جهان میپردازد.
این جلسه روز شنبه پنجم بهمنماه از ساعت 4:30 بعدازظهر در سالن کنفرانس انجمن جامعهشناسی ایران واقع در بزرگراه جلال آل احمد، زیر پل گیشا ، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، طبقه اول برگزار میشود. طبق معمول پس از سخنرانی بحث و گفتوگوی آزاد برقرار خواهد بود.
نظر شما