اگر روزی چشمهایمان را ببندیم و تلویزیون را بدون تولیدات هالیوودی تصور کنیم مجبور خواهیم شد در فرآیندی ضربالاجلی شبکه نمایش را تعطیل کنیم. برگزاری کنفرانس هالیوودیسم در جاییکه آقایان به گرفتن جایزه اسکار در دوره مدیریتی خودشان افتخار میکنند کاملا مضحک و خندهدار مینماید، ضمن اینکه فراموش نکنیم رسانه ملی خودمان یکی از بزرگترین پخشکنندگان فیلمهای هالیوودی به شمار میرود و حضور چهرههای درجه چندم فیلمسازی که از آمریکا به ایران آمدهاند و با آقایان قرار و مدار ساخت فیلم گذاشتهاند بیشتر جنبه نمایشی دارد.
زمانی که فیلمهای تولید شده در این دوره مدیریتی معترض خیابانی پیدا میکند برگزاری کنفرانس هالیوودیسم به شوخی میماند. آوینی که امروز نام رفیع و بلندمرتبهاش توسط برخی آقایان اسباب توجیه برای برخی تصمیمگیریهای غلط است، با هالیوود مخالف نبود. اگر او مخالف جریان هالیوود بود چاپ کتابی درباره هیچکاک را حمایت نمیکرد. اگر مخالفتی با هالیوود وجود دارد تنها به تولیدات ایدئولوژیک و سیاسی در تعارض با سیاستهای نظام جمهوری اسلامی است و اغلب آثار تولیدی با چنین مضامینی به اندازه یکهزارم کل تولیدات هالیوود است. کافیاست مدیران با این مزاج ضدهالیوودی آثار یک دهه اخیر هالیوود را بررسی کنند که در تولیدات مهم سکس و خشونت رفته رفته رنگ باخته است. در دهمین دور جشنواره بزرگداشتی برای کوروساوا: فیلمساز فقید ژاپنی با عنوان «کوروساوا، شرق، ایمان به فرجام نیک» برگزار شد. یا در جشنواره شانزدهم بزرگداشتی برای آنتونی کوئین برگزار شد، آنهم برای بازیگر مخالفخوانی که در جریان اصلی هالیوود فعالیت میکرد اما شأن و منزلتش سبب میشود نامی نیکو از خود باقی گذارد.
در دورههای پیشین عمدتا با تمرکز بر برگزاری همایش درباره سینماگران اروپایی همچون اینگمار برگمان و سیاستهای کاملا ایجابی یادوارههایی در مسیر پررنگ کردن سینمای متعالی برگزار شد. مدیران کنونی با این سیاستهای سلبی و عنوانهای مضحک بهتدریج سینماگران مهم جهانی را دستکم میگیرند و چنین نگاههای سلبی جنبههای بینالمللی فجر را کمرنگتر خواهد کرد. اگر قرار است درباره هالیوود کنفرانسی برگزار شود زیبندهتر است فیلمسازان مخالفخوانی نظیر ایستوود، جی روچ، استوارت تاوزند و... را به ایران دعوت کنند. حتی یکی از مخالفان جریان اصلی هالیوود مثل فرانسیس فوردکاپولا میتواند جنبههای پراهمیتی به این همایش دهد. اگر قرار است مخالفخوانی هم صورت پذیرد باید شیوه درست و منطقی داشته باشد.
البته کارشناسی که در این کنفرانس حضور پیدا میکنند شأن جدل با جریان اصلی هالیوود را ندارند و میهمانانی که به این بخش دعوت میشوند از وجهه فرهنگی چندانی برخوردار نیستند و تنها حضور چنین میهمانانی سیاسی دامن جشنواره را آلوده به سیاست میکند. به عنوان نمونه استوارت تاوزند (خالق فیلم شورش در سیاتل) را میتوانند به ایران دعوت کنند؛ فیلمسازی که همراه همسرش(چارلیز ترون) به دلیل ساخت و نمایش فیلمی مستقل از مجموعه هالیوود و طعنههای سیاسی به جریان سرکوب نزدیک به 3 سال از جریان اصلی هالیوود کنار گذارده شدن
19301
وطن امروز نوشت:
کد خبر 270821
نظر شما