حسین انتظامی در یادداشتی که در سایت خبرآنلاین انتشاریافته است نوشت:
در این سه دوره ای که نماینده مطبوعات در هیات بوده ام معمولاپرهیزداشته ام که رای خود را علنی کنم و یا درتماس و مراجعه موکلان خود، جزئیات اقوال واتفاقات جلسه را بیان کنم زیرا تصمیم جمع باید محترم بماند و همه اعضاء از آن دفاع کنند . حتی بعضا اتهام عدم جانبداری مناسب از مطبوعات را به جان خریده ام ولی یا تصمیمات هیات را برای همکاران مطبوعاتی توجیه کرده ام و یا حداقل با مصاحبه های تبلیغاتی که به بهانه حق خواهی ولی با هدف قهرمان نمایی صورت می گیرد به جنگ تصمیمات نرفته ام . معتقدم این روش اگرچه «کارنامه درست کن » نیست اما اثر بخشی بیشتری دارد . اما این بارکه در دو- سه جا دیدم به نقل از مسئولان روزنامه همشهری ، مخالفت من با توقیف همشهری علنی شده است دلیلی بر کتمان نیست .
وی در بخش دیگری از یادداشت خود آورده است:
در جلسه ، استدلال های متعددی در تائید یا رد توقیف همشهری اقامه شد ولی حداقل دو استدلال زیر مطرح نشد که این هم از آفات تصمیم گیری های درجا است :
1- روزنامه های دیگر هم دسته گل مشابه به آب داده اند ولی یا متوجه نشده ایم و یا مشمول رافت شده اند .
2- در شرایطی که موضوع حقوق بشر ، بهانه دشمنان علیه نظام است آنان می توانند تبلیغ کنند که جمهوری اسلامی ایران پرتیراژ ترین روزنامه خودش را به خاطر چاپ تصویر یک معبد بهائیت توقیف کرده است ؛ تصویری که تبلیغ علنی ندارد و ضمنا نادانسته هم منتشر شده است و آنگاه القا کنند که ادعاهایشان در باره بدرفتاری ایران با این فرقه صحت دارد.
وقتی اعضای هیات نظارت را تحت فشار می گذاریم که بدون مطالعه قبلی و بدون دریافت دستور جلسه و ضمایم و مستندات آن ، فی المجلس رای بدهند همین اتفاق می افتد که علاوه بر هزینه های سیاسی و اجتماعی ، موجب وهن خود هیات نظارت هم بشود زیرا وقتی مصوبات یک مرجع عالی، مرتبا( وتازگی ها، فورا) نقض شود اعتبار و جایگاه آن تنزل می یابد .
اصولا تصمیم گیری با روش های حماسی همخوانی ندارد . تصمیم گیری ، آن هم توسط مراجع خطیر نباید تحت تاثیر رگ گردن این و آن باشد . در تصمیم گیری و قضاوت نیاز به تدبیر و سنجش همه جوانب امور داریم و بلکه به آن موظفیم . نمی شود به دلیل آن که چند نفر تلفن زده اند و گفته اند اگر شما برخورد نکنید ما حسینی وار عمل می کنیم یا این که دیشب در مسجد محلمان دو نمازگزار به ما مراجعه کرده اند و گفته اند «فلان عکس مصداق فلان تخلف یا جرم است» ما که در مرجع کارشناسی و البته تعیین کننده نشسته ایم تحت تاثیر آن جّو رای بدهیم .
انتظامی همچنین با بیان خاطره جلسه هیات نظارت در باره توقیف روزنامه ایران می نویسد:در آن جلسه به کسانی که بر تعطیلی روزنامه رسمی دولت و روزنامه زیر مجموعه وزارت ارشاد اصرار داشتند عرض کردم اگر سطح تشخیص را به مردم عادی تنزل دهیم و اگرآستانه تحریک را اینقدر پائین بیاوریم (یا پائین بدانیم) وارددالانی می شویم که انتها ندارد و با این فتح باب باید منتظر باشیم برای مصادیق ناچیزی از این دست ، سایر روزنامه های اصلی کشور را نیز ببندیم .
انتظامی در پایان یادداشت خود روش هایی را برای جلوگیری از توقیف مطبوعات پیشنهاد داده است.
متن کامل یادداشت حسین انتظامی را با عنوان درباره توقیف همشهری بخوانید.
نظر شما