چرا خالی بند شدیم؟

یادم هست بچه که بودیم وقتی کسی دروغ می گفت بلافاصله به او می گفتند که:دروغگو دشمن خداست. وقتی بزرگتر شدیم متوجه شدیم که دروغ گفتن یعنی این که یک موضوع را غیر واقعی جلوه دادن دروغ است.به عبارت ساده تر«خلاف واقع»است.بعدا که با کتاب خدا آشنا شدیم، دیدیم که در چند سوره از جمله سوره های مبارکه «شعرا» و همچنین «مجادله» در این زمینه تاکید شده که منشاء دروغ شیطان(ابلیس) است.پیامبر گرامی اسلام(ص) نیز در این زمینه تاکید می کند که:دروغگو دروغ نمی گوید جز بر اثر حقارت نفس.
اما علیرغم همه این تاکیدات چرا دروغ می گوییم؟دروغ می گوییم،چون: خرجی ندارد،کنتور نمی اندازد،به نظرمی رسد مردم زودتر باور می کنند.به عنوان مثال:اگرکارمندی دیر بیاید سر کار،وقتی دلیل دیر آمدن را بی حالی خود بگوید کسی باور ندارد ولی اگر بگوید فرزندم بیمار بود سریع باور می کنیم و حرفش را می پذیریم.اگر دانش آموزی دلیل واقعی انجام ندادن تکلیفش رابگوید شاید باور نکنیم ولی اگر بگوید مادر بزرگم فوت کرده باور می کنیم.چون کمتر کسی است که در دوران تحصیل به دلیل انجام ندادن تکلیف خود چندین بار در تمامی مقاطع تحصیلی حتی دردانشگاه نیز پدر بزرگ یا مادر بزرگش فوت نکند.(بندگان خدا همه جوره به دردمان می خورند).دروغ می گوییم چون زود به نتیجه می رسیم.گاهی مواقع هم ار زوی حسادت دروغ می گوییم،از این که پیش دوستان مان هم کم نیاوریم خالی بندی می کنیم.چون برای دروغ در این دنیا باز خواست نمی شویم راحت دروغ می گویم. وعده دروغ می دهیم، سخن دروغ می گویم،گزارش دروغ ارائه می دهیم، دلایل غیر واقعی را می آوریم،
اما بپذیریم که دروغ بی اعتمادی را افزایش می دهد،تکثیرمی شود، معمولا دروغ ترک ندارد،نفاق را افزایش می دهد، فسق را گسترش می دهد،ایمان را خدشه دار می کند، موجب بدعت گذاری می شود،تعادل انسان ها را دچار اختلال می کند، و ...
راستی دراین شرایط زندگی بدون دروغ امکان پذیر است؟چرخ زندگی بدن دروغ خوب می چرخد؟چقدر صداقت خریداردارد؟

www.mousavichalak.ir