مهدی قنبر: دراین کنگره سعیدعبدالحسینی ضمن خیرمقدم به حاضر با تاکید برلزوم کاهش کشته های جاده ای عنوان داشت که این هدف نیازمند وجود یک نگاه جدید است. اوگفت:«حضور مسئولین سازمان بهداشت جهانی در این کنگره به معنای وجود یک عزم جدی برای بررسی و مرتفع کردن این مشکل در دنیا ، کشور های منطقه و کشورمان ایران است.این سازمان بدون هیچ چشم داشتی به همراه جمهوری اسلامی ایران که پرچم دار انسان دوستی و بشر دوستی است می کوشد تا تصادفات و مرگ های ناشی از آن را که یکی از آلام بشری است را پایان دهد. دراین راستا کشور های جهان باید باهم متحد شوند.»
مرگ ناشی از سوانح رانندگی سومین علت مرگ در جهان است
جیها تاویلا ، نماینده سازمان بهداشت جهانی نیز در این کنگره اعلام داشت:« در جهان یک میلیون 200 هزار کشته در سوانح رانندگی رخ می دهد. از سوی دیگرحدود 90 درصد این افراد از سطح متوسط درآمدی هستند.این احتمال وجود دارد که این آمار در آینده به یک میلیون 900 هزار نفر نیز برسد. این اتفاق در قاره آفریقا و آسیا بیشتررخ می دهد.امروزه مرگ ناشی ازسوانح رانندگی به سومین علت مرگ در جهان تبدیل شده است.این آمار در کشورهای منطقه بسیار چشم گیر تراست.کمربند ایمنی می تواند این نوع مرگ را تا حدود 40 تا 65 درصد کاهش دهد. کلاه ایمنی نیز در متور سیکلت ها نیز می تواند حدود 40 درصد کاهش داشته باشد. امروز یک دلار هزینه در کلاه ایمنی می تواند 29 دلار سود را برای ما به همراه داشته باشد.»
خودمان را به حداقل و میانگین نرم جهانی نزدیک کردیم
سردارمومنی ، رئیس پلیس رانمایی و رانندگی کشور نیز در این کنگره گفت:« امروز موضوع ایمنی به یکی از جدی ترین دغدغه های مردم دنیا تبدیل شده است. امروز نزدیک به یک میلیارد و هفصد میلیون وسیله نقلیه در دنیا وجود دارد. آمار کشته های رانندگی نیز نزدیک به یک میلیون دویست هزار نفر است. ما درابتدای دهه 80 حدود چهار میلیون خودرو در کشور داشتیم. در سال 90 این تعداد به 16 میلیون وسیله نقلیه رسید. یعنی چیزی در حدود چهار برابر شده است. همچنین درآغاز دهه گذشته حدود 13 میلیون مجوز رانندگی صادر شده است. این تعداد درسال 90 به 30 میلیون رسید. در دهه 80 حوادث جاده ای ایران در حدود 28 هزار کشته بود. به همین دلیل عظم جدی شکل گرفت تا این آمار را به حداقل و میانگین نرم جهانی نزدیک کند.درآموزه های دینی ما آمده کسی که انسانی را احیا کند جهانی را نجات داده است. پلیس جمهوری اسلامی با همکاری دستگاه های دیگر دراین راستا تمام عظم خود را بکار گرفته است.طبیعی است این امر بدون کمک مردم و دستگاه های ذی صلاح امکان پذیر نیست. ما ده مولفه را درایجاد این مشکل موثر دانسته ایم . این موارد عموماً شامل، نبود قانون روز آمد ، اجرای این قانون ، مدیرت نظارت ، ایمنی وسایل نقلیه ، توسعه و ایمنی معابر و... می شد.همگی این برای نیل به این هدف باید بهبود می یافتند.در گام اول باید این قوانین اصلاح می شد.در این قانون برخلاف قوانین قبلی برای مردم نیز حقوقی در نظر گرفته شده بود. زیرا باید برای راه ها ووسایل نقلیه نیز شرایط ویژه ای قایل می شدیم.از سوی دیگر باید سیستم امداد و نجات مناسبی نیز برای مردم در نظر گرفته می شد. ازسوی دیگر در این قانون دستگاه ها و سازمان های مرتبطی که از وظایفشان در این خصوص کوتاهی می کردند نیز مجازاتی در نظر گرفته شد.در این میان پلسی نیز باید مجهز به سیتم های هوشمند و سامانه هوشمند می شد تا بتواند کل جاده ها را رصد کند.افزایش بازدارندگی برای متخلفین نیز باید دچار تغییر می شد. زیرا در گذشته میزان جریمه ها و مجازات ها پائین بود. این نوع مجازات ها در قانون در نظر گرفته شد.این مجازات ها تا ضبط گواهی نامه و ابطال آن نیز پیش رفت.در قانون جدید ما درابتدا به همه رانندگان 30 امتیاز مثبت می دادم اگر این امتیاز به صفر می رسد در مرحله اول گواهی نامه آنها به مدت سه ماه ضبط می شد. در مرحله دوم 25 امتیاز مثبت را سقف قرار می دادیم اگر به صفر می رسید 6 ماه ضبط گواهی نامه و دوره های آموزشی در نظر گرفته شده بود. در مرحله سوم که از 20 امتیاز مثبت آغاز می شد، اگر این رقم به صفر می رسید گواهی نامه باطل می شود. در مواردی نیز این مجازات ها تا توقیف وسیله نقلیه نیز پیش می رفت.»
آمار مرگ در سوانح جاده ای ما از آسیا کمتر است
وی افزود:«در همین راستا تا کنون هزار و 903 مرتبه نیزخودرو سازان را به دلیل تخلفاتشان به دلیل وجود نقص در خودرو ها را جریمه کرده ایم. ما درسال 87 حدود 11 میلیون خودرو در کشور داشتیم . در سال 90 این تعداد به 15 میلیون رسید.در سال 87 تعداد کشته های جاده ایمان ما درحدود 34 درصد بود. اما درسال 90 تعداد کشته ها ما به 14 درصد رسید.به عبارت دیگر تعداد کشته های ما از سال 87 که 23 هزار و 362نفر بود به 20 هزارو 68 نفر در سال 90 کاهش داشت. این درحالی بود که تعداد خودرو ها افزایش قابل توجهی داشت.به عبارت دیگر ما 14 درصد کاهش درکشته ها را داشتیم.آمارکشته های جاده ای در دهه 70 به ازای هر ده هزار خودرو 2/37درصدبود. درسال 87 به 9/12 درصد و در سال 90 به 1/8 درصدرسید. این در حالی است که این رقم در اروپا 5/7 درصد و در کشور های آسیایی 10 درصد است. پس می بینید که درایران نسبت به آسیا این آمار کاهش داشته است.در 9 ماه گذشته نیز این آمار در ایران به7درصد رسید که کاهش قابل توجهی به حساب می آید. اگر این قوانین راهنمایی و رانندگی در سالهای گذشته اصلاح نمی شد.آمار کشته های جاده ای ما به نسبت افزایش جاده ای امروز سالانه 50 هزار کشته می شد. اما امروز این آمار به 20 هزار کشته رسیده است.
4545
نظر شما