دکتر جعفر توفیقی، وزیر سابق علوم می‌گوید: درست است که تعداد مقالات ISI افزایش یافته اما تنها نمی‌توان به کمیت دل خوش کرد.

فهیمه حسن‌میری: رشد مقالات علمی ISI در سال‌های اخیر از یکسو امیدوارکننده و خوشحال‌کننده به نظر می‌رسد و از سوی دیگر این شائبه را به وجود آورده که چه مقدار از این مقالات را خود افراد و با دانش و تلاششان ارائه می‌کنند و چه مقدار دیگر کپی است یا سفارشی انجام می‌شود. در این زمینه نظر دکتر جعفر توفیقی، وزیر سابق وزارت علوم را پرسیدیم.

آقای توفیقی، در سال‌های اخیر تعداد مقالات علمی ISI رشد چشمگیری داشته، این مساله عده‌ای را نگران کرده و می‌گویند این افزایش واقعی نیست و بسیاری از این مقالات کپی هستند یا توسط خود افراد انجام نمی‌شوند. نظر شما راجع به این موضوع چیست؟
به نظر من چنین اظهارنظر و فکری درست نیست. این مقاله‌ها عمدتا نتیجه فعالیت‌های پژوهشی و دانش کارشناسان و تحقیق و توسعه دانشجویان ارشد و دکتری است و منصفانه نیست که بگوییم مخدوش هستند.

یعنی به نظر شما احتمال کپی بودن این مقالات کم است؟
بله چون این مجلاتی که این مقالات را چاپ می‌کنند مجلات بسیار معروف داخلی و خارجی هستند. این مقالات توسط داوران ملی و بین‌المللی داوری می‌شوند و با برنامه‌های جستجوگر و نرم‌افزارهایی که امروزه وجود دارد به سرعت موضوع روشن می‌شود و اگر واقعا مقاله‌ای کپی یا تقلبی باشد بلافاصله متوجه می‌شوند و تشخیص داده می‌شود که چه مواردی با یکدیگر همپوشانی دارند. در گذشته امکانات کمتر بود و احتمال این وجود داشت که عمدی یا سهوی مقداری کپی‌کاری صورت بگیرد ولی الان دیگر این احتمال خیلی کم است. الان شرایط به گونه‌ای است که قبل از این که مقاله‌ای بخواهد حتی در مسیر داوری قرار بگیرد به راحتی قابل تشخیص است. در حال حاضر یک مقاله برای چاپ شدن مسیر طولانی‌ای را باید طی کند و وقتی این مسیر را طی کرد و به چاپ رسید بدانید که مراحل بسیاری را رد کرده و با درصد زیادی می توان به آن اطمینان کرد.

اما الان افرادی هستند که در ازای مقداری پول، مقاله تحویل می‌دهند و این یعنی خود آن فرد که مقاله به نام اوست زحمتی برای این کار نکشیده و دانش آن را ندارد.
من این را رد نمی‌کنم و شنیده‌ام که چنین بازارهایی فعال شده‌اند. باید هوشیاری به خرج داده شود و جلوی اینطور کارها گرفته شود اما در عین حال نباید اگر چند مورد اینگونه دیده شده آن را به سایر موارد هم تعمیم داد. ممکن است که در موارد کمی هم این اتفاق بیفتد اما این میزان بسیار محدود است. به دلیل موانع و محدودیت‌هایی که وجود دارد، فکر نمی‌کنم تعداد زیادی مقاله به این شیوه به چاپ رسیده باشند.

به نظر شما حتی اگر این افزایش رشد مقاله‌های ISI واقعی باشد، می‌توان به آن دل خوش کرد و گفت در مسیر پیشرفت علمی و صنعتی قرار گرفته‌ایم؟
این تجربه‌ای است که در دنیا اتفاق افتاده و الان اگر آمار 10 کشور برتر دنیا از نظر تعداد مقالات علمی را ببینیم، متوجه می‌شویم که بین تعداد مقالات و سایر شاخص‌های توسعه‌یافتگی آنها ارتباط وجود دارد. درست است که تنها نمی‌توان به کمیت دل خوش کرد اما باید از آن عبور کنیم تا به کیفیت برسیم. افزایش کمیت قطعا کافی نیست و باید سیاست‌های تکمیلی داشته باشیم و به فکر بهره‌برداری از دستاوردهای این پژوهش‌ها باشیم و آنها را به تکنولوژی تبدیل و وارد چرخه صنعت و اقتصاد کنیم. تعداد مقالات فقط یکی از شاخص‌هاست و باید کارهای دیگر هم صورت بگیرد.
23445

کد خبر 291537

برچسب‌ها

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 4
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • امیر DE ۱۲:۰۹ - ۱۳۹۲/۰۲/۲۲
    24 2
    یکی از بانیان همین جو مقاله (یا به قول دوستان چاقاله) شما بودید که واقعا هیچ دردی از مملکت عزیز ما دوا نمی کند کدام استاد دانشگاه ما الان بلده یه مشکل صنعت را حل کنه؟ متاسفانه اونا هم تنها به فکر ارتقا رتبه علمیشون هستند وقتی استاد به دانشجوش میگه پایان نامه ات مهم نیست (یه جوری سمبلش کن) مقاله ات مهمه، چی باید گفت؟!
  • بدون نام IR ۱۲:۵۲ - ۱۳۹۲/۰۲/۲۲
    20 0
    با سلام در حال حاضر اکثر مقالات را دانشجویان ارشد و دکترا تهیه می کنند .این مقالات اکثرا نتیجه یک تحقیق علمی سنگین نیست .هدف تهیه مقاله نیز ایجاد رزومه است نه کمک به پیشرفت علم در واقع شرایط اقتصادی کشور ما و میل دانشجویان ارشد به پذیرفته شدن در دوره دکترا و همچنین فشار بر روی دانشجوی دکترا جهت تولید مقاله منجر به تهیه مقالاتی با کیفیت بسیار پایین می شود. به صورت کلی عوامل زیر را می توان بر شمرد: 1-تهیه مقاله برای پذیرش در دوره دکترا با تحقیقی بسیار سبک که گاهی با داده سازی همراه است. 2-تهیه مقاله برای پاس کردن دروس دوره دکترا 3-تهیه مقاله برای دفاع از پایان نامه یا رساله 4-تهیه مقاله برای ارتقاء هیات علمی هر چند این دلایل همه جای دنیا کم و بیش هستند اما در کشور ما هیجان و شور برای تحقیق
  • بدون نام IR ۱۳:۰۴ - ۱۳۹۲/۰۲/۲۲
    18 0
    شور و شوق برای تحقیق وجود ندارد. ضمنا ما جمعیت دانشجویی را در چند سال اخیر از 200 هزار تا در دهه 60 به حدود 4 میلیون رسانده ایم یعنی حدود 15 تا 20 برابر رشد دانشجویانمان بوده و باید دید به نسبت این رشد ایا مقالات هم رشد داشته اند؟ایا کیفیت مقالات رشد داشته؟ متاسفانه باید گفت اکثر مقالات دارای میزان ارجاعات بسیار پایین و در مجلات با ایمپکت فکتور پایین چاپ شده اند صرف ای اس ای بودن نمی تواند نشان دهنده کیفیت مقاله باشد لذا بنده معتقدم که باید میزان رشد مقالات و رشد جمعیت دانشجویی و کیفیت مقالات و اینکه کجا چاپ شده اند در نظر گرفته شود . مقاله ای که ارجاع نداشته باشد با کاغذ سفید تفاوتی ندارد. مساله دیگر هم چاپ کتابهای بی فایده توسط هیات علمی جهت ارتقاء است که فقط باعث
  • بدون نام IR ۱۳:۰۶ - ۱۳۹۲/۰۲/۲۲
    10 3
    فقط باعث پر شدن قفسه کتابخانه ها شده و مانع یافتن کتاب مناسب توسط دانشجویان و محققین می شود یعنی کتب مناسب در میان کتابهای بی فایده گم و گور می شوند و وقت زیادی را برای پیدا کردن کتاب بدردبخور از افراد تلف می کنند ضمنا با این گرانی کاغذ واقعا ایا لازم است یک کتاب بی فایده چاپ شود؟ لذا معتقدم باید با سخت گیری بیشتر مانع چاپ این گونه کتابها شد.

آخرین اخبار

پربیننده‌ترین