چرا فیس بوک اولین دیتاسنتر خارج از امریکا را در سوئد ساخته وافتتاح کرد؟

این دیتاسنتر که اولین دیتاسنتر فیس بوک در خارج از سرزمین امریکاست، در لولئای سوئد ساخته و راه اندازی شد.

شهری در ساحل دریای بالتیک و 62 مایلی جنوب مدار قطب شمال است که به گفته برخی ساختن چنین دیتاسنتر عظیمی در این منطقه باعث بروز سوالاتی شده است اما فیس بوک دلایل ساخت دیتاسنتر خود را عنوان کرده است.

اول اینکه نزدیکی به مدار قطب شمال بدین معناست که فضای بیرونی هرگز گرم نخواهد شد و فیس بوک از هوای سرد طبیعی برای خنک کردن هزاران سرور مستقر، استفاده می کند. در واقع طوری طراحی شده که امکان استفاده از هوای خنک بیرونی برای خنک نگهداشتن سرورها فراهم شود.

دوم اینکه دیتاسنتر طوری طراحی شده که گرمای تولید شده توسط سرورها نیز برای گرم نگهداشتن بخش اداری و برخی اتاق ها و مکانهایی که انسان و مهندسان مانیتورینگ حضور دارند، مورد استفاده قرار می گیرد.

همچنین انرژی هیدروالکتریکی تولید شده و همه چیز به صورت 100 درصد قابل بازگشت به طبیعت است و مشکلات زیست محیطی را ندارد.

سوم اینکه سوئد با داشتن فیبر نوری و زیرساخت فوق العاده قوی و استوار، با تضمین نقل و انتقال دیتا بدون خطا و قطعی دلیل دیگری بود تا فیس بوک دیتاسنتر خود را در آنجا بنا نهد.

فیس بوک، در اوریگان، کارولینای شمالی و حالا سوئد دیتاسنتر داشته و برنامه ریزی کرده تا در سال آینده چهارمین دیتاسنتر خود را در آیوآ ساخته و راه اندازی کند. از آنجایی که فناوری سبز در معماری دیتاسنتر سوئد بکار رفته، در آیوآ نیز قرار است معماری مشابهی برای تولید انرژی سبز استفاده شود که از آن جمله سیستم خنک کننده طبیعی و هوای خنک خارج از جمله آنهاست.

طراحی شبکه و ساختمان دیتاسنتر نیز با استانداردهای جدید با  تمرکز بر بهینه سازی مصرف انرژی تعریف شده است.

دیتا سنتر یا مرکز داده به مجموعه‌ای از سرویس گرها، زیرساخت‌های ارتباطی/امنیتی و تجهیزات الکترونیکی گفته می‌شود که برای ارایه، نگهداری و پشتیبانی از سرویس‌های تحت شبکه (اینترنت/اینترانت/اکسترانت) بکار گماشته می‌شوند. سازمان ها، شرکت ها، و افراد می‌توانند با به کارگیری سرویس‌های ارایه شده از طرف مرکز داده وب‌گاه ها، اطلاعات و سرویس‌های مبنتی بر شبکه خود را بر روی اینترنت (اینترانت/اکسترانت) راه اندازی کنند. مرکز داده، بسته به نوع کاربردی که برای آن تعریف شده است، می‌تواند به عنوان یک مرکز پردازشی، مرکز ذخیره داده، مرکز جمع آوری داده و یا تمامی این موارد عمل کند. مراکز داده بسیار عظیم و متنوعی در سرتاسر شبکه جهانی اینترنت در حال سرویس دهی هستند که برخی از این مراکز استفاده تجاری محدود درون سازمانی دارند و برخی دیگر در اینترنت به صورت تجاری و یا عمومی قابل استفاده هستند.

مراکز داده را با توجه به اندازه و کارکرد به دسته‌های زیر تقسیم می کنیم:

شبکه‌های سازمانی، تجاری و یا دانشگاهی (Campus)
شبکه‌های خصوصی WAN
فراهم کننده‌های سرویس (SP)
مراکز داده اینترنتی (IDC)
مراکز داده فراسازمانی (Extranet)
مراکز داده محلی ( Intranet)
ساختار مرکز داده[ویرایش]

مراکز داده، به صورت کلی می‌توانند شامل قسمت‌های زیر باشند. این قسمت ها، بسته به دسته بندی مرکز داده می‌تواند متغیر باشد:

1. سیستم شبکه
   1. تجهیزات شبکه مانند سوییچ ها، مسیریاب ها
   2. تجهیزات امنیتی مانند دیواره‌های آتش، IDSها و IPS ها، ضدویروس‌ها و سایر سامانه‌های امنیت شبکه
   3. سیستم مدیریت و پایش شبکه
   4. سرویس گرها، شامل انواع سرورها و برنامه‌های مورد نیاز آن ها
   5. تجهیزات غیرفعال شبکه
      1. سیستم کابل کشی و مدیریت کابل ها
      2. چینش و آرایش محیط داخلی مرکز داده
2. سیستم‌های نرم‌افزاری
   1. سیستم‌های امنیت اطلاعات و حفظ امنیت نرم‌افزار
   2. سیستم‌های مدیریت سیستم‌های عامل، بانک‌های اطلاعاتی و برنامه‌های کاربردی
   3. سیستم‌های یکپارچه سازی اطلاعات
3. سیستم توزیع قدرت
   1. سیستم‌های توزیع قدرت
      1. سیستم کابل کشی و مدیریت کابل ها
   2. سیستم‌های کنترل قدرت
   3. سیستم‌های پشتیبان قدرت
   4. سیستم‌های پایش قدرت و نیرو
4. سیستم ذخیره سازی
   1. سیستم ذخیره سازی داده ها
   2. سیستم پشتیان گیری و نگهداری قابل اطمینان پشتیبان ها
   3. سیستم بازیابی اطلاعات
5. سیستم تأسیسات
   1. سیستم HVAC
   2. لوله کشی
6. سیستم فیزیکی
   1. سیستم‌های کنترل دسترسی فیزیکی
   2. سیستم‌های پایش فیزیکی و محیطی
   3. راه کارهای مقابله با تهدیدات فیزیکی و محیطی

با توجه به دسته بندی‌های مختلفی که برای یک مرکز داده وجود دارد، و قسمت‌های مختلفی که برای هر دسته قابل ارایه است، طراحی مراکز داده می بایست با رعایت موارد مطرح شده انجام بگیرد.

منبع: اسلش گی یر، ویکیپدیا

56501