جناب دکتر روحانی حلقه های مدرن قدرت را در تدبیر امور جدی بگیرید

این عدم رأی به سه نفر فوق از زاویه ی "حلقه ی قدرت در نگرش کلاسیک و مدرن" مورد پروای من است. از یک نظر بسی خوشحالم که فعالان سیاسی ما از گذشته باتجربه تر شده اند؛ عدم رأی به وزرای پیشنهادی این سه وزارت خانه از سوی اکثریت تعریف شده ی مجلس شورای اسلامی زیرکانه می نُماید. این درحالی است که جدای از جهت گیری های سیاسی؛ امید داشتم مرد توانمندی چون نجفی سکان آموزش و پرورش، این ستون بنیادین توسعه ی ملی را در دست گیرد و فردی چون میلی منفرد در امتداد آن قرار گیرد. 
در نگرش ادبیات سیاسی کلاسیک؛ رهیافت حلقه های قدرت جهت اداره ی امور کشور را در هیات دولت چهار وزارت خانه ی کلیدی وزارت کشور، وزارت اطلاعات، وزارت دفاع یا جنگ، و وزارت امورخارجه می خوانیم؛ این در حالی است که در ادبیات مدرن سیاسی این چهاروزارت خانه عبارتند از وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم؛ و دو وزارتخانه ی دیگری که در ایران با نام وزارت فرهنگ وارشاد؛ ووزارت ورزش وجوانان خوانده می شود. در نگره ی خلقه های قدرت در گستره ی نگرش های دوگانه ی کلاسیک و مدرن، در دست داشتِ این وزارتخانه ها به کسب؛ حفظ یا به افزایش قدرت در رقابت های سیاسی می انجامد.
به باور من در یک معادله ی معنادار با پروای رأی دادن به افرادی جون آقایان زنگنه؛ آخوندی، حجتی، و .. جدای از تاثیر لابی های شناخته شده تفکری عمیق و ژرفانگر - جدای حساسیت به افراد معرفی شده که نمی توان آن را نادیده انگاشت - بیشترین میزان حساسیت را به این وزارت خانه ها نشان می دهد.
دکتر روحانی باید این موضوع را در نظرداشته باشد و در دفاع از نیروهای کارآمد و معتدل برای اداره ی این سه وزارت خانه، نیم نگاهی جدی به این موضوع بیافکند.بر این باورم که فردای هر تحرک معناداری برای تدبیر امور و مدیریت آینده آن، در گرو ترسیم چشم اندازی مطلوب در این گستره های پر پهنای حضور جوانان است.
اداره ی امور این وزارت خانه ها انسان های بزرگی می خواهد که نه تنها زملن خود را درک کرده باشند بلکه، درکی عمیق از تصویر آینده ی مطلوب و مرجح از ماموریت هایشان؛ در موجودیت مدیریتی خویش دارا باشند. مدیریت آینده ی امور جوانان؛ تجربه ی گرانسنگ و آیند اندیشانه طلب می کند.