اگر سیاسیون آبروی یک ملت هستند؛ نظامیان عزیز و بزرگوار - که پشتوانه ی عظمت ملت ها هستند - ؛ باید بدانند که آبرویِ ملت اشان یعنی سیاستمدارانی هستند که آن ها برگزیده اند. دشمن در کمین است دشمن شناسی فقط ناسزا گفتن به دشمن نیست بلکه در شناخت بازی های دشمن است.
منطقه آبستن حوادثی است که نمی توان از کنار آن ها به آسانی گذشت. از چند سال پیش در گفتگوهای متفاوت و در محافل گوناگون بیان کردم که سازمان های امنیتی در امریکا با سازمان های امنیتی هم سو با خود در خاورمیانه بر سر ایران اختلاف دیدگاه دارند. پروا روا دارید؛ اختلاف دیدگاه؛ با اختلاف منافع تفاوت دارند. امریکایی ها به منافع درازمدت خود در گستره ای جهانی و با رقیب استراتژیکی به نام چین در قرن بیست ویکم میلادی می اندیشند و اسراییل و بعضی از کشورهای پیرامونی ما،به زعم خود، در پهنای منطقه خاورمیانه و با رقیبی استراتژیک به نام ایران روبرو هستند.
در این میان دو سویه گیری در سطح تحلیلِ کلان، در جلوی دیدگانِ آن ها قرار دارد:
- روردرویی ایران و آمریکا و حفظ وضع موجود در بحران بین این دو کشور به هدف امتیاز گیری منطقه ای
- ایجاد اختلال در تعامل سازنده میان ایران و نظام بین الملل و بهره برداری از بحران های پیرامونی برای تشدید بحران ایران و امریکا
از سوی دیگر آمریکا هم تلاش داشته است با تاکید بر :
- اسلام هراسی مبتنی بر سویه گیری های تندروانه و معرفی ایران به عنوان پشتیبان این اندیشه ی خشوت گرای دینی
- ایران هراسی مبتنی بر سویه گیری منطقه ای و برتری طلبی قومی و مذهبی مجازی برای ایرانیان؛
اجماع جهانی و منطقه ای را در گستره ی دکترین "جنگ های نامتعادل"، بر علیه ایران برنامه ریزی و به این وسیله تحریم های پر نام ونشان؛ اما، فاقد تعریف عملیاتی بر ضد ایران را عملیاتی و بار اجرایی آن بر ضد ایران را در گستره ی بین المللی سرشکن نماید. این سویه گیری موجب شد در دوسال اخیر بسیاری از مسئولان کشورمان با وجود اکراه به اثرگذاری تحریم ها علیرغم شعارهای قبلی مبنی بر استقلال اقتصاد ایران از اقتصاد جهان، کاغذ پاره بودن تحریم ها و ... اعتراف و در این ارتباط به تاثیر گذاری آن ها به صورت آشکارا تاکید ورزند و حتا به طراحی "اقتصاد مقاومتی"، و "الگوی مصرف اسلامی"، برای مدیریت اثرات این تحریم ها روی آورند.
اکنون؛ منطقه در آستانه ی یک تغییر بزرگ به موازات یک تحول معنادار در منطقه ی خاورمیانه است. تونس و سویه گیری انقلابی با محوریت اسلام خواهان؛ و مصر با سویه گیری اخوانی در جنبش معنادار مدنی به رهبری رسانه ای تعریف شده ی منطقه ای و بین المللی رُخ داده است و با یک کودتای خزنده ی هدفمند در قالب پذیرش مدیریت تغییر در خاورمیانه، به سمت و سوی الگوهای سکولار و ارشادی - نظامی دمکراتیک در حالِ حرکت است. لیبی، یمن، و اکنون در استانه ی تغییری جدّی در سوریه هستیم.
در کنار این تغییرات؛ تحولی انکار ناپذیر در ایران نیز رُخ داده است. در ایران جنبش اعتدال با "دولت تدبیر و امید"، به میدان آمده است؛ و مردم ایران با رأی به حسن روحانی به عنوان پرچمدار این اعتدال خواهی؛ به هر گونه تحرک تندروانه از سوی دولت جمهوری اسلامی ایران؛ پاسخ منفی داده است.
پادشاه عمان با فضاسازی معنادار به ایران می آید و در همین شبِ ورود او به ایران مساله ی سوریه و احتمال تحرک نظامی بر علیه بشار اسد به حدی می رسد که طبق خبر منتشره در خبر انلاین، به نقل از تسنیم، معاون سیاسی دبیرکل سازمان ملل برای دیدار با مقامات جمهوری اسلامی ایران پیرامون تحولات خاورمیانه در راس هیئتی به تهران سفر می کند.
به گزارش تسنیم، جفری فلتمن دیپلمات ارشد امریکایی و معاون سیاسی دبیرکل سازمان ملل است که برای دیدار با مقامات جمهوری اسلامی ایران در مورد تحولات خاورمیانه امشب در راس هیئتی به تهران سفر می کند. بر این اساس، وی قرار است صبح فردا(دوشنبه) با محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان دیدار کند.
تمام سیگنال ها و پیشران های موجود نشان می دهد که آمریکا و کشورهای هم سو با این کشور در پی آن هستند که با گذر از بحران سوریه و حل مسایل مربوط به آن پس از ماجرای مصر و مسافرت های پی در پی سناتورهای آمریکایی به این کشور به مراسم تودیع بشار اسد بیاندیشند و سپس با عبور از تونل حزب الله لبنان،به چستره ی پر پهنای برخورد با ایران تعریفی عملیاتی بخشند.
اختلاف اندیشمندان امنیتی امریکایی با امنیتیون اسراییلی و بعضی از کشورهای عربی در برخورد با ایران نیز در همین جا است. بارها گفته ام و نوشته ام که اسراییلی ها در مقام تمثیل ایران و مقاومت در منطقه را به اژدهایی تشبیه می کنند که در مقابله با آن باید سر آن را از بدن جدا ساخت. این در حالی است که آمریکایی ها بر این باورند که ایران و مقاومت در منطقه به مانند هشت پا یا اختاپوسی است که باید نخست بازوان آن را قطع، تا به سهولت بیشتری بتوان بر سر آن کوبید.
سیگنال ها و پیشران های موجود همگی نشاندهنده ی مدیریت آینده تحرکات منطقه ای در قالب دکترین جنگ های نامتعادل برعلیه جمهوری اسلامی ایران، با جهت گیری گذار ازبحران سوریه و تونل حزب الله برای محدود سازی و تغییر رفتار در ایران است. در چنین گستره ای است که مساله ی سوریه برای ایران بسیار پر معنا است و ورود خردمندانه برای حل و فصل این موضوع؛ از جهاتی آوردگاهی مخاطره انگیز برای دولت تدبیر و امید و وزارت خارجه ای است که مرد معنادارو دارای اعتباری چون ظریف آن را مدیریت می کند.
در این جا است که دولت روحانی برای جمهوری اسلامی ایران یک فرصت است. باید از این فرصت برای کاهش هزینه های ملت استفاده کرد. در همین حال؛ بیان بعضی از سخنان؛ از سوی عناصری که باید نماینده ی خواست مردم؛ باشند و در پرتو فرماندهی مقام عظمای ولایت، از دولت و خواستِ مردم، برای اعتدال خواهی حرکت کنند؛ نباید از واژگانی بهره برند که نشان از اختلافات داخلی داشته و از سویی دیگر بزرگان نظام را که خود را مدافعان راستین آن می دانند؛ بیآزارد. وزرای دولت تدبیر و امید برخاسته از خواست مردم، و رای اعتماد نمایندگان محترم مردم را با کلام ها معنادار نواختن و "هسته مرکزی ستاد انتخاباتی کاندیداهای فتنه گر" خواندن، و نزدیکترین یار امام و رهبری را فقط یک پیرمرد ورشکسته که می‌گوید با آمریکا و صهیونیزم دشمنی نداریم!!! ؛ نامیدن؛ نیازمند تعمق است.
من در نقد دولت های قبل؛ به ویژه دولت های نهم و دهم که با بسیاری از عملکردهای آن ها همراهی نداشتم هم؛ بر این نکته تاکید داشتم که نباید ساخت قدرت در قالب دولت تضعیف شود و به جای نقد؛ "نفی"، ترک تازی کند. این روزها نظام جمهوری اسلامی باید به تصویب قوانینی بیاندیشد که در پرتو آن؛ اخلاق سیاسی - امنیتی به نفع منافع و امنیت ملیِ ملت شریف ایران مدیریت شود، و خط کشی باشد که بتوان با آن خطِ سخن را به میزان کشید و رفتارها را به قضاوت دارای ضمانت اجرا سپرد.
اگر سیاسیون آبروی یک ملت هستند؛ نظامیان عزیز و بزرگوار - که پشتوانه ی عظمت ملت ها هستند - ؛ باید بدانند که آبرویِ ملت اشان یعنی سیاستمدارانی هستند که آن ها برگزیده اند. دشمن در کمین است دشمن شناسی فقط ناسزا گفتن به دشمن نیست بلکه در شناخت بازی های دشمن است.
نظر شما