یکسال از موعد برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک گذشته و بی سامانی همچنان ادامه دارد. هنوز بازی همان قصه قدیمی است و انگار قرار نیست مشکل حل شود. این بار مهدی قدمی که از دو سال قبل مسئول نگارش اساسنامه جدید بوده روبروی خبرنگاران قرار گرفت و گفت:« اجازه برگزاری مجامع را نداریم.» قصه خیلی ساده است. رفتیم به نهادی بین المللی گفتیم بیا و در کارمان دخالت کن و حالا نمی توانیم جمعش کنیم که شاید اصلا نمی خواهیم جمعش کنیم. فعلا که 13 ماه است قصه را کش دادیم. خدا را چه دیدید شاید ته این قصه این قدر کش پیدا کرد که دولت دیگری هم رفت و باز دوستان همین طور در برزخ ماندند و صندلی شان را حفظ کردند.
که انگار اصلا بنای شان حل این معضل نیست. 3 ماه قبل همه راضی بودند به تعویق انتخابات برای اینکه یک بار برای همیشه وزیر با رئیس کمیته هماهنگ باشد و این چوب لای چرخ میان متولی دولتی ورزش و کمیته بیرون کشیده شود اما دولت هم عوض شد و بازی ادامه دارد . دیدار با شیخ کویتی و گرفتن اجازه برای برگزاری انتخابات این قدرها هم دشوار نیست که اگر بود مشکل فدراسیون هایی چون شنا و تیراندازی با کمان یا همین قایقرانی خیلی زیبا حل نمی شد. محمد علی آبادی و معاونانش در کمیته ملی المپیک که 8 سال قبل به واسطه حضور محمود احمدی نژاد راه ورزش را در پیش گرفتند حالا خیلی صریح از برنامه برای ماندن در ورزش می گویند و همچنان پروسه انتخابات را دچار چالش معرفی می کنند. این قدرها اما سخت نیست. هزینه اش ساعتی جلسه است با شیخ کویتی و دادن تضمین برای سلامت انخابات . این پروسه دموکراتیک را برای کمک به ورزش می توان با استعفای جمعی هیات اجرایی که قانونا دوره اش هم به پایان رسیده تسریع کرد. استعفایی جمعی و درخواست برگزاری مجمع. بازگشت روسای برکنار شده که در دستور کار دولت جدید است پس واهمه ای نیست. فقط همت و اراده برای پایان بلاتکلیفی است که انگار وجود ندارد. آقای علی آبادی اگر بنای تان کمک به ورزش است پس خود را به رای بگذارید به یک انتخاب آزاد و رقابتی دموکراتیک که انگار وقتش فرا رسیده . دوستان عزیز به یاد روزی که دادکان به جرم گفتن از شکایت به فیفا ، متهم به وطن فروشی و خیانت به ورزش کشور شد، امروز زمان رفتن تان رسیده . زمان تن دادن به یک خواست «ملی». اگر بنای تان زدن ورزش کشور از ریشه نیست ، همت کنید ؛ یا علی.
4141
نظر شما