مهدیه جباری : یکشنبه صبح ؛ این زمانی است که سرنوشت ورزش کشور باری دیگر به رای نمایندگان مردم گذاشته می شود تا شاید پس از دو سال سرگردانی و دوره گذار ، دارای وزیر شود. سید هادی حسینی سخنگوی فراکسیون ورزش مجلس یکی از آنهایی است که امید زیادی دارد به پایان دوره سرگردانی و انتخاب سیدرضا صالحی امیری به وزارت ورزش. او در این گفت و گو با خبرآنلاین به دلایلش برای رای آوردن صالحی امیری می پردازد.
*آقای حسینی به نظر شما این بار وزیر پیشنهادی موفق به کسب رای اعتماد نمایندگان می شود؟
ببینید صالحی امیری برنامه های خیلی خوبی دارد. اگر هر یک از اهالی ورزش از خود من تا هر یک از بزرگان ورزش کشور ، کاندیدای وزارت ورزش می شدند ، نمی توانستند بیشتر از چیزی که آقای امیری در بخش های برنامه اش برای اداره ورزش آورده بود را بیاورد. او خیلی خوب نقاط ضعف و قوت ورزش کشور را در این برنامه تشریحی خود را ارائه کرده است.
*یکی از ایرادهای منتقدان صالحی امیری به او عدم اشرافش به ورزش است اما به نظر می رسد وزیر پیشنهادی ، به رغم دوری از ورزش در تدوین برنامه اجرایی ومفق عمل کرده است؟
دقیقا صحیح است. من دلیل این برنامه کارآمد آقای امیری را در دو نکته می بینم. اول اینکه ایشان سال ها در حوزه فرهنگ کار کرده و اطلاعات خوبی در بستر مدیریت فرهنگی دارد . آنچه الان حلقه مفقوده ورزش ما شده ، بحث اخلاق است و امیری با سرمایه گران سنگ خود خیلی خوب در این بعد صحبت کرده است و آن را در متن برنامه اجرایی خود آورده که می تواند کمک کند. بحث دیگر بحث های مربوط به ریخت و پاش ها و شلختگی های کاری در وزارت ورزش است که ایشان با تجربه مهم کار در نهادهای امنیتی توانستند به خوبی برای بهبود چنین پارادوکس هایی در وزارت ورزش برنامه اجرایی ارائه کنند. حالا به این ویژگی ها نوع چیدمان نیروهای وزارتخانه را هم می توانیم بیفزاییم. اینکه صالحی امیری در ابتدا یکی مثل کیومرث هاشمی را بر می گزیند . دومین انتخاب او نخبه ای مثل نصرالله سجادی می شود که عصاره ای از تجربیات مدیریت ورزشی است و بعد هم انتخاب هایی مثل محمود خسروی وفا دارد. این ها همه انتخاب هایی شایسته هستند که با شعار انتخاب ژنرال های آقای امیری تطبیق داشت. به نظر من پست مشاوره عالی برای رسول خادم هم انتخابی شایسته بود اگرچه من هم با انتخاب ایشان به عنوان سرپرست فدراسیون کشتی مخالف هستم ولی در مجومع این انتخاب ها و نوع دفاع او از برنامه اش برای من این حس را به وجود آورده که صالحی امیری آرایی نزدیک به 160 تا 170 رای را دارد و سرپرستی اش به وزارت تبدیل می شود.
*منتقدان ورزشی صالحی امیری می گویند چالش بزرگ ورزش خیلی از منظر فرهنگی نیست و ما مشکل اقتصادی داریم!
اتفاقا ما مشکل فرهنگی بزرگی در ورزش مان داریم. نگاه فرهنگی در ورزش همواره شعارش داده شده بود اما در سایه قرار داشت ، اما حالا ورزش با حضور صالحی امیری این نوع نگاه را پررنگ می بیند و این یک نقطه قوت است. الان ورزش ما در بعد فنی و قهرمانی خیلی مشکل حادی ندارد و نمود موفقیت هایش را در فوتبال ، والیبال ، کشتی یا رشته های رزمی ، در المپیک ، بازی های اسلامی ، بازی های آسیایی و یا جهانی می بینیم اما مشکل مان کجا به چشم می آید و بحران می سازد؟ ورزش ما که از بعد فنی و ساختاری و زیرسازی فعلا گلیمش را از آب بیرون می کشد در تلاقی با اخلاق حرفه ای به چالش می خورد. این درد بزرگ ورزش ماست. ما در حوزه استراتژیک نمی دانیم از ورزش چه می خواهیم و فقر فرهنگی داریم.الان اگر برنامه 90 ، توپ گرد ، مستطیل سبز یا دوربین خبرساز یا غیر خبرساز را که ببینی ، آنچه به عنوان ناهنجاری اذیت کننده است همین ریشه های فرهنگی ورزش ماست که باید دردش را دوا کرد.صالحی امیری مدیری بیرون از بدنه ورزش اسیت که آمده و برای این مشکلات بسته درمانی دارد پس باید با رویی خوش به استقبال او برویم.
پس معتقدید بسته ایشان راهگشاست؟
چرا که نه؟ آقای صالحی آدم سیاسی و غیر از حوزه ورزش را جمع نکرده بیاورد به ساختمان سئول. در این مدت تنها آدم غیر ورزشی تیم او سید مناف است که از شهرداری تهران آمده است . البته در ورزش هم از این آدم های اجرایی برای پست مدیریت منابع انسانی و مالی داشتیم ، ولی حتما آقای امیری صلاح را در این دیده که یک مدیر مالی را از نهادی غیر دولتی با خود بیاورد. او خیلی خوب می داند که الان دو یا 3 سال است که دولت پولی برای ورزش ندارد و با اتفاقات پیش روی دولت و چشم انداز آینده اقتصادی کشور در ماه های جاری ، امکان تزریق پول دولتی را نداریم . صالحی امیری می داند که برای ورزش باید درآمدزایی کرد . باید هزینه های ورزش را تامین کرد . به همین دلیل به دنبال سید مناف رفته . سید مناف که در جایی مثل شهرداری کار کرده و می داند چطور می توان از بودجه های نهاد های عمومی برای کمک به امکانات عمومی و فعالیت های عمومی بهره گرفت. این اتفاق خوبی است.
*البته در جریان مخالف ایرادهایی به ایشان گرفته شده. مثل اینکه تصمیم گیری هایش با انچه در برنامه آورده تفاوت دارند و مثلا می گویند صالحی خیلی موافق خصوصی سازی و اختیار دادن به فدراسیون ها در عمل نیست؟
خود من هم با بعضی از تصمیمات گرفته شده از سوی ایشان مخالف هستم. مثلا در مورد مجامع انتخاباتی و اصرار بیش از حدی که وجود دارد برای محدودیت ها باید بیشتر دقت کرد. مثلا گذاشتن رسول خادم برای سرپرستی فدراسیون کشتی یا محرومیت هیات های سرپرست دار از حق رای نکاتی هستند که نمی پسندم ولی به هر حال باید به ایشان فرصت داد. آنچه او در برنامه خود آورده است تاکید بر استقلال فدراسیون ها و شروع سریع واگذاری ها دارد. خودش هم خیلی خوب می داند منابع مالی و اجرایی وزارت اجازه کار اجرایی و مداخله ای را به این نهاد نمی دهد و باید وزارت زیر مجموعه او هرچه زودتر از این فربگی رهایی پیدا کند. البته از یک سوی دیگر یادمان باشد در تمام طول تاریخ ورزش ما دو بار برای این وزارتخانه ، از بدنه ورزش نیرویی معرفی شده یعنی حمید سجادی و تا حدودی سلطانی فر که هر دو هم رای منفی گرفتند و نظر مثبت نمایندگان مردم با آنها همراه نبوده است.البته این ابهام ها و تردیدها هم باید مورد بررسی قرار بگیرد. صالحی الان درگیر مسائل دیگری است. او باید در فکر تعامل در مجلس باشد و بدنه باید دقت کنند چه اتفاقاتی در این حوزه می افتد. چه برخوردهایی انجام می گیرد و شائبه برخورد امنیتی را باید بدنه وزارت به سرکردگی آقای سجادی مراقبت کنند. در این دو سال گذشته وزارتخانه فشارهای زیادی را تحمل کرده است ، تغییر دولت بوده. 6 ماهی ورزش ول بوده و کسی آمده و رای نگرفته است . چالش جدیدی ایجاد شد و بعد صالحی آمد. باید همه کمک کنیم این دوره نابسامان زودتر تمام شود.
*یکی دیگر از ابهام های مطرح شده اتهامات غیر ورزشی به آقای صالحی امیری است. جریان منتقد دولت تیغ تند انتقادشان را به سمت او گرفتند. به خصوص اینکه او به کمیسیون امنیت ملی رفته است.
اولا آقای صالحی با تخمینی که من از بدنه و فضای مجلس دارم ، 160 رای در جیبش دارد. من درجلسه کمیسیون امنیت ملی که ایشان را خواسته بودند حاضر شدم. البته ایشان آرائش را از آن کمیسیون نخواهد گرفت ولی به احترام نمایندگان محترم به دیدارشان رفت و حرف های تند و اتهامات شان را هم شنید. به نظرم پاسخی هم که داشت معقولانه بود. صالحی متهم شد که اموال بسیاری را خارج از کشور دارد و پاسخ داد هر کس سندی برای این اتهام بیاورد می تواند این اموال را برای خودش بردارد. به نظرم پاسخ های امیری در برابر این اتهامات توانست نظر نمایندگان محترم را جلب کند.
*اما بار قبل و برای سلطانی فر هم همین جوسازی ها مشکل ساز شد. این بار باز هم ممکن است این گروه بتوانند فضا را برگردانند؟
ما در مجلس 290 نماینده داریم ، من به عنوان یک ناظر داخلی می توانم فقط فضا را تحلیل کنم. تفاوت ایشان با وزیر پیشنهادی قبلی این است که سلطانی فر رای نیاورد چون موضع شفاف سیاسی درباره پاره ای از مسائل نگرفت و فاصله اش را از یکسری از جریانات شفاف نکرد. در حالی که در تمامی این موارد آقای صالحی مواضع سیاسی کاملا شفاف داشت.البته این دو تفاوت بزرگ دیگری هم دارند . سلطانی فر فکر می کرد اطلاعات جامعی از ورزش دارد اما او اطلاعات استراتژیک نداشت.دانسته های سلطانی فر خیلی اطلاعات جزئی و کف خیابانی بودند اما صالحی بینش استراتژیک دارد . به هر حال این مواضع و داشته های سلطانی فر وقتی با موضع شفاف همراه نشد برای او رای هم به همراه نیاورد. همچنین در آخرین ساعات نزدیک به رای گیری هم مخالفین ایشان مدارکی سر میز افراد گذاشتند که رای او را تغییر داد.
*این اتفاق ممکن است باز هم تکرار شود و مثلا مخالفان آقای امیری اقدام به توزیع شب نامه علیه او کنند؟
به شب نامه که نمایندگان اهمیتی نمی دهند. هر نماینده برای حضور در مجلس چیزی حدود 20 هزار رای گرفته و بازه پر استسر انتخابات را گذرانده است. نماینده رقیبان بسیاری دارد و در حوزه انتخابی اش می داند چگونه ناگهان اسیر شب نامه می شود. علیه همه این 290 نفر بارها شب نامه توزیع شده است و انها خیلی خوب فرق بین شبنامه و روزنامه را می دانند و بعید است که اسیر این اتهامات غیر واقع شوند.
*و البته جریان منتقد آقای صالحی امیری هم بی کار نمی نشیند!
این جریان یک تشکل 30 نفری هستند. خیلی رای شان با برون داد انتقادات شان همخوانی ندارد. به نظر من صالحی آرای لازمه را برای خود دارد.
*اما همین منتقدان این روزها خیلی جدی اتهاماتی را علیه وزیر پیشنهادی مطرح کردند
ببینید این جریان خیلی در مجلس قوی نیستند و همان طور که گفتم برونداد رسانه ای شان خیلی قوی تر از آنچه در حقیقت مجلس اتفاق می افتد نمود دارد. به هر حال آنها زور و بنیه مالی خیلی خوبی دارند. چند رسانه و سامانه قوی هم دارند که ساپورت شان می کند. برای من نماینده با هزینه شخصی فرستادن 500 هزار پیامک کار دشواری است و توان مالی آن را ندارم اما جریانی در مجلس هست که می تواند روزی تا چند میلیون پیامک ارسال کند. آنها فضایی را می سازند که تصاویر غیر واقعی می دهد . برای مثال در جریان انتخاب رئیس مجلس فضای ارسال های پیامکی به شکلی شده بود که حتی خانواده من هم می گفتند آقای لاریجانی رای نمی آورد و فضا طوری داشت می شد که خود من هم که درون مجلس بودم و همکارانم و نظرات شان را می دیدم نمی توانستم حتی برابر خانواده ام ، حرف هایم را باورسازی کنم.
*آرای تشکیلاتی چطور؟ آن آرا می تواند فضای رای گیری را عوض کند؟ مثلا اینکه شما می گویید 160 رای صالحی امیری ، این آرای تشکیلاتی فراکسیون ورزش است؟
ببینید ما در مجلس خیلی آرای تشکیلاتی نداریم. اولا در فراکسیون بیشتر اعضای جریان منتقد صالحی امیری هم عضو هستند. در جبهه اصولگرایان و رهروان هم در رای دادن به وزرا دیدیم که خیلی کار تشکیلاتی اتفاق نمی افتد. نمایندگان در بیشتر موارد بر اساس یقین شخصی خودشان رای ها را می دهند. با این وجود به نظرم در فراکسیون ورزش نگاه ها تقریبا مثبت است و حتی این نگاه مثبت را من در نظرات چهره هایی چون سید مهدی هاشمی ، زاکانی و بذرپاش هم دیده یا شنیده ام.
*جدیترین ایراد از آقای صالحی که رسانه ای شده مرتبط است به حرف های آقای نقویان در مجلس و در جمع نمایندگان؟
به هر حال ایشان یک اندیشمند دینی هستند که کمتر کار و مسئولیت اجرایی داشتند.آقای نقویان ممکن است در ورزش طاقت نیاورند. آنچه در نشست ایشان با نمایندگان دیده شد و نمود پیدا کرد ، لحن کلامی شان بود.ایشان از مقام یک استاد یا یک روحانی از روی جایگه استادی یا بالای منبر برای نمایندگان مردم سخن گفته بود درحالی که مسئولیت این روزهای ایشان یک سمت اجرایی است. نه مجلس و نه ورزش این ادبیات را نمی پذیرند. من هم معتقدم این شیوه خیلی باب میل نمایندگان مردم نبوده است و بر اساس همین باور هم می گویم شخصیتی مثل آقای نقویان خیلی طولانی مدت در ورزش نمی مانند.
*بخش دیگر انتقادها از وزارتخانه هم انتخاب دکتر گلزاری برای وزارتخانه است. اینکه می گویند آقای گلزاری تجربه کار اجرایی را ندارند
به هر حال یافتن یک مدیر قوی آکادمیک و قوی برای مسئولیت جوانان کار دشواری است. ممکن است آقای صالحی هم چنین گزینه ای را پیدا نکرده و بهترین گزینه موجود را معرفی کرده باشد. در یک نگاه کلی باید بپذیریم اتصال مدیریت جوانان به ورزش درست نیست و باید تکلیفش را روشن کرد . شاید این دو بخش را به هم پیوند زدند چون هر دو فرابخشی هستند اما اداره کل جوانان نمی تواند متصدی جوانانی باشد که معاش و اشتغال برایش مهم است. باید یک مجموعه ای فراتر از وزارتخانه مسئول امور جوانان باشد که شرایط را مهیا کند تا هر وزارتخانه ای وظیفه اش را انجام بدهد . این نگاه به مسائل جوانان نگاه قشنگی نیست. مشکلات جوانان لازمه اش بهبود وضع اقتصادی ماست. ما باید خیلی زود به سمت بازگشایی شورای عالی جوانان باشیمدر ساختار فعلی ما یک بودجه ای از حوزه جوانان و ورزش را تنها خرج چند سمینار می کنیم که نه باعث اشتغال می شود و نه اقتصاد . مگر اینکه بروند در حوزه مطالعات بنیادین تا شاید مجموعه اسنادی خوبی برای شناخت مشکلات داشته باشند. با این نگاه یکی مثل دکتر گلزاری بهترین گزینه می شود با دنیایی از تجربه کار علمی و پژوهشی.
251 41
نظر شما