الحمدلله جامعه دو قطبی شد

الحمدلله تلاش بی وقفه دوستان جواب داد و جامعه ایرانی لااقل در فضای سیاسی و فرهنگی به شدت دو قطبی شد. منتهی با اندکی تفاوت در آن چه دوستان ما نیت کرده بودند. آن ها می خواستند یک طرف ماجرا جبهه مقاومت باشد و دیگر سو بزدل ها و سازشکارها. آن ها می خواستند یک طرف داستان مدافعان ارزش ها بایستند و در مقابل لاابالی ها و اباحی مذهبان. آن ها می خواستند انقلابیون و مسلمانان در برابر ضدانقلاب ها و کافران حربی صف آرایی کنند. اما از آن جایی که خواستن همیشه توانستن نیست آرزوی دوستان خود ارزشی پندارما به گونه دیگری تحقق یافت. جامعه دو قطبی شد اما این بار در مقابل دوستان خودارزشی پندار منافقان و کفارحربی و لاابالی ها صف آرایی نکردند. در مقابل خودارزشی پندارها کسانی قرار گرفتند که در پایبندی شان به مفاهیم دینی وانقلابی هیچ آدم منصفی شک ندارد.
حالا این دوستان مدعی دفاع از انقلاب و اسلام باید کسانی را از سر راهشان بردارند که اگرچه مسلمانند اما به شدت از دین فروشی و زهد فروشی بیزارند. کسانی که شاید حضورشان در جبهه های جنگ نیز بیشتر از دوستان مدعی باشد اما آن را چماقی نمی سازند برای تحقیر و تخفیف هم وطنانشان. کسانی که گمان می کنند یک حکومت و یک نظام سیاسی با عقل و تدبیر و عدل و داد پابرجا می ماند نه با بگیرو ببند و ایجاد رعب و وحشت.
آری، ظاهرا میان شعارها و اهداف هردو گروه تفاوت بنیادینی دیده نمی شود اما اگر کمی دقت کنیم می بینیم همان تفاوت در شیوه و اجرای هدف فاصله ای عمیق بین این دو طایفه ایجاد کرده است. جدالی از این پس اگر باشد میان خرد و بی خردی، متانت و بی ادبی، منطق و هوچی گری، هنر و بی هنری، عدالت و " هدف وسیله را توجیه می کند"، دین فروشی و اخلاق، و ظاهر و باطن است. اگر اتفاق خارق العاده و عجیب و غریبی رخ ندهد و همه چیز از اصل و اساس کن فیکون نشود پیروز این میدان پیشاپیش مشخص است.