صرف نظر از این که حرفهای علی مطهری درست باشد یا نه، ما درسهای اخلاقی جالبی از این مسأله گرفتیم.
اولین درس این بود که این احتمال وجود دارد که به قول آن بنده خدا، نماینده خدابنده در مجلس، ایشان مثل پسر نوح باشد. این بسیار چیز بدی است که کسی پسر نوح باشد. البته خود ایشان هم در تعیین مصداق تردید داشت و معین نکرد که بالاخره ایشان پسر نوح هست یا نیست. مانع ایشان هم حفظ حرمت آقای علی مطهری بود. یعنی حفظ حرمت مانع از این می شود که کسی را به صفتی که دلمان می خواهد متصف کنیم.
دومین درس این بود که بالاخره فهمیدیم معاون رئیس جمهور قبلی، 55 ساعت بازجویی شده بوده [خودش این یکی دو روز اعلام کرده] و با قرار وثیقه آزاد است [دادستان گفت]. این نشان می دهد که به هر حال دستگاه قضا، برخی از کارها را در ارتباط با آدمهای آن دولت مخفیانه انجام می دهد [برخی را آشکار مثل زنجانی]، یعنی بالاخره کار انجام می دهد، و پس از آن که علی مطهری پشت تریبون انتقاد می کند، آن مسائل از زبان دادستان یا آقای معاون لو می رود. حالا بقیه مسائل را چطور می شود از زبان اینها کشید، چیزی است که باید در آن تأمل کرد.
سومین درس آن بود که پس از سروصدای علی مطهری که البته سروصدا هم نبود، مثل بقیه حرف زده بود، اما ماهیتش قدری متفاوت بود، معلوم شد [طبق گفته جواد لاریجانی] که پرونده آن دو نفر وارد مرحله قضایی شده است. این که چرا طول کشیده تا قضایی شده، باز بحث از همان حرمت به میان آمد. یعنی گفتند چون سوابق خوبی داشته اند، در این که این پرونده قضایی شود، قدری تأمل شده است. خوب، این هم نتیجه اخلاقی سوم بود که اگر کسی سوابق خوب داشته باشد، پرونده قضایی او زمان بیشتری می برد تا رسیدگی شود.
چهارمین درس از رئیس محترم مجلس بود که که از رفتار دادستان برای اعلام جرم علیه یک نماینده انتقاد کرد و آن را نادرست شمرد. رئیس بین دو مسأله گیر کرده بود ـ و واقعا سخت هم هست ـ که از برادرش دفاع کند یا از برادر همسرش. بالاخره ترجیح داد راه میانه را انتخاب کند. اما عوض این که هر دو را تأیید کند، هر دو را رد کرد ـ این نهایت زرنگی است که ویژه ایشان است ـ یعنی از هر دو به جای تأیید که محال بود، انتقاد کرد [البته از دادستان به نمایندگی از رئیس قوه]. درس اخلاقی ما این است که می شود با زرنگی از جایی از مسیر صعب و سخت رفت که بدون تنه زدن و خوردن، به سلامت گذر کرد.
البته خیلی درسهای دیگر هم می شود از این ماجرا گرفت. باید صبر کرد. عجالتا در فضای مجازی، حوصله درس گرفتن و درس دادن بیش از این نیست.
تاریخ عبرت است و باید از آن درس گرفت. گاهی مستقیم، گاهی غیر مستقیم. ولی باید توجه داشت که تاریخ فقط به داستانهای قدیمی اطلاق نمی شود، بلکه همین که دو سه روزی از یک ماجرا گذشت، تاریخ می شود و می شود از آن درس گرفت.
کد خبر 331723
نظر شما