اصل و حاشیه سی و دومین جشنواره فیلم فجر / پرونده

سی و دومین جشنواره فیلم فجر در مسیری نه چندان متفاوت نسبت به دوره‌های گذشته که علیرضا رضاداد دبیری آن را برعهده داشت، پیش رفت.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نام های حاضر در این دوره از جشنواره تصویری جذاب از 10 روز برگزاری مهمترین رویداد سینمایی کشور پیش رو قرار می دادند، اما آنانی که سال ها جشنواره و البته سینمای ایران را دنبال می کردند می دانستند در این کاخ رویایی قرار نیست با ستون های طلایی مواجه شد. کاخ، نمایی زیبا دارد، اما درون همه متاثر از مصائب و سختی های این سال ها نه درخشان است و نه به دلربایی ظاهر.

تلخی حاصل از همه سنگینی زندگی در سال های گذشته به فیلم ها هجوم آورده بودند و نتیجه چنان بود که تو یکی پس از دیگری بعد از تماشای هر فیلم به فکر دنیایی می افتادی که سازنده اثر را در خود فرو برده بود، همانطور که پرویز پرستویی بازیگری که بعد از یکسال و نیم با سه اثر به جشنواره آمد، دنیای خود را غرق در آن سختی ها می دید و بازی در فیلم های محمدمهدی عسگرپور و رضا میرکریمی را به دلیل حال خوبشان پذیرفته بود. (اینجا)  اما روی دیگر قضیه بالاخره پایان خوش دادن به جشنواره‌ای بود که با پیام رئیس جمهور آغاز شده بود. (اینجا) سخنانی که با تحلیل و نظر جعفر پناهی مواجه شد. (اینجا)

روز سیزدهم بهمن ماه در دومین روز برپایی جشنواره نمایش فیلم «قصه ها» به کارگردانی رخشان بنی اعتماد شور و حال جشنواره را بیشتر کرد، سخنان بنی اعتماد در نشست خبری فیلمش (اینجا) توجه بسیاری را جلب کرد. این فیلم از منظر احمد طالبی نژاد به عنوان استثنایی ترین فیلم تاریخ سینمای ایران معرفی شد. (اینجا)

نمایش فیلم های پیشکسوتان سینمای ایران با اکران «متروپل» ساخته مسعود کیمیایی آغاز شد. او در نشست خبری فیلمش حضور پیدا نکرد، اما در گفت و گویی با خبرآنلاین تاکید کرد که همچنان می توان از عشق سخن  گفت... (اینجا)

هرچند «مهمان داریم» در بخش سینمای ایران جشنواره فیلم فجر چندان در داوری ها مورد توجه قرار نگرفت، اما این فیلم در اختتامیه بخش بین الملل که در نیمه راه جشنواره در هتل آزادی برگزار شد، (اینجا) جوایزی را از آن خود کرد. عسگرپور تاکید داشت که فیلمش تصویرگر روزهای مواجهه واقعیت ها با آرمان است. (اینجا)

اغلب چهره های مطرح بازیگری در این دوره از جشنواره فجر حضور داشتند که از جمله آنان نیکی کریمی بود. او با دو فیلم «تمشک» و «زندگی جای دیگریست» به جشنواره آمد و با نگاهی به دوره های قبلی جشنواره یادآور شد سال ها بایکوت این رویداد سینمایی بوده است. (اینجا)

مانی حقیقی فیلمسازی که امسال تماشاگر آثار دیگر سینماگران در جشنواره بود، در فیلم های «ملبورن» و «آذر، شهدخت، پرویز و دیگران» بازی کرده بود. او همکاری با نیما جاویدی و بهروز افخمی را در گفت‌و‌گویی با خبرآنلاین تشریح کرد. (اینجا)

بابک حمیدیان همزمان با نمایش فیلم ها در سی و دومین جشنواره فیلم فجر به شناسنامه ای مشخص در زمینه بازیگری سینما دست پیدا کرد و در نهایت حضورهای او در فیلم های «چ» و «رستاخیز» سیمرغ بلورین بازیگر مکمل مرد را برایش به همراه آورد. (اینجا)

هانیه توسلی که سال گذشته برای بازی در فیلم «دهلیز» سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن را از آن خود کرده بود، امسال با «خط ویژه» ساخته مصطفی کیایی در جشنواره حاضر بود. (اینجا)

مهدی هاشمی بازیگری که با دو فیلم «قصه ها» و «خانه پدری» در جشنواره حاضر بود و همچنین مراسم تقدیر از او همزمان با افتتاحیه جشنواره برگزار شد، معتقد به وجود پدری خشن در درون هر آدمی است. (اینجا)

اما نمایش فیلم های کارگردانان نسل میانه سروصدای بیشتری نسبت به آثار کارگردانان جوان و یا پیشکسوت در جشنواره به وجود آورد. جعفر پناهی بعد از تماشای فیلم «امروز» رضا میرکریمی در مورد آن متنی نوشت و نکات برجسته فیلم را برشمرد. (اینجا)

کمال تبریزی هم که با «طبقه حساس» در جشنواره حضور پیدا کرده بود رقابت با طیف های مختلف فیلمسازان را در این دوره از جشنواره دارای اهمیت بسیار دانسته بود. (اینجا)

یکی از موارد مورد بحث در این دوره از جشنواره آرای مردمی بود که چند باری به حاشیه کشیده شد و سختی هایی را برای مسئولانش رقم زد. (اینجا) و (اینجا)

دو فیلمی که در جشنواره امسال با دردسرهایی مواجه شدند، «عصبانی نیستم» ساخته رضا درمیشیان و «آشغال های دوست داشتنی» محسن امیریوسفی بودند که اولی تا لحظه برگزاری مراسم اختتامیه با حاشیه های بسیار همراه شد (اینجا) و (اینجا) و دومی حتی بردن نامش در تلویزیون (اینجا) و (اینجا) ممیزان تلویزیون را گیج کرده بود و کارگردانش به جای تمامی افرادی که می توانستند از این فیلم تقدیر کنند از عوامل فیلمش قدردانی کرد. (اینجا)

بالاخره بعد از آنکه حسین پاکدل نتوانست مراسم اختتامیه را اجرا کند (اینجا)، مجری دیگری انتخاب شد و مراسم پایانی جشنواره فیلم فجر با اعطای جوایز به برگزیدگان (اینجا) و (اینجا) به کار خود پایان داد، جوایزی که با نگاهی به پرونده دبیری رضاداد در جشنواره فجر چندان دور از انتظار نبود. هرچند این شروع تحلیل ها و ارزیابی ها در مورد کیفیت جشنواره است.

58243

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 338244

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
7 + 3 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 7
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بی نام A1 ۱۰:۳۰ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۴
    27 4
    تو پارگراف آخر حسین پاکدل نتونست برنامه رو اجرا کنه.نه برادر کوچکش مهدی.در ضمن ممنون از خبرها ومتعاقب اون تفاسیری که ارائه میدهید.
  • بی نام IR ۱۰:۳۲ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۴
    50 38
    کاملا بغض نویسنده نسبت به شیار 143 مشخص است . فیلمی که برنده واقعی رای مردم بود و در این نوشته حتی به آن اشاره نشد. ننوشتن شما چیزی از ارزشهای این فیلم کم نمی کند.
    • بی نام FI ۱۵:۱۹ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۴
      17 18
      من عصبانی نیستم ، نویسنده هم عصبانی نیست، حتی اون آشغالها که دوست داشتنی بودند اون ها هم عصبانی نیستند، هیچ کس عصبانی نیست.
    • بی نام IR ۱۵:۴۰ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۴
      26 7
      اگه برنده واقعی بود، صدا و سیما موفع توضیحات نماینده خانه سینما برنامه رو قطع نمی کرد. ترسیدن که دستشون رو بشه.
  • بی نام IR ۱۰:۴۵ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۴
    111 9
    بدترين رويداد جشنواره امثال ، تعيين تكليف صداوسيما براي جشنواره اي بود كه موضوعش سينماست و مسئولش وزارت ارشاد و از آن تاسف بار تر تن دادن به آن درخواست بود كه با عدم نمايش كامل جشنواره حسرت بيشتري را رقم زد كه اگر قرار نبود پخش شود چه اهميتي داشت مجري چه كسي باشد . البته خيلي چيزها را ثابت كرد
  • رضا IR ۱۵:۳۷ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۴
    39 10
    فیلم "عصبانی نیستم" پر فروش میشه تا مسئولین بفهمن که مردم چی دوست دارن
    • بی نام IR ۲۲:۱۴ - ۱۳۹۲/۱۱/۲۴
      9 0
      البته اگه اکران بشه