ساده‌اندیشانی که برای دلواپسان، خودفروشی می کنند

این عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در مطلب خود می نویسد:
«به گمانم در دهه هفتاد ... در منطقه آزاد کیش بود که اصطلاح «چتر باز» پیدا شد. جریان از این قرار بود که دسته‌ای از بازاریان خرده‌پا... به آن منطقه رفته، اجناسی را با قیمت ارزان می خریدند ... اما محدودیت خرید و خروج کالا از آن جا، برخی از این‌ها را بر آن داشت تا برای دور زدن این موانع قانونی، دسته‌ای از افراد را با هزینه‌های خود به آن جزیره برده، تا از طریق آنان اجناسی را وارد سازند ... افرادی که خود را در اختیار این خرده پاها قرار می‌دادند... مثل برده‌ای مزدور در خدمت تازه به دوران رسیده‌ای پادویی می‌کردند، ... نه تنها خود فروشی می‌کردند، بلکه بسیار ارزان خود را می‌فروختند، زیرا در مقابل سفری به ظاهر تفریحی، به هر کاری دست زده و هر تحقیر و حقارتی را می‌پذیرفتند.»
این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه مطلبش می نویسد:
«ولی چیزی که درخور تأمل است ظهور طبقه چترباز در عرصه سیاست و فعالیت‌های اجتماعی است؛ افرادی که شاید بی دغدغه نیستند، ولی توسط برخی از سیاست‌بازان نوکار و بازیگران عرصه بازار سیاه سیاست به بازی گرفته می‌شوند؛ کارفرمایانی که برای دور زدن موانع قانونی و رسیدن به اغراض سوداگرانه خود به هر کاری دست می‌زنند. این کارفرمایان البته سودی می‌برند و حد اقل بر خطاها و ضعف‌های خویش که مایه دلواپسی جدی است، پرده می‌افکنند، اما این چتربازان، برای آنان هزینه شده و خودفروشی می‌کنند، آن هم چه ارزان! بی تردید همه آن‌ها که در مقابل مزد اندک حاضر می‌شوند به هر پوششی درآیند و قاعده‌شکنی کنند، لزوما افراد مغرض و شرور نیستند، ولی آنان که اینان را با بودجه بیت‌المال به کار می‌گیرند و هزینه می‌کنند، خیانتی بزرگ انجام می‌دهند، چون هم فضا را آلوده می‌سازند، هم دسته‌ای از دغدغه‌مندان را به بردگی می‌کشند، هم زمینه سودجویی بیشتر را هموار می‌کنند و در نهایت مانع پیشرفت سرزمین اسلامی ایران می‌شوند.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.