آیا "مدرنیته - دیجیتال" حافظه تاریخی ندارد؟

در نقد مدرنیته سخنان بسیاری گفته شده است. لیکن در جایی گفته نشده که "مدرنیته حافظه تاریخی هم ندارد!"
گویا می توان ؛ در کنار سایر نقدهایی که اصحاب " تفکر انتقادی" به مدرنیته وارد کرده اند ، این گزاره را نیز افزود که : " مدرنیته - اینترنت ( دیجیتال)، حافظه تاریخی ندارد! "
برای اثبات مدعا ، شاید بتوان به گزارش ساده و آماری تلوزیون "دویچه وله" آلمان استناد کرد که خبرداد:
"پس از گذشت بیست و پنج سال از سقوط دیوار برلین ، نزدیک به هشتاد درصد مردم آلمان، از آن رویداد سرنوشت ساز در تاریخ معاصر کشور خود ، چیزی در حافظه شخصی همراه ندارند!"
آیا دلیل این فراموشی زود هنگام و بی توجهی افکار جهانی به آن، سرعت و تراکم چرخه اطلاعات - Data- در عصر مدرنیته - دیجیتال است؟
آیا وقت آن رسیده که تعریفی جدید از مفهوم زمان ارائه داد. و مثلا باید محاسبه کرد که گذشت هر سال ، در عصر "مدرنیته- اینترنت" مساوی با X سال در عصر پیش از مدرنیته ، و یا y سال با دنیای خارج از مدرنیته است؟(گفته می شود تا سال 2050 تراکم اطلاعات و دانش بشر ، هر ساله ، دو برابر می شود).
آیا این به معنای آن است که هر سال، در عصر دیجیتال - دوازده ماه طبیعی - برابر است با تاریخ بشر " از زمانی که آموخت اطلاعاتِ خود را روی دیوارهای غار ثبت کند ، تا به امروز" ؟
آیا حافظه های طبیعی و شخصی ، در برابر حافظه و سرعت دیجیتال ، به عقب نشینی در رفتار ، دچار شده است ؟
آیا می توان گفت: چون حافظه ماشین دیجیتال، مثل هر ماشین دیگری ، از احساس خالی است ، لذا ثبت اطلاعات پر هیجانی - مثل سقوط دیوار برلین - بر روی ماشین دیجیتال ، منجر به آن شده که چنین اتفاقی نزدیک ، دور و فرآموش شده به نظر آید؟
آیا برای ماندگاری حوادثی از این دست ، در حافظه و وجدان جمعی ، باید راه های دیگری جست ، تا از نسیانِ نشسته بر حافظه ، به واسطه سرعت دیجیتال - و نه عواملی چون جهل انسان ! - گریزی یافت ، یا از آن گریزی نیست؟
آیا می توان به این پدیده ، از خاستگاه دیگری نیز نگریست و گفت: دنیای اینترنت - دیجیتال، انسان را به مفهوم زمان در ادبیات دینی بسیار نزدیک کرده است! ... و نکته قابل تامل آنکه؛ اشاره های میزان برابری زمانی - بین زمان در ادبیات دینی با زمانِ طبیعی - که در گفتمان های دینی بسیار تکرار شده ، اغلب با نوعی انتباه و آگاهی دادن به چیزی فراموش شده همراه است؟