هادی نیلی: در حالی که وزیر بهداشت در صحبت‌های روز چهارشنبه‌اش به اقدامات دولت نهم در زمینه سلامت روان اشاره کرد و به طور ضمنی از این اقدامات ابراز رضایت کرد اما کارشناسان از بی‌توجهی دولت به این حوزه سلامت که البته در دولت‌های قبلی هم سابقه داشته است، ابراز تاسف و نگرانی می‌کنند.
وزیر بهداشت تاکید کرد بهبود خدمات اورژانس بیمارستانی و گسترش برنامه پزشک خانواده دو وظیفه و اولویت اصلی نظام سلامت و وزارت بهداشت در چهار سال آینده است.
مرضیه وحید دستجردی روز چهارشنبه در اجلاس معاونان بهداشت و درمان دانشگاه‌های علوم پزشکی گفت: در چهارسال گذشته در زمینه سلامت روان اقداماتی انجام شده و تخصیص 10 درصد از تخت‌های بیمارستانی به بخش روانپزشکی جزء برنامه‌هایی است که باید پیگیری شود.
این ابراز رضایت وزیر بهداشت از میزان رسیدگی به بیماری‌های روانی در حال مطرح می‌شود که 22درصد از ایرانیان یعنی 15 میلیون نفر با انواع اختلالات روانی درگیر هستند.
در همین حال پوشش بیمه‌ای خدمات روانشناسی و روانپزشکی تنها محدود به برخی داروها و در بعضی موارد بستری‌هایی است که درصد کمی از بیماران دچار اختلال روان به آن نیاز دارند.
بیمه خدمات مشاوره و روان درمانی در هیچ کجای قانون بیمه‌ای کشور جایی ندارد و ایرانیان تنها زمانی می‌توانند به دریافت بخشی از هزینه درمان اختلالات روانی خود از بیمه‌ها امیدوار باشند که کارشان به مراحل حاد بیماری و درمان دارویی کشیده باشد.
رئیس انجمن روانپزشکان ایران، دکتر سیداحمد جلیلی، پیش‌تر در گفت‌وگو با خبر آنلاین، تحت پوشش بیمه قرار نگرفتن بسیاری از خدمات درمانی مشاوره، روانشناسی، روانپزشکی، داروها و بستری را محروم کردن دهک‌های پایین جامعه از این نوع دانسته و گفته بود: با بیمه نشدن این خدمات مستضعفین جامعه را از دسترسی به امکانات و خدمات لازم محروم می‌کنیم و این مخالف عدالت اجتماعی و عدالت در سلامت است.
او تاکید می‌کند: محرومیت از دسترسی به خدمات روانپزشکی سبب پایین آمدن سطح بهداشت روانی جامعه و در نتیجه کاهش سطح بهداشت عمومی می‌شود که این با عدالت و توسعه پایدار مغایرت دارد.
نماینده انجمن جهانی روانپزشکی در منطقه آسیای مرکزی و غربی به تلاش‌های مختلفی اشاره می‌کند که تاکنون برای تحت پوشش بیمه قرار گرفتن خدمات روانپزشکی و روانشناسی شده و می‌گوید: سابقه این تلاش‌ها به پیش از انقلاب باز می‌گردد اما مشکل در نوع نگاه مسئولان به بیماری‌های روانی است. نگاه تصمیم گیران به بیماری‌های روانی مانند نگاه به مسائل ماوراءالطبیعه است.
جلیلی ادامه می‌دهد: درصد کمی از افراد دچار اختلالات شدید روانی هستند اما همین درصد کم هم هزینه‌های زیادی به خود فرد و خانواده آنها تحمیل می‌کنند البته این هزینه‌ها قابل مقایسه با هزینه یک عمل جراحی قلب یا چشم نیست اما با توجه به اینکه معمولاً این افراد جزؤ اقشار کم درآمد جامعه هستند اقتصاد خانواده آنها به هم می‌خورد و هزینه‌های درمان برای آنها کمرشکن است.
دکتر صابری زفرقندی، رئیس اداره خانواده و بهداشت روان وزارت بهداشت، نیز در گفت‌وگو با خبر آنلاین، حمایت‌های بیمه‌ای از خدمات روانپزشکی را کافی و جامع ندانسته و معتقد است: حمایت‌های بیمه‌ای از خدمات روانپزشکی وجود دارد اما به دلایل مختلف این حمایت‌ها کافی نیست و نیاز به بازنگری دارد.
او با اشاره به اصلاح تعرفه‌های هتلینگ بیمارستان‌های روانپزشکی در بودجه سال 88 می‌گوید: هزینه‌ها و تعرفه در بخش روانپزشکی متناسب و واقعی نیست و نیاز به اصلاح دارد.
این مسئول وزارت بهداشت به عدم پوشش بیمه‌ای خدمات غیردارویی مانند مشاوره و روان درمانی نیز اشاره می‌کند و می‌گوید: در این بخش ابتدا باید ساماندهی مراکز روان درمانی و مشاوره در دستور کار قرار گیرد تا این مراکز تحت ضوابط علمی باشند و تولیت آنها مشخص شود سپس برای تحت پوشش بیمه قرار گرفتن آنها فکری بشود.
دکتر صابری زفرقندی با اشاره به تلاش‌ها برای بیمه کردن خدمات روانپزشکی می‌افزاید: رایزنی‌هایی در این خصوص صورت گرفته و اقدامات لازم در هر بخش دنبال می‌شود. اما ابتدا باید تعریف درستی از این خدمات و مسائل مربوط به آن داشته باشیم. ضمن اینکه کمیسیون بهداشت مجلس نیز در این باره حساس شده و رایزنی‌هایی با وزارت بهداشت در این زمینه داشته است.
نظر شما