نگویید چه ربطی دارد،در آموزه های دینی ما قصابی را شغل مکروهی دانسته اند چرا که موجب قساوت قلب می شود. آیا کسانی که می توانند در مقابل ضجه های حیوانات بی گناه آن قدر خونسرد باشند و شاهد جان کندن تدریجی آن ها، آن هم فقط برای پانزده هزار تومان،فردا نمی توانند برای به دست آوردن پول بیشتر آدم بکشند؟می گویند هیچ دزدی تا پول حرام را حلال نکند دست به دزدی نمی زند و درست هم می گویند. آن ها که با قمه به جان زن و بچه مردم می افتند هزار جور توجیه برای عمل ناجوانمردانه خود دارند. از جور کردن پول دوادکتر مادر پیر تا کینه و نفرت از کسانی که حق او را خورده اند. آن که بر سر مردم بی پناه و بی گناه بمب می ریزد هم هیچ گاه کار خود را غیر انسانی نمی داند. هر کسی برای کار خود توجیهی دارد. بدون شک آن ها که در ازای پانزده هزار تومان جانوری را به آن شکل از بین می برند هم توجیه خودشان را دارند اما آن چه مسلم است فقر در این میان نقشی اساسی دارد. در همین گروه متوحش داعش کم نیستند کسانی که برای فراهم آوردن زندگی بهتر به این حرامیان پیوستند. توجیهات دینی و ایدئولوژیک بعدا سر و کله اش پیدا می شود و بهانه ای می شود برای کشتار و آسودگی وجدان. اگر به معصومین-سلام الله علیهم اجمعین- باور داریم در این سخن بلند و حکیمانه و در عین حال تلخ آن ها تامل کنیم: کاد الفقر ان یکون کفرا. خدا نکند پای حرامیانِ داعشی به این سرزمین باز شود اما اگر باز شد داعش سربازهایش را نه از میان معتقدان و متدینان متعصب که از میان کسانی برخواهد گزید که فقر کارد را به استخوانشان رسانیده و حاضرند در مقابل اندکی پول هرکاری انجام دهند.
...ودیگر چه می توان گفت جز تکرار سخن خواجه شیراز:
ساقی به جام عدل بده باده تا گدا
غیرت نیاورد که جهان پربلا کند
نظر شما