حسین صرافی: در حالی که طی یک سال گذشته اخبار متعددی در خصوص آلودگی آب تهران منتشر شده و مسئولان شهری می گویند:" نمی‌توان سلامت 5/8 میلیون جمعیت تهرانی را نادیده گرفت، مؤسسه استاندارد به تنهایی مرجع بررسی کیفیت آب تهران نیست و وزارت بهداشت هم در این مسئله دخیل است." اما مهدی پور هاشم، مدیر کل استاندارد استان تهران می گوید:" نتایج آخرین نمونه برداریهای انجام شده از آب تهران، نشان داد که آب این شهر هیچ گونه آلودگی شیمیایی و میکروبی ندارد."
او می افزاید:" در این نمونه برداریها 26 فاکتور بر اساس استاندارد ملی ذیربط از جمله نیترات، نیتریت، آرسنیک، مس، کلسیم، آهن، روی ... PH و سختی کل موجود در آب اندازه گیری شد که هیچ گونه مغایرتی را با استاندارد ملی نشان نداد."
اما کارشناسان محیط زیست معتقدند وجود کارخانه‌های صنعتی در اطراف تهران، استفاده از مواد سرطان زا در تصفیه آب، استفاده بی رویه از پودرهای رختشویی و کودهای شیمیایی و فقدان سیستم فاضلاب دلایل اصلی آلودگی آب پایتخت هستند.
افزودن مواد سرطانزا به آب تهران
در حال حاضر به دلیل کلر زنی به آب‌های مصرفی ماده دیگری با عنوان تری‌هالومتان در آب شرب تهران وجود دارد که به عقیده کارشناسان گر چه مقدار این ماده در حال حاضر زیر حد مجاز است اما این ماده سرطانزا بوده و در آینده مشکلاتی را به وجود خواهد آورد.
دکتر علیرضا پرداختی عضو هیأت علمی دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران، می‌گوید:" اگر آبی که برای تصفیه به آن کلر می‌زنند حاوی مواد آلی باشد، کلر با این مواد آلی ترکیب شده و بر اثر ماندن آب در داخل لوله‌ها ماده تری‌هالومتان به وجود می‌آید که این ماده بسیار خطرناک و سرطان‌زاست و مطالعات اولیه ما نشان داده این ماده در آب شرب تهران وجود داشته و می‌تواند سرطانزا باشد."
دکتر قدوسی استاد محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس می‌گوید:" بلافاصله بعد از ورود آب به تصفیه‌خانه‌ها پروسه تصفیه بیولوژیکی ( میکروب‌زدایی ) و فیزیکی ( کدری آب و اجسام خارجی ) انجام می‌گیرد. اما کاری که در این پروسه بسیار مهم است و در تصفیه‌خانه‌های تهران انجام نمی‌گیرد تصفیه مواد محلول در آب است که شامل نمک طعام، گچ، آهک و عناصر سنگین می‌شود."
نشت فاضلاب به آب آشامیدنی
این متخصص محیط زیست با اشاره به وجود عنصر خطرناک ازت در آب تهران می‌گوید:" به دلیل نقصان سیستم فاضلاب و وجود چاه‌های جذبی در شهر، مواد شیمیایی و فلزات سنگین مانند ازت در شوینده‌ها، سوخت ماشین‌آلات سبک و سنگین و پسماندهای صنعتی و . . . وارد سفره‌های آب زیرزمینی شده و پس از استخراج در دسترس شهروندان قرار می‌گیرد که بسیار خطرناک است."
دکتر قدوسی در ادامه می‌افزاید:" شهروندان به آلودگی‌هایی که تأثیر آنی دارد توجه نشان می‌دهند و نسبت به آلودگی ازت که تأثیرش 15 سال بعد آشکار می‌شود بی‌توجه هستند اما به گفته پزشکان یکی از دلایل افزایش ابتلا به سرطان سینه در تهران وجود این عنصر در آب شهر است."
دکتر اسماعیل کهرم استاد حوزه محیط زیست در دانشگاه‌های تهران هم با اشاره به آلودگی آب تهران معتقد است:" آب تهران بیش از هر شهری به نیترات‌ها، نیتریت‌ها و ازت آلوده است. متأسفانه آب تهران نه تنها سالم نیست بلکه خطرناک است. آلودگی آب مناطق مختلف شهر تهران به ویژه 19 و 20 آنقدر شدید است که مصرف آن خطرناک است. در چنین شرایطی مسئولان وزارت نیرو، استانداری و مؤسسه استاندارد با ارائه آمارهای خوشبینانه سعی می‌کنند بخش مهمی از واقعیت را کتمان کنند."
خطر پودرهای رختشویی
دکتر علیرضا مرندی عضو کمیسیون بهداشت مجلس و وزیر سابق بهداشت، درمان و آموزش پزشکی با اشاره به اینکه " آلودگی آب تهران انکارناپذیر است " می‌گوید:" در حال حاضر نه می‌توان وجود انواع فلزات سمی و خطرناک را در آب تهران انکار کرد و نه می‌توان با اطمینان گفت این آب، آبی آلوده نیست. آب تهران اکنون با آلاینده‌ها و فلزات سمی برای جان مردم مضر خواهد بود و باید برای از بین بردن این آلودگی‌ها اقداماتی انجام شود. در یک جمله کاملاً آگاهانه می‌توان اظهار کرد که آب تهران آلوده است و تردیدی در این آلودگی چه به لحاظ وجود میکروب‌ها و چه انواع فلزات سمی وجود ندارد."
دکتر مرندی در ادامه می‌گوید:" در حال حاضر در این رابطه با مسئله آنزیم‌هایی که در پودرهای رختشویی به کار می‌روند مواجهیم؛ آنزیم‌هایی که به سرعت جذب خاک می‌شوند و بسیار خطرناک هستند و مهم ترین مشکل آلودگی آب تهران چون دارای سیستم فاضلاب نیستیم، چاه‌های جذبی ( چاه‌های متداول دستشویی خانه‌ها ) است که به آلودگی سفره‌های زیر زمینی دامن می زنند. وقتی سطح آب‌های زیرزمینی بالا می‌آید، آب وارد چاه‌های جذبی شده و مقدار زیادی آمونیاک را به صورت ترکیب‌های مختلف با خود وارد آب می‌کند. افزایش مقدار آمونیاک و ترکیب‌های آن مانند نیتریت‌ها و نیترات‌ها، باعث بیماری‌های مختلف در بدن انسان، به ویژه کودکان تهرانی می‌شود. در چنین موقعیتی آیا بهتر نیست مسئولان بهداشت محیط و محیط زیست زود‌تر دست به کار شوند و از این خطر بزرگ جلوگیری کنند؟"
دکتر بهروز بهزاد عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی نیز با تأیید سخنان دکتر مرندی می‌گوید:" لوله‌های این سیستم بسیار قدیمی است و 50 درصد از آزبست که ماده‌ای بسیار خطرناک و سرطان‌زاست استفاده شده است."
او در ادامه می‌افزاید:" موضوع استفاده از آزبست در لوله‌ها و نشت و شکستگی و ایجاد فشار معکوس در آنها باعث ورود فاضلاب به سیستم آبرسانی می‌شود که سبب‌ساز آلودگی‌ها و مشکلات عدیده می‌شود."
نظر شما