به گزارش فارس:
معرفی و گسترش غیر گونههای غیر بومی ( گونههای غیر بومی ) به اکوسیستمهای دریایی در طول قرن بیستم و با توجه به فعالیتهای انسانی، به ویژه حمل و نقل بینالمللی، شتاب ویژهای یافته است.
در این خصوص نقش تجزیه وتحلیل ژنتیکی در جهت درک سابقه تهاجم و دینامیک موجودات مهاجم و شناسایی جمعیت منبع آنها مفید بوده و اثبات شده است.
انگشتنگاریهای ژنتیکی میتواند برای شناسایی منبع یا منابع تهاجم بیولوژیک، تخمین اندازه ( تعداد و حجم ) گونههای غیر بومی و تشخیص اینکه معرفی آنها در یک یا چند واقعه صورت گرفته و نیز اینکه گونههای معرفی شده در محیطی که به آن معرفی شدهاند وجود دارند یا خیر، اطلاعاتی را فراهم کند.
این پژوهش به صورت مشترک با همیاری تعدادی از دانشمندان متخصص تهاجمهای زیستی و همکاری 3 جانبه بین دانشگاه ویندسور کانادا، مرکز ملی اقیانوسشناسی و انستیتو پژوهشهای اقیانوسی شیرشوف روسیه انجام شد و در آن، تنوع سکوانس در بخشی از رشتههای هستهای ریبوزومی در شانه داران Mnemiopsis Ieidyi مورد بررسی قرار گرفت. این گونه یکی از مهاجمترین جانداران دارای قابلیت تهاجم زیستی در مناطق دریایی جهان است.
در این مطالعه از 4 جمعیت بومی در طول سواحل اقیانوس اطلس از ایالات متحده تا آمریکای جنوبی و شش جمعیت معرفی شده در دریاهای سیاه، آزوف، خزر و بالتیک مورد بررسی قرار گرفتند نتیجه حاصل از آن. آنالیز خوشهای، تهاجم به اوراسیا را در دو مسیر مختلف، یکی از نتایج نارانگاست و دیگری از خلیج تمپا تأیید میکند. تنوع ژنتیکی نسبتاً بالای مشاهده شده در جمعیتهای معرفی شده، نشان دهنده انتقال این شانهدار توسط آب توازن است.
نظر شما