برای هندی ها سخت است که روز جهانی زنان را جشن بگیرند. در همین ماه های اخیر بود که خبر مورد ضرب و شتم قرار گرفتن و به اجبار برهنه شدن یک زن از سوی همسرش، به علت نشستن در یک رستوران در هند منتشر شد.
شاخصهای اقتصادی اجتماعی زنان نیز بطور کلی نسبت به کشورهای توسعه یافته در هند کاهش پیدا کرده است. مطالعات نشان می دهد در هر 35 دقیقه در هند یک زن موردضرب و شتم قرار می گیرد و میزان مرگ و میر دختر بچه هانسبت به پسر بچه ها 25 تا 50 درصد از بنگلادش و نپال بیشتر است. حدود 60درصد زنان در هند از آزار و اذیت جنسی شکایت دارند. بطور متوسط میزان مرگ و میر زنان آسیای جنوبی در زمان زایمان 100 برابر زنان در کشورهای صنعتی است (در آسیای جنوبی از هر 43 نفر یک نفر و درکشورهای پیشرفته از هر 4هزار نفر یک نفر).
هندوستان تا حدی در کاهش مرگ و میر کودکان در زمان تولد گامهایی برداشته اما مرگ ومیر مادران در زمان وضع حمل همانند تبعیض و خشونت علیه زنان رو به افزایش است. نظر متخصصان بر این است که اوضاع تغییر چندانی نخواهد کرد مگر اینکه موقعیت زنان تقویت شود. راهکارهای پیشنهادی شامل استقلال مالی اقتصادی و مشارکت دادن زنان در اداره کشور است.
خانم آنی اف اسن هامر، مجری برنامه منطقه ای یونیفم می گوید: در دولت درک و هماهنگی در این مورد بسیار کم است. مسئله فروش اعضای بدن و خود فروشی یک چالش جهانی است و حل این مشکلات به قانونگذاری جهانی نیاز دارد. رهبران سیاسی جهان باید بیش از اینها باهم ارتباط داشته باشند چون فروش اعضا بدن با مواد مخدر، جرم و جنایت و بیماریهایی مثل ایدز ارتباط دارد.
یکی از بزرگترین دلایلی که تغییر چندانی برای بهتر شدن وضع زنان در هند دیده نمی شود، عدم وجود قوانین مطلوب و قوی است. هنوز قانون گذاری هند موازین درستی در مورد فروش اعضا بدن، مشکلات ظاهرشدن زنان در اجتماع، آزارو اذیت جنسی در محل کار و ازدواج‌های اجباری زنان ندارد. البته سالهاست این موضوعات مد نظر است و قرار است وارد کتاب قانون نیز بشود. خانم رنوکا چود هاری وزیر پیشرفت وضع زنان و کودکان معتقد است تقویت قانون گذاری در حال پیشرفت است اما بزرگترین نگرانی این است که نتوانیم 33 درصد کرسی های مربوط به زنان در پارلمان را بدست آوریم. شاید دلیل این حضور کمرنگ این است که با وجود اقدامات لازم، مشارکت زنان در پارلمان از 4.4 درصد تنها به 9درصد رسیده و پیشرفت چندانی نداشته است.
فعالان جامعه شهری معتقدند اگر پشتیبانی منابع دیگر کافی نباشد قانونگذاری تنها کافی نیست. آقای ریشیکات مسئول یک سازمان غیر دولتی که در زمینه جلوگیری فروش اعضا بدن زنان برای پیوند فعال است بر این عقیده است که باید پلیس ویژه زنان ایجاد شود تا جنایات مربوط به زنان را کنترل کند. او معتقد است به دلایل سیاسی است که در این کشور تمایلی برای پرداخت به این مشکلات زنان وجود ندارد.
Times of India - هشتم مارس 2009 / ترجمه: فرشته آل علی
نظر شما