به گزارش خبرآنلاین، دفتر دوم میراث بهارستان، مجموعه 19 رساله در زمینه تاریخ، ادبیات فارسی، حکمت،علوم و فنون و فقه و اصول به کوشش مرکز پژوهش کتابخانه مجلس شورای اسلامی منتشر شد.
در پیش‌گفتار کتاب به قلم رسول جعفریان آمده: حقیقت آن است که با پیدایش مدرنیته، به ویژه تغییراتی که در سیستم آموزشی و متون درسی ما پدید آمد، نوعی انقطاع تاریخی میان نسل‌های پیش و پس از آن رخ داد. کمترین اثر این انقطاع، ناآگاه ماندن مردم و نسل‌های کنونی ما از میراث کهن است، میراثی که بخش اعظم آن در کتابخانه‌های عمومی و خصوصی گرد غربت گرفته و دور از دسترس قرار دارد.
بخش دیگری از این انقطاع، مربوط به پیش از عصر مدرنیته است، زمانی که ما در اواخر دورة صفوی و بخش بزرگی از دورة قاجار، با ادبیات کهن ایرانی فاصله گرفته و از تمدّن اصیل اسلامی دور شدیم. این دوره، همان دوره‌ای است که بسیاری از میراث مکتوب ما در حملات مغول و تیمور و منازعات ملوک الطوایفی داخل حوزة ایرانی از بین رفته و بتدریج، تعقل و خرد ضعیف شد و نییجة آن همان انقطاعی بود، که از آن سخن رفت.
به هر روی ما باید تلاش کنیم تا تأثیر منفی این انقطاع را کم کرده و راه را برای ایجاد ارتباط میان این نسل با میراث پیشین هموار کنیم.
یکی از راه‌هایی که باید پیمود، نشر انتقادی آن میراث است، میراثی که از یک سو بسیار عظیم است و از سوی دیگر، ما بسان نان شب به دانستن آن نیازمندیم و باید به هر قیمت برای شناسایی آن تلاش کنیم. در این زمینه، آنچه تاکنون انجام داده‌ایم، در قیاس با آنچه باید انجام دهیم، بسیار کم و ناچیز است. دلیل آن هم روشن است. فهرست بسیاری از نسخ خطی ما منتشر نشده و نه تنها مردم عادی اما اهل مطالعه، بلکه بسیاری از پژوهشگران ما نیز از داشته‌هایمان در این عرصه بی‌خبرند. فهرست، تنها ابزاری است که می‌تواند فاصلة پژوهشگران ما را با آن میراث کم کرده و نشانی لازم را برای دستیابی به آن فراهم سازد.
با گذر از این مقطع، که هم اکنون بسیاری از فهرست‌نویسان به آن مشغولند، نوبت به تصحیح متونی می‌رسد که ما به دانستن آنها نیازمندیم، همان متونی که می‌تواند فکر و اندیشة نسل‌های پیشین را به ما بنمایاند و ما را از مقطع انقطاع عقب‌تر برده، به آن میراث متّصل سازد.
هر بار که مجموعه‌ای از این رسائل منتشر می‌شود، انسان حس می‌کند گذشتگان او با چه افتخاری زیسته‌اند، چه اندیشه‌هایی داشته‌اند، و افکار آنان پیش از آلوده شدن انسان جدید به افکار بیرونی، تا چه اندازه اصالت داشته است. طبیعی است که معنای این کار، تعطیل کردن عقل و صرفاً تمسّک به گذشته نیست، بلکه نگاه به گذشته بسان پله‌های نردبانی است که ما باز هم باید پله‌های بعدی را بپیماییم و در این راه از تجارب خوب ملل دیگر هم بهره ببریم.
وی در پایان این پیش‌گفتار نیز می‌نویسد: میراث بهارستان، حاوی شماری از این رسائل کهن است که در چندین موضوع ارائه شده و در اختیار علاقمندان به میراث اسلامی و ایرانی قرار داده می‌شود. باید خدای را شاکر بود که عزیزانی هستند که به رغم همه تنگناهای مالی، همچنان شیفته ورود به عرصه نسخ خطی بوده و تلاش برای احیای آن دارند.
«بهارنامه وصّاف الحضرة/ علیرضا قوجه‌زاده»، «ایضاح الانباء فی تعیین مولد خاتم الانبیا و مقتل سید الشهدا ...» ثقة الاسلام علی بن موسی بن محمد شفیع خراسانی تبریزی/ رسول جعفریان»، «نزهة العشّاق عثمان بن حاج بله/ فاطمه شاملو»، «لطایف ملاّ جعفری خروس‌باز محمد حسن/ بهروز ایمانی»، «تاریخ شاه اسماعیل صفوی امامقلی میرزا/ سید سعید میر محمد صادق»، «منهج البحرین فی تطبیق العالمین میرزا حسن قمی/ علی صدرایی خویی»، «المجلة فی الموسیقی فتح الله شیروانی/ سید محمد تقی حسینی و علی قزانی» «اجوبة المسائل الصالحیات شیخ بهایی/ علی صدرایی خویی» عناوین برخی از رسائل موجود در این کتاب است.
نظر شما